رئیس کمیته بافندگی انجمن صنایع نساجی گفت: تخصیص ارز برای واردات مواد اولیه از یک هفته به بیش از ۱۵۰ روز رسیده و عملاً تولید را متوقف کرده است.
آقای علیرضا نوری در گفتگوی اختصاصی با خبرگزاری صداوسیما؛ افزود: چیپس پلی استر، نخ و پنبه از جمله مواد اولیه این صنعت هستند که بیش از ۱۵۰ روز در نوبت دریافت ارز قرار دارند، اما هنوز ارز مورد نیاز برای واردات آنها تأمین نشده است.
وی با بیان اینکه طولانی شدن فرایند تخصیص ارز به مواد اولیه، هزینه تولید را افزایش می‌دهد و تولیدکنندگان را برای تأمین سرمایه در گردش نیز با چالش مواجه می‌کند، گفت: اگر یک کارخانه ۹۹ درصد مواد اولیه مورد نیاز خود را از بازار داخلی تأمین کند و فقط برای یک درصد مواد اولیه که باید از طریق واردات تأمین شود، ارز دریافت نکند، امکان تولید نخواهد داشت و این موضوع منجر به افت تولید و صادرات و رشد واردات خواهد شد.
رئیس کمیته بافندگی انجمن صنایع نساجی، همچنین اختلاف نرخ ارز یارانه‌ای و بازار آزاد را منشاء واردات بی‌رویه کالا‌های مشابه تولید داخل دانست و گفت: سیاست‌های غلط بانک مرکزی و در نظر گرفتن یارانه ۳۰ درصدی برای ارز، باعث شده واردات صرفه اقتصادی پیدا کند و حتی تولیدکنندگان نیز واردات را به تولید ترجیح دهند.
وی افزود: به طور مثال، در حوزه تولید پارچه‌های پرده‌ای و رومبلی ۷۳ درصد مواد اولیه داخلی و ۲۷ درصد آن از طریق واردات باید تأمین شود که تخصیص ارز آن سه تا چهار ماه طول می‌کشد و تولید به ناچار کاهش پیدا می‌کند و در این شرایط نیاز بازار از طریق واردات تأمین می‌شود.
نوری ادامه داد: این رویه باعث شده واردات پارچه‌ای که میانگین آن قبل از سال ۱۴۰۰، حدود ۳۰۰ میلیون دلار بود سال گذشته به ۹۶۴ میلیون دلار برسد و ۱۷۶ هزار تن پارچه وارد کشور شود؛ در حالی که توان تولید آن در کشور وجود دارد.
وی با بیان اینکه این رویه باعث شده کل زنجیره تولید از نخ‌ریسی تا تولید پارچه متضرر شوند، افزود: اگر این میزان واردات انجام نمی‌گرفت، برای بیش از ۵۰۰ هزار نیروی کار داخلی اشتغال ایجاد می‌شد.
رئیس کمیته بافندگی انجمن صنایع نساجی؛ گفت: در شرایط فعلی، بسیاری از کارخانه‌ها تعطیل شده و یا به جای سه شیفت یک شیفت فعالیت می‌کنند و این موضوع نه تنها هزینه تولید را افزایش داده بلکه، قیمت برای مصرف کننده نیز افزایش یافته و در نتیجه قدرت خرید نیز کاهش پیدا کرده است.
نوری افزود: در سال‌های اخیر با وجود همه پیگیری‌های انجام شده، سیاست درستی برای مدیریت واردات کالا‌های مشابه تولید داخل اتخاذ نشده و در مجموع، سیاست‌های اتخاذ شده برای حمایت از تولید داخل نبوده است.