در حالی‌که نمایندگان ورزشی مازندران در لیگ‌های کشوری حضور دارند، نبود زیرساخت، مدیریت ناکارآمد و بی‌توجهی به مطالبات محلی، ورزش استان را در موقعیتی شکننده قرار داده است.
به گزارش خبرگزاری صدا و سیمای مازندران؛ در حالی‌که ورزشکاران مازندرانی در لیگ‌های کشوری حضور دارند و نام استان در سطح ملی شنیده می‌شود، زیرساخت‌ها، مدیریت و حمایت‌های محلی همچنان در سطحی نگران‌کننده باقی مانده‌اند. از والیبال چمستان تا فوتبال نوشهر، و از سالن فرسوده رامسر تا وعده‌های فراموش‌شده، ورزش مازندران با چالش‌هایی جدی روبه‌روست.
تیم والیبال تهران بیشه چمستان، نماینده مازندران در لیگ دسته یک کشور، در آستانه آغاز رقابت‌ها حتی از حداقل امکانات تمرینی محروم است. سالن مناسب ندارد، زمان تمرینات نامتعارف است، و پیشنهادهایی از استان‌های دیگر برای انتقال تیم مطرح شده. این در حالی‌ست که مردم چمستان با شور و امید، منتظر درخشش نماینده خود هستند؛ اما گویا حمایت‌های زیرساختی فراموش شده‌اند.
در رامسر، سالن ورزشی دالخانی که در سیل سال ۱۳۸۷ تخریب شد، هنوز بازسازی نشده است. ۱۷ سال از آن حادثه گذشته و پیگیری‌ها نتیجه‌ای جز فرسایش و هزینه نداشته‌اند. به نظر می‌رسد نه‌تنها سالن، بلکه اصول مدیریت هم با سیل رفته‌اند. آیا زمان آن نرسیده که وعده‌ها به عمل تبدیل شوند؟
در فوتبال، تیم شهرداری نوشهر با تنها یک برد و دو گل زده در پنج بازی، در رده ۱۵ جدول ۱۸ تیمی قرار دارد. شرایط نگران‌کننده است و خاطره سقوط دریای بابل در ذهن‌ها زنده شده. نوشهری‌ها این روزها با مشکلات مدیریتی، فنی و مالی دست‌وپنجه نرم می‌کنند. آیا پایان فصل، پایان امیدها خواهد بود؟
بسته زیردوخم با اجرای ایوب رضوانی