روضه‌ای قدیمی در دل بافت سنتی اصفهان، بیش از پنجاه سال است هر هفته دوشنبه‌ها برگزار می‌شود.
به گزارش خبرگزاری صداوسیما، مرکز اصفهان؛ خانه‌ی حاج محمدحسین پیرزاد، امروز نه فقط یک خانه، بلکه مأمن دلدادگان حسینی و نشانه‌ای از پیوند ایمان، اخلاص و مقاومت فرهنگی است.
در یکی از کوچه‌پس‌کوچه‌های قدیمی اصفهان، خانه‌ای هست که از دهه‌ها پیش، هر دوشنبه صبح، با نام حسین (ع) بیدار می‌شود؛ خانه‌ای ساده، اما آشنا برای بسیاری از اهالی شهر، که روضه‌ی هفتگی آن سابقه‌ای فراتر از نیم‌قرن دارد. حاج محمدحسین پیرزاد، بانی این مجلس قدیمی و معنوی، سال‌هاست بی‌وقفه این مجلس را در خانه‌ی خود برگزار می‌کند؛ خانه‌ای که امروز برای عاشقان اهل بیت، حکم حسینیه‌ای خودمانی و پرنور را دارد.
این روضه هر هفته پیش از طلوع آفتاب آغاز می‌شود. مردم با وضو وارد خانه می‌شوند، صبحانه‌ای ساده می‌خورند و پای موعظه‌ی روحانیون و ذکر مداحان می‌نشینند. اگرچه مجلس، خانگی است، اما حرمتش در دل مردم شهر مثل مجالس بزرگ و رسمی، جا دارد. از پیر و جوان گرفته تا طلاب، بازاری‌ها و کارمندان، هر دوشنبه خود را به این خانه می‌رسانند؛ خانه‌ای که حالا نسل‌ها از آن خاطره دارند.
اما وجه تمایز این مجلس، تنها به قدمت و استمرارش محدود نمی‌شود. حاج‌آقا پیرزاد می‌گوید: «سابقه‌ی این روضه به پیش از سال ۱۳۴۲ برمی‌گردد. در همان سال‌ها، در این خانه، نوار سخنرانی‌های امام خمینی برای مردم پخش می‌شد. آن زمان‌ها، صدای امام از میان روضه شنیده می‌شد؛ صدایی که بیداری و ایمان را توأمان به دل‌ها می‌ریخت…»
در واقع، این خانه تنها محل روضه‌ی حسینی نبود، بلکه محفلی برای رشد آگاهی و بصیرت هم بود؛ آن هم در روزگار اختناق و سانسور. شاید به همین خاطر باشد که مردم اصفهان، برای این روضه، احترام ویژه‌ای قائلند. در ذهن بسیاری از آنان، این مجلس نه فقط یک رسم دینی، بلکه بخشی از هویت معنوی شهر است.
خانه‌ی حاج پیرزاد، هنوز هم با همان سادگی گذشته پابرجاست. نه تریبون رسمی دارد، نه بلندگو‌های حرفه‌ای؛ اما صدای حسین (ع) و اشک مردم، از آن به آسمان می‌رسد.
در روزگاری که بسیاری از سنت‌ها فراموش شده‌اند، این خانه سندی زنده از ماندگاری ایمان و اخلاص است؛ خانه‌ای که هر دوشنبه، از پیش از اذان صبح تا نزدیک ظهر، تبدیل به قطعه‌ای از کربلا می‌شود.
خانه‌ی حاج محمدحسین پیرزاد در خیابان ابن سینا، خیابان دردشت واقع شده است.