فرزند بیشتر به نفع خانواده و کشور

به گزارش سرویس وبگردی خبرگزاری صدا و سیما، فرزند دار شدن مسایل خاص خودش را دارد اما این روزها فرزند نداشتن و دوری از فرزند آوری مشکل ساز شده است.

امروزه بیشتر خانواده‌های دارای فرزند به داشتن یک یا ۲ فرزند اکتفا کرده و تمایلی برای افزایش تعداد فرزندان خود ندارند، در حالیکه تک یا ۲ فرزندی هیچگاه سرمایه انسانی محکم و قابل اتکایی برای خانواده‌ها محسوب نمی‌شود.

نیروی انسانی هر کشور عامل اصلی توسعه پایدار محسوب می‌شود و باید برای تربیت و توانمندسازی آن برنامه‌ریزی مناسبی داشت تا بتوان آن نیروی انسانی تربیت‌شده را برای اهداف توسعه به کار گرفت.

زیرا پیشرفت با بهره مندی از نیروی انسانی کارآمد به دست می‌آید.

آنچه تعداد و توزیع سنی جمعیت کنونی را تعیین کرده، رفتار جامعه در گذشته بوده است.

رفتاری که امروز، وضعیت فردا را مشخص می‌کند و هر جا بتوان این رفتار را اصلاح کرد، به وضعیت جمعیتی آینده می‌توان امیدوار بود.

در گذشته هر خانواده‌ای که بیشترین تعداد فرزندان را داشت، از جایگاه و قُرب بالایی برخوردار بود و بویژه در جوامع عشایری و روستایی بیشترین وجاهت اجتماعی را خانواده‌های دارای فرزند بیشتر داشتند.

اما این وجاهت اجتماعی به تدریج با سیاست‌ها و برنامه‌های غلط رنگ باخت و تعدد فرزندان به عنوان یک سرمایه انسانی مهم جای خود را به تک یا ۲ فرزندی داد و حتی برخی از خانواده‌ها نیز زندگی بدون فرزند را پذیرفته اند.

یکی از مهمترین دغدغه‌های اصلی رهبری و مسئولان ارشد کشور در سال‌های اخیر بحث افزایش ازدواج، جوانی جمعیت و رشد نرخ زاد و ولد بوده است.

واقعیت‌ها حاکی از این امر است که میزان زاد و ولد و ازدواج روندی نگران کننده و کاهنده دارد و در صورت عدم اصلاح شاخص‌های جمعیتی در مقطع کنونی بدون شک تا ۲۰ یا ۳۰ سال آینده ایران کشوری با جمعیت پیر همراه با رکود و ایستایی تولد نوزادان خواهد شد و به گفته کارشناسان فرصت پنجره جمعیتی از دست خواهد رفت.

توجه به جوانی جمعیت از ضرورت‌های کشور و وظیفه همه آحاد جامعه است و بی توجهی نسبت به آن خسارت‌های ناگواری در پی خواهد داشت.

بی‌توجهی به جوانی جمعیت سبب می‌شود تا در آینده نزدیک برای تامین نیروی کار محتاج به بیرون شویم و این موضوع سبب وابستگی کشور و آسیب‌های بعدی آن میشود.

 موضوع جمعیت برای کشور‌ها از ابعاد مختلف اقتصادی، اجتماعی، سیاسی و امنیتی دارای اهمیت است و این مهم برای کشور ما که جمعیت آن رو به سالمندی گذاشته و نرخ باروری در بسیاری از استان‌های کشور از جمله استان ما زیر نرخ جانشینی است از اهمیت دوچندانی برخوردار شده است.

در گام نخست باید همگان به این نظر مشترک برسیم که استان و کشور در یک چاله جمعیتی قرار گرفته و این موضوع می‌تواند امنیت ما را به خطر اندازد از همین رو افزایش نرخ باروری و جوانی جمعیت برای کشور یک ضرورت است.

در گام بعدی باید فرهنگ‌سازی و آموزش را در دستور کار قرار داد که در اینجا نقش نهاد‌هایی نظیر آموزش و پرورش، دانشگاه ها، رسانه‌ها و حوزه‌های علمیه بسیار تاثیرگذار است.

اجرای قانون حمایت از خانواده و جوانی جمعیت نیازمند همکاری همه جانبه است و مساله فرزندآوری و ازدواج تنها با تصویب قانون رفع نمیشود.

اقناع سازی مردم به خصوص جوانان برای ازدواج و فرزندآوری، رفع مشکلات حاکم بر مردم از جمله مشکلات اجتماعی، اقتصادی باید انجام شود تا زمینه ازدواج به وقت نیاز برای جوانان و فرزندآوری نیز مرتفع شود و قانون جوانی جمعیت لازم است، اما کافی نیست. 

با ادامه دار شدن وضعیت کنونی و روند کاهشی فرزندآوری تا ۲۸ سال آینده جمعیت جوان و نیروی فعال در سطح کشور کاهش و یا نزدیک به صفر خواهد شد.

 

با افزایش قشر سالمند و کاهش جمعیت جوان و نیروی فعال کار کاهش یافته و مسایل مختلف روانشناختی، اجتماعی و جامعه‌شناسی اتفاق می‌افتد.

افزایش جمعیت سالمندی یک اَبربحران جمعیتی است که باید برای جلوگیری از افزایش این امر اقدامات فرهنگی و اقناع سازی برای فرزندآوری و ازدواج انجام شود که در این راستا مجموعه اقدمات زیادی در کشور از جمله ابلاغ سیاست جمعیتی توسط رهبری و تصویب قانون حمایت از خانواده وجوانی جمعیت آغاز شده و تکالیف دستگاه‌های اجرای در این قانون مشخص شده است.

 

 

منبع: باشگاه خبرنگاران،تبیان