آیتالله سید کاظم ارفع از استادان سرشناس اخلاق تهران بعد از تحمل یک دوره بیماری در ۷۹ سالگی دعوت حق را لبیک گفت.
دوران تحصیلی دبیرستان را ناتمام رها کرد و با علاقه خود و به تشویق پدر، به آموزش حوزوی روی آورد و در حوزه علمیهای در خیابان ری در جنوب تهران به درس و بحث طلبگی اشتغال یافت که برجستهترین استادش حاج آقای مجتهدی بود.
در سال ۱۳۴۲ به حوزه علمیه قم مهاجرت کرد و از محضر بزرگانی، چون مرحوم آیتالله فاضل لنکرانی، مرحوم آیتالله سلطانی، آیتالله نوری همدانی و شهید مفتح کسب فیض کرد.
آیتالله ارفع بعد از فوت پدرش در دوران نوجوانی از قم به تهران بازگشت و این بار نزد آیتالله حاج میزرا علی آقا فلسفه در مسجد لرزاده و آیتالله میرزا باقر آشتیانی در مدرسه مروی به آموختن علوم و معارف اسلامی پرداخت.
وی در قبل و بعد از انقلاب اسلامی به وعظ و تبلیغ متعهدانه انقلابی روی آورد و بهجای ورود به عرصههای مدیریتی، به تألیف و ترجمه مشغول شد که حاصل آن بیش از ۵۰ جلد کتاب بود که موضوع عمده آنها، علوم و معارف اسلامی و نشر و ترویج فرهنگ اهل بیت عصمت و طهارت (علیهم السلام) است؛ آن مرحوم بر وفق سُنّتی مرضیه، به ترجمه قرآن کریم و نهجالبلاغه و صحیفه سجادیه توفیق یافت.