تاسوعا به خود می‌بالد به خاطر نازنینی که او را در این روز یاد می‌کنند.
به گزارش خبرگزاری صدا و سیما آذربایجان غربی ؛ تاسوعا در زبان عربی به معنای نهم است (برگرفته از تسعة) و در تقویم اسلامی به روز نهم محرم اشاره دارد. تاسوعا به خود می‌بالد به خاطر نازنینی که او را در این روز یاد می‌کنند ،تاسوعا فخر می‌فروشد به ایام، برای هم نشینی اش با نام عباس علیه السلام
تاسوعا از ریشه تِسع به معنای نه و نهم، فقط بر نهمین روز محرم اطلاق شده‌است.
اما نظری وجود دارد که عاشورا و تاسوعا را در سلسله اعداد معنی نمی‌دانند. تاسوعا را از اِتّساع یعنی گسترده شدن، روزی که ظرفیت بالا می‌رود و در سینه‌ها فراخی ایجاد می‌شود و به جای تنگی، وسعت می‌یابد، دانسته‌اند؛ و این نامگذاری را به علی بن حسین (امام چهارم شیعه) نسبت داده‌اند.
تاسوعاآخرین روزی است که حسین بن علی (ع) سومین امام شیعیان و یارانش شبانگاه آن را درک کرده‌اند و این روز به شب عاشورا پیوند خورده‌است.
تاسوعای محرّم سال ۶۱ قمری، تحرکات سپاه عمر سعد در صحرای کربلا افزایش یافت و تصمیم جنگ داشتند. امام حسین (ع) به وسیلهٔ برادرش حضرت عباس (ع) یک شب مهلت برای راز و نیاز گرفت.
در این روز خیمه‌های یاران حسین محاصره گردید. شمر برای عباس و برادرانش امان نامه آورد که وی بر او نهیب زد که: «ما را امان می‌دهید در حالی‌که پسر رسول خدا را امان نباشد؟».
حسین بن علی (ع) در این روز برای اصحاب خود خطابه ایراد کرد.