عضو هیئت علمی دانشکده اقتصاد دانشگاه تهران با اشاره به روند تاریخی نظام مالیاتی ایران، تأکید کرد که اتکای بلندمدت دولت به درآمد‌های نفتی و مالیات تورمی، موجب تأخیر در توسعه نظام مالیاتی و اکنون کشور ناچار به بازگشت به این مسیر است.
به گزارش خبرگزاری صدا و سیما تیمور رحمانی با بیان اینکه در دوران شکل‌گیری دولت مدرن در ایران، درآمد‌های سرشار نفتی مانع از احساس نیاز فوری به اخذ مالیات سنتی شده بود، گفت: «تا سال‌ها دولت توانسته بود از طریق درآمد‌های نفتی و تورم، بدون فشار بر مردم، هزینه‌های خود را تأمین کند.» وی افزود که از دهه ۱۳۵۰ تاکنون، مالیات تورمی به شیوه‌ای نامحسوس از مردم دریافت شده و این مسیر، اگرچه در کوتاه‌مدت کارآمد به نظر می‌رسید، اما به تدریج آثار بی‌ثبات‌کننده‌ای بر اقتصاد کشور گذاشته است.
وی با اشاره به پیامد‌های افزایش نرخ تورم در سال‌های اخیر اظهار کرد: «زمانی که نرخ تورم به سطح بالایی می‌رسد، عوارض اقتصادی و اجتماعی آن به‌گونه‌ای است که دیگر نمی‌توان بر مالیات تورمی به‌عنوان منبع اصلی تأمین مالی دولت تکیه کرد.»
رحمانی تحریم‌های خارجی را یکی از دلایل عمده کاهش درآمد‌های نفتی دانست و تأکید کرد که همین مسئله، دولت را ناگزیر به بازگشت به سمت اخذ مالیات متعارف سوق داده است. به گفته او، دولت به دلیل فشار‌های مالی و نیاز به منابع پایدار، اکنون به اخذ مالیات‌هایی از جنس مالیات بر درآمد سرمایه و دیگر پایه‌های مالیاتی مشابه روی آورده است؛ در حالی‌که این مالیات‌ها نیز در صورت عبور از یک حد مشخص، می‌توانند پیامد‌های اختلال‌زا برای اقتصاد به همراه داشته باشند.
رحمانی با اشاره به ضرورت اصلاح ساختار هزینه‌ای دولت گفت: «برای پایداری منابع مالی، دولت باید همزمان با توسعه نظام مالیاتی، کنترل هزینه‌های خود را نیز در دستور کار قرار دهد، چرا که تصور تأمین بی‌پایان منابع از مسیر مالیات‌های متعارف، ساده‌انگارانه است.»
در بخش دیگری از سخنان خود، وی به برگزاری همایش اخیر امور مالیاتی اشاره کرد و اظهار داشت که تعداد مقالات رسیده به دبیرخانه همایش نسبت به سال گذشته رشد ۱۲۱ درصدی داشته و از ۱۱۵ مقاله به ۲۶۱ مقاله رسیده است. از این تعداد، ۶۸ مقاله در کتابچه مجموعه مقالات منتشر شده، ۲۲ مقاله به‌صورت پوستر ارائه شده و ۱۱ مقاله نیز در سالن‌های اصلی همایش ارائه شده‌اند.