در هند با یک ششم جمعیت جهان، ده‌ها مذهب و صد‌ها زبان، محرم تنها سوگواری شیعیان نیست.
به گزارش سرویس بین الملل خبرگزاری صدا و سیما، از دهلی نو این روز‌ها نه تنها در کوچه‌های کشمیر، خیابان‌های لکهنو و معابر حیدرآباد، بلکه در شهر‌ها و روستا‌های فراوانی، دل‌هایی از ادیان گوناگون برای یک نام اشک می‌ریزند؛ نامی که قرن‌هاست دل‌ها را یکی کرده: حسین (ع).
در روز‌های داغ محرم، خیابان‌های برخی شهر‌های هند رنگ ماتم به خود گرفته‌اند؛ اما آنچه عزاداری برای امام حسین (ع) را در این کشور متمایز می‌کند، حضور مشترک و گسترده پیروان دیگر ادیان است.
در بسیاری از ایالت‌ها، از کشمیر تا تامیل نادو، از لکهنو تا پتنا، هندوها، سیک‌ها، سنی‌ها و حتی مسیحیان نیز در عزای حسین شرکت می‌کنند.
در هند، روز عاشورا تعطیل رسمی است؛ نه تنها به احترام مسلمانان، بلکه به‌عنوان نماد احترام بین‌فرهنگی و بین‌مذهبی.
تحلیل‌گران فرهنگی بر این باورند که:
«عزاداری حسین در هند، فراتر از آیین دینی، تبدیل به زبان مشترک اندوه و اشک شده است؛ زبانی که دیوار‌های مذهب را کنار زده و پل همدلی ساخته است.»