داود فتحعلی بیگی بازیگر و کارگردان تئاتر و سینما گفت: اغلب کشورهای کهن و دارای تمدن مرکز ملی برای هنرهای آیینی شان دارند.
کارگردان نمایشهای «میرزا عبدالطمع و جنگ جهانی» و «سلطان مبدل» افزود: اغلب جوششها در حوزه هنرهای آیینی و سنتی تاکنون فردی بوده است. یعنی هم این جوشش از سمت هنرمندان فردی بوده و هم اگر مدیری بوده که نسبت به این مقوله در تلویزیون و تئاتر توجه داشته علاقه فردی اش بوده و شرح وظایف سازمانی اش او را ملزم برای پرداختن به این مقوله نکرده است.
بازیگر فیلمهای سینمایی «کتاب قانون» و «سگ کشی» ادامه داد: آیین و سنن اساساً بخشی از هویت فرهنگی هر قوم و ملتی است و بسیار حائز اهمیت است. خاستگاه آیین و سنن اجتماعی بوده و باید نسل جوان در خصوص این مسائل آگاه شود. بی شک باید سازمان و تشکیلاتی وجود داشته باشد که پیگیر این مقوله باشد و هنرهای آیینی و سنتی را ساماندهی کند.
این هنرمند پیشکسوت و برجسته در همین راستا خاطرنشان کرد: اینکه برخی افراد فکر میکنند جشنواره نمایشهای آیینی و سنتی به تنهایی کفایت میکند برداشت غلطی است. درست است که این جشنواره باید برگزار شود، اما ما نیازمند آن هستیم تا از طریق سایر هنرها و رسانههای جمعی به ویژه تلویزیون و سینما نیز به این حوزه ورود پیدا کرده و نسل جوان را نسبت به آیین و سنتهای دینی، ملی و مذهبی آشنا کنیم.
وی سپس با بیان اینکه توجه به آیین و سنن میتواند باعث ایجاد محبت، همدلی، همگرایی و وحدت در جامعه شود تأکید کرد: یک دغدغه ملی باید وجود داشته باشد تا همه در هر جایگاه و پست و سمتی که هستند نسبت به این مقوله توجه کنند. این مقوله اهمیت بسیار زیادی دارد، چون یک بخش آن برگزاری آیینها است، اما یک بخش دیگرش اثرات آن است که میتواند دستاوردهای شگرفی در جامعه ایجاد کند.
فتحعلی بیگی در همین راستا اظهار داشت: مثلاً فرض کنید در ایام ماه محرم وقتی آیین عزارداری برای سرور و سالار شهیدان جهان برگزار میشود ما شاهد یک هم زیستی و وحدت و محبت بین انسان میشویم. این آیین باشکوه تأثیر عاطفی و معنوی و اعتقادی دارد. یکی از کارکردهای آیین به وجود آوردن وحدت است و این نکته مهمی است که یکایک مدیران و سیاست گذاران حوزه فرهنگ و هنر بالاخص در سینما و تلویزیون باید نسبت به آن آگاهی داشته باشند.
این سینماگر ضعف ورود به این حوزه را دارای چند علت دانست و در این باره گفت: یک بخش مربوط به کسانی میشود که در حوزه سینما و تئاتر فعالیت میکنند و اصلاً دغدغهای برای پرداختن به آیین و سنن ندارند؛ بخش دیگر به سیاستهای کلی مسئولان برمی گردد. اگر در سیاستهای کلی فرهنگی کشور جایگاه ویژهای برای این هنرها قائل بشنوند مطمئناً برای آن چاره اندیشی هم میکنند. اما در خیلی جاها متأسفانه از مدیران بالادست تا پایین ترها بی توجهی و کم توجهی میکنند و همین عاملی برای مهجور ماندن آیین و سنن شده است.
وی در خاتمه این گفتگو تأکید کرد: سینما و تلویزیون باید برای تمامی آیین و سنن و رسوم ملی و دینی ما دست به تولید آثار جذاب، مخاطب پسند و آگاهی بخش بزنند تا نسل جوان بتواند حداقل از این طریق با بخشی از تاریخ و هویت ملی خود آشنا شود و شاید از قبل این اتفاق کمتر سراغ فرهنگ بیگانه برود.