عباس اقبال آشتیانی مورخ، ادیب و نویسنده معاصر در ۲۴ مرداد سال ۱۲۷۵ در شهر آشتیان متولد شد.
به گزارش خبرگزاری صداوسیما مرکزی؛ عباس اقبال آشتیانی مورخ، ادیب و نویسنده معاصر ایرانی که در ۲۴ مرداد سال ۱۲۷۵ در شهر آشتیان به دنیا آمد.
عباس اقبال آشتیانی مورخ، ادیب و نویسنده معاصر ایرانی و آشتیانی بود.
او تحصیلات مقدماتی خود را در آشتیان فرا گرفت و سپس به تهران رفت. ابتدا در مدرسهٔ شرکت گلستان و سپس در مدرسه دارالفنون تحصیل کرد.
پس از فراغت از تحصیل و به سبب رتبه ممتازش در دارالفنون به معلمی در همان مدرسه انتخاب شد و معاونت کتابخانهٔ عمومی معارف را نیز به عهده گرفت و دورهٔ لیسانس ادبیات را نیز در دانشگاه سوربن گذراند.
پس از تأسیس دارالمعلمین عالی با توجه به درخشندگی خاصی که در دارالفنون از خود نشان داده بود، برای تدریس دعوت شد و سال‌ها تدریس ادبیات، تاریخ و جغرافیا در دارالمعلمین عالی و همچنین در مدارس نظام و علوم سیاسی بر عهدهٔ او بود.
عباس اقبال نویسندگی را از کتاب تاریخ دبیرستان آغاز کرد و طی سال‌های فعالیت نویسندگی خود تعداد پرشماری مقاله در زمینه‌های ادبی، تاریخی و اجتماعی از خود به یادگار نهاد. این مقاله‌ها در مجله‌هایی، چون بهار، دانشکده، مهر، ایرانشهر، ارمغان، یغما، فروغ و تربیت انتشار یافت.
او مجلهٔ یادگار را تأسیس کرد.
عباس اقبال پژوهشگری پرکار و مورخی صمیمی و ادیبی آگاه به مقتضای زمان بود و در شمار نخستین پژوهشگرانی است که شیوهٔ ساده‌نویسی و تصحیح متون در ایران بعد از مشروطیت را دایر کردند.
شیوهٔ اقبال در تاریخ‌نویسی شیوه‌ای التقاطی است، بدین معنی که امانت تاریخ‌نویسان قدیم ایرانی و اسلامی را با روش انتقادی مورخان غربی توأم ساخته‌است. بخصوص در نوشتن تاریخ ایران، هدف اقبال به گفتهٔ خودش آگاه ساختن ایرانیان به سابقهٔ درخشان کشور اجدادی خود و وضع جغرافیایی سرزمین ایران است.