پیشوایان دینی برای سعادت مومنان از جمله بهرهمندی از رشد اقتصادی، راهبردهایی برای سرمایهگذاری ارائه کردهاند.
به گزارش خبرگزاری صداوسیمای مرکز اراک؛ کفه ترازوی سرمایهگذاری کجاست و جریان سرمایهها در نخستین گام به کدامین سو باید باشد؟
اسلام، راهبردهای -استراتژی- سرمایهگذاری را تعیین کرده است که یک نمونه آن بدین شرح است:
سئل النبیای المال خیر؟ قال: الزرع زرعه صاحبه و اصلحه و ادی حقه یوم حصاده. قال: فای المال بعد الزرع خیر؟ قال: رجل فی غنم له قد تبع بها مواضع القطر یقیم الصلاة و یوتی الزکاه. قال: فای المال بعد الغنم خیر؟ قال: البقر تعدو و بخیر تروح بخیر. قال: فای المال بعد البقر خیر قال الراسیات فی الوحل و المطعمات فی المحل نعم الشی النخل. (الکافی ج ۵ ص ۲۶۰)
از پیامبر اعظم (ص) سوال شد که:
چه سرمایهای سودآورترین است؟ (کجا سرمایهگذاری کنیم؟) حضرت فرمودند: کشاورزی، البته در صورتی که به آن رسیدگی شود و مالیات الهی آن پرداخت شود.
سوال شد:
در مرحله بعد از کشاورزی چه سرمایهای سودآورترین است؟
فرمودند: دامداری به شرطی که مراتع بارانی باشد و مالیات الهی آن پرداخت شود.
سوال شد:
در مرحله بعد از دامداری چه چیز سودآورترین است؟
فرمودند: گاوداری به شرطی که در مراتع به چرا بروند.
سوال کردند: در مرحله بعد چه چیز؟
فرمودند: باغداری به شرطی که درختانی کاشته شود که کم آب هستند در خشکسالی نیز محصول دارند.
به بیان خلصه: الکیمیا الاکبر الزراعه؛ یعنی: کشاورزی، معجزهگر اساسی است.
این روایت بیانگر سیاستگذاریهای کلان زیر است:
اولویت در سرمایهگذاری: کشاورزی است؛ سپس دامداری و گاوداری و پس از آنها، باغداری؛
ضرورت تبدیل مناطق بارانی و نیمهبارانی به قطبهای کشاورزی و دامداری در یک کشور؛
ترویج فرهنگ کشاورزی و ایجاد اعتبار و ارزش اجتماعی برای آن؛
و جذب نیروهای علمی و فنی در بخش کشاورزی و دامداری.