یافته‌های یک تحقیق نشان می‌دهد افرادی که علائم بی خوابی مانند اختلال در به خواب رفتن یا در خواب ماندن را تجربه می‌کنند، ممکن است بیشتر در معرض خطر سکته مغزی قرار بگیرند.
راه‌های زیادی برای کمک به بهبود کیفیت خواب افراد وجود دارد، از این رو تعیین اینکه کدام یک از این اختلالات خواب ممکن است نقش بیشتری در افزایش خطر سکته مغزی داشته باشد، می‌تواند به توسعه درمان‌های جدید برای افرادی که از این مشکلات رنج می‌برند، کمک کند و خطر سکته را در آن‌ها کاهش دهد.
پس از تعدیل عوامل موثر بر خطر سکته مغزی، مثل مصرف سیگار و سطح فعالیت بدنی، محققان دریافتند، افرادی که ۵ تا ۸ مورد از علائم بی خوابی را تجربه کرده بودند، تقریبا چهار برابر بیشتر از افرادی که هیچ علائمی نداشتند، در معرض خطر سکته مغزی قرار داشتند.
بنابر اعلام محققان انجمن مغز و اعصاب آمریکا، مدیریت علائم بی خوابی در سنین پایین‌تر ممکن است رویکرد موثری برای پیشگیری از سکته داشته باشد؛ بررسی و طراحی راهبرد‌های کاهش خطر سکته مغزی با مدیریت اختلالات خواب، باید در تحقیقات آینده توجه شود.
یافته‌های تحقیقاتی در مجله Neurology منتشر شده است.