پژوهشگران موفق به ساخت نانوذره پلیمری پوشیده از قند شدند که می‌تواند با جلوگیری از اتصال ویروس به سلول، ابتلا به کووید-۱۹ را تا ۹۹ درصد کاهش دهد.
به گزارش خبرگزاری صدا و سیما، پژوهشی نوآورانه به سرپرستی یکی از اعضای هیئت علمی دانشگاه سوانزی نشان داده است که یک «گلیکوسیستم مصنوعی» — نانوذره پلیمری پوشیده از قند — می‌تواند از ورود ویروس کووید-۱۹ به سلول‌های انسانی جلوگیری کرده و نرخ ابتلا را تا حدود ۹۹ درصد کاهش دهد.
این گلیکوسیستم، ذره‌ای با طراحی ویژه است که قندهای طبیعی موجود روی سلول‌های انسانی را شبیه‌سازی می‌کند. این قندها که «پلی‌سیالوزید» نام دارند، از واحدهای تکراری اسید سیالیک ساخته شده‌اند و ویروس‌ها اغلب برای آغاز عفونت، آن‌ها را هدف قرار می‌دهند. با تقلید از این ساختار، مولکول مصنوعی همچون یک طعمه عمل کرده و با اتصال به پروتئین اسپایک ویروس، مانع چسبیدن آن به سلول‌های واقعی می‌شود.
برخلاف واکسن‌ها که با تحریک پاسخ ایمنی بدن عمل می‌کنند، این مولکول به عنوان یک سپر فیزیکی عمل کرده و رویکردی نوین برای پیشگیری از ابتلا ارائه می‌دهد.
با استفاده از روش‌های پیشرفته آزمایشگاهی برای اندازه‌گیری تعاملات مولکولی و شبیه‌سازی اتصال ویروس، محققان دریافتند که این گلیکوسیستم، ۵۰۰ برابر قوی‌تر از ترکیبات مشابه فاقد قند به ویروس متصل می‌شود. این ماده در دوزهای بسیار کم نیز مؤثر بوده و توانسته است هم علیه سویه اصلی SARS-CoV-2 و هم گونه مسری‌تر D614G کارایی نشان دهد.
آزمایش‌ها بر روی سلول‌های ریه انسان کاهش ۹۸/۶ درصدی عفونت را در حضور این مولکول ثبت کرده‌اند. نکته کلیدی پژوهش این بود که اثربخشی این مولکول تنها به بار الکتریکی آن مربوط نمی‌شود، بلکه ساختار دقیق قندی آن عامل اصلی قدرت بالای مهار ویروس است.
این دستاورد حاصل همکاری دانشگاه سوانزی، دانشگاه آزاد برلین و بیمارستان دانشگاهی شریته – برلین است.
دکتر سوماتی باتیا، دانشیار شیمی دانشگاه سوانزی و نویسنده مسئول این پژوهش گفت: «رهبری این تحقیقات در کنار شرکای بین‌المللی‌مان بسیار ارزشمند بود. این کار مسیر تازه‌ای برای استفاده از گلیکوسیستم‌ها به عنوان راهبرد درمانی علیه SARS-CoV-2 گشود و می‌تواند پایه‌گذار نسل جدیدی از داروهای ضدویروسی برای محافظت از گروه‌های پرخطر باشد.»
به گفته تیم پژوهش، گام بعدی انجام آزمایش‌های زیستی پیشرفته در آزمایشگاه‌های ایمنی بالا برای بررسی عملکرد این مولکول در برابر انواع مختلف ویروس است.
این پیشرفت علمی می‌تواند راه را برای تولید اسپری‌های بینی ضدویروس، مواد ضدعفونی‌کننده سطوح و درمان‌های ویژه برای محافظت از گروه‌های آسیب‌پذیر هموار کند و به عنوان خط دفاعی جدیدی در برابر کووید-۱۹ و همه‌گیری‌های آینده عمل نماید.