ایران در طول بیش از شش دهه فعالیت هستهای، همواره بر صلح آمیز بودن برنامههایش تاکید کرده است. مدارک، گزارشهای رسمی آژانس بینالمللی انرژی اتمی، فتوای رهبری و شفافیت در بازرسیها، همگی گواهی روشنند براینکه جمهوری اسلامی هیچگاه به دنبال تولید سلاح هستهای نبوده و نیست.
به گزارش خبرگزاری صدا و سیما مرکز مهاباد، فناوری هستهای نخستین بار در دوران حکومت پهلوی و با حمایت مستقیم آمریکا وارد ایران شد. در سال ۱۹۵۷ توافقی میان ایران و آمریکا امضا و در سال ۱۹۶۷، فعالیت راکتور تحقیقاتی تهران با سوخت ۹۳ درصدی آمریکایی آغاز شد.
اما پس از انقلاب اسلامی در سال ۱۳۵۷، غربیها تمام همکاریهای هستهای را قطع کردند.
با سرباز زدن شرکتهای آلمانی از ادامه ساخت نیروگاه بوشهر، ایران ناچار شد برای توسعه طرح هایش به دیگر کشورها از جمله روسیه و چین روی آورد.
با وجود تحریمهای سنگین، ایران توانست چرخه سوخت هستهای را بومی سازی کند، از استخراج اورانیوم تا غنی سازی در نطنز، فردو و اراک.
ایران یکی از امضاکنندگان معاهده عدم اشاعه سلاحهای هستهای است و همواره بر حق مسلم خود در استفاده صلح آمیز از انرژی هستهای تاکید کرده است. آژانس بین المللی انرژی اتمی تا سال ۲۰۲۲ میلادی بیش از ۱۵ بار تایید کرده که ایران هیچگونه انحرافی به سمت سلاح هستهای نداشته است. رهبر انقلاب هم در سالهای متمادی بارها تصریح کردهاند که تولید، نگهداری و استفاده از سلاح هستهای حرام شرعی است.
فعالیتهای صلح آمیز ایران تنها به انرژی محدود نمیشود. بلکه در استفاده از پرتوهای هستهای در کشاورزی برای مقابله با آفات، تولید بیش از ۸۰ نوع رادیودارو، درمان هزاران بیمار سرطانی و کمک به بهینه سازی مصرف آب در کشاورزی کاربرد دارد.
برنامه هستهای ایران، برخلاف تبلیغات سیاسی، بر پایه دانش، صلح، اخلاق و شفافیت بنا شده است. چه در قالب اسناد بین المللی، چه از زبان آژانس و چه بر اساس اصول دینی نظام جمهوری اسلامی، ایران هرگز به دنبال ساخت سلاح هستهای نبوده و نیست. امروز در جهانی پر از تهدیدهای واقعی، ایران میکوشد از انرژی هستهای نه برای جنگ بلکه برای زندگی بهره بگیرد. آیندهای که درآن "انرژی برای صلح" شعار نیست بلکه واقعیت قابل اثبات است.