شبکه چهار «سرزمین شعر» را شنبه تا چهارشنبه هر هفته ساعت ۲۱ پخش می‌کند.
به گزارش خبرگزاری صدا و سیما، این برنامه که رقابت بین ۴۰ شاعر معاصر ایرانی و شاعران فارسی زبان افغانستان است شنبه تا سه شنبه هم ساعت ۱۹ از شبکه یک سیما پخش می‌شود.
آقای علی زارعان تهیه کننده این برنامه با حضور در استودیو شبکه خبر گفت: سرزمین شعر یک فرصت ارائه و تماشا و شنیدن شعر است و به هر حال در این برنامه فرصت دیده شدن شعر هم فراهم شد.
زارعان درباره مهم‌ترین ویژگی سرزمین شعر که این برنامه را از دیگر برنامه‌های مشابه متمایز می‌کند هم گفت: همیشه شعر مکمل برنامه‌های دیگر است مثلا یک مراسم سوگ یا شادی هست که در این مراسمات همیشه شعر خوانده می‌شود و بیشترشعر مکمل یک فرایند دیگر رسانه‌ای است؛ اما در اینجا اولین فرصتی است که ابتدا و انتها و تمام مفاهیم حول و حوش معنای شعر است و شاعران فرصت خارق العاده‌ای برای دیده شدن پیدا کردند، شاید در طول چهل و چند سال گذشته ما چنین فرصتی برای شعرای معاصر نداشتیم و مردم به تدریج به این فکر افتاده بودند که ما شعرای معاصر نداریم و این شعر‌ها از حافظ و سعدی و مولوی بوده و دست به دست گشته و الان چند نفری در گوشه و کنار کشور شعری گفته‌اند؛ اما اکنون جمعیت شاعرانی که ادعای شاعری دارند از ۳۰۰ هزار نفر هم بیشتر است.
وی درباره فصل سوم سرزمین شعر گفت: سرزمین شعر فصل اول توانست یک سهم بزرگی در تماشا فراهم کند، اگر سبد تماشایی را فرض کنید در فارسی زبانان نه تنها ایران سرزمین شعر وسعتی پیدا کرد در بین شعرا و در بین مخاطبان شعر، فارسی خوانان و فارسی دانان در تمام دنیا که بهار امسال بود و این بهار فرصتی شد برای بهار سرزمین شعر شدن و سرزمین شعر به فصل دوم و فصل سوم رسید.
تهیه کننده برنامه سرزمین شعر درباره داوری شعر گفت: به تعداد شعر‌ها تعریف برای شعر وجود دارد و به تعداد شاعران تعریف برای شعر وجود دارد و این به این معنا است که حقیقتا شاید شعر داوری پذیری به این معنای خاص نداشته باشد؛ اما قواعد و قوانینی از نظامی عروضی تا اکنون ایجاد شده که آن حداقل‌های تعریف پذیر را کنار یک دیگربگذارد و حداقل از لحاظ زیبایی شناسی به یک عدد و شاخصه و ترازی برسیم که گمان کنیم که داوری، داوری به حقی است.
زارعان درباره انتخاب شاعران گفت: به سه گونه شعرا انتخاب می‌شوند یک نوع ان فراخوانی است که در صفحه ما هست و در دورقبل حدود سه هزار نفر به برنامه ایمیل زدند و شعرهایشان را ارسال کردند، نوع دوم یافته‌های خود ما است در اتمسفر شعر کشور در فضای عمومی شعر کشور جست‌و‌جو می‌کنیم و شعرایی را که آثاری دارند، چون عمده شاعرانی که به برنامه ما می‌آیند چند اثر آنها چاپ شده، آنها را توسط شورای تحریریه امان بررسی می‌کنیم و آن تحریریه دوستان را دعوت می‌کند که در صورت پذیرفتن به جمع ما اضافه می‌شوندو نوع سوم هیات انتخاب است، هیات انتخاب متشکل از چند نفر از شعرای برتر همین روزگار است و آنها هم پیشنهاد‌هایی می‌دهند مثلا آقای محمد کاظم کاظمی که یکی از بهترین شعرای معاصر افغان هستند ایشان تعدادی از شعرایی که ما نمی‌شناسیم و اهل افغانستان هستند و یا در سرزمین‌های دیگری زندگی می‌کنند که کمتر مورد توجه قرار گرفتند، آنها را به ما پیشنهاد می‌دهند و همه اینها در هیات انتخاب می‌آیند و در هیات انتخاب ما به تعدادی که در هر مرحله نیاز داریم شعرا را انتخاب می‌کنیم.
وی در ادامه گفت: این پراکندگی جغرافیایی نباید ما را غافل کند از سرزمین‌هایی که شعر فارسی در آن سرزمین‌ها هنوز زنده است، ازبکستان، تاجیکستان، هندوستان و پاکستان این کشور‌هایی هستند که فارسی گویان بسیار قدرتمندی دارد حتی در بالکان هم ما شعرای فارسی گو هنوز داریم و حتی اقلیم کردستان و تلاش می‌کنیم که در فصل بعدی شاعران دیگری از کشور‌های دیگر داشته باشیم.
وی درباره مجری برنامه گفت: یکی از ویژگی‌های خوب این برنامه حضور آقای محمد حسین مدرس به عنوان مجری این برنامه است، آقای مدرس جامع الاطراف بین مفاهیم شعری و هنری و به جا‌ترین فرد برای این حوزه هستند.
این تهیه کننده درباره دستاورد این برنامه گفت: امروز حدود ۱۰۰ شاعر به مردم معرفی شدند و ۶۰۰ شعر خوب به گوش مردم رسیده، ۱۰۰ شاعر فرصت دیده شدن پیدا کردند و مورد استقبال مردم قرار گرفتند بسیاری از شعرا، شعرای افغان هستند، سهم بانوان در این مجموعه خیلی خوب و بالا بوده، فرصتی پیدا شده تا مردم دوباره شعر را به سبد زیستی خود اضافه کنند ضمن این که آن شعرا هم فرصت پیدا کردند تا منزلت یک شاعر بودن را در روزگار معاصر برای خودشان پیدا کنند.
زارعان درباره بازتاب‌های مخاطبان گفت: شعری را آقای موسی عصمتی در برنامه ما خواند: پدرم کارگر بود، اهل معدن بود که حدود ۲۰ میلیون بار در فضای مجازی دیده شد و وقتی که قضیه تاسف بار معدن طبس اتفاق افتاد این رغبت به شنیدن این شعر مجددا زنده شد و چند خواننده هم همین شعر را خواندند و به مردم ارائه کردند، شعر توانسته در یک سوگواری ملی ظرفیتی را ایجاد کند که مردم همدل شوند.
وی در پایان درباره پیوند شعر وآواز هم گفت: این آواز یا مناسب خوانی در سنت قدیم فارسی زبانان از عصر صفوی و قاجار هم بوده، شعر دو همسایه دارد یک همسایه شعر آواز است و همسایه دیگر خوشنویسی دکور ما مبتنی بر خوشنویسی است که میرزا غلامرضای اصفهانی خوشنویس بزرگ عصر قاجار آثاری بر جای گذاشته که ما از سیاه مشق‌های آن استفاده کردیم و همسایه دیگر آن آواز است و ما این دفعه ۴ خواننده توانمند را در حوزه آواز داریم که شعر‌ها را شنیدنی‌تر می‌کنند و این همسایه دیوار به دیوار بودن با سرزمین شعر را کاملا می‌شود احساس کرد.