نسخههای خطی، اشعار فارسی در بناهای تاریخی و اسناد اداری، نقش زبان فارسی در تاریخ علم و فرهنگ هند را نشان میدهند.
به گزارش سرویس بین الملل خبرگزاری صدا و سیما از دهلی نو؛ هند کشوری با تنوع فرهنگی و زبانی بالا، قرنها شاهد حضور زبان فارسی بود. فارسی در دورههای مختلف، هم در دربار پادشاهان و هم در محیطهای آموزشی، وسیلهای برای ثبت و انتقال دانش و فرهنگ به شمار میرفت.
امروزه نسخههای خطی فارسی بی شماری در کتابخانهها و مراکز علمی هند نگهداری میشوند. این نسخهها شامل متون پزشکی، نجوم، ریاضیات، فلسفه و فقه هستند و نشان میدهند که فارسی برای نسلها ابزاری برای یادگیری و پژوهش علمی بوده است.
فارسی تنها در کتابها و مدارس حضور نداشت؛ اشعار فارسی در کاخ ریاست جمهوری هند، کاخهای گورکانی و دیگر بناهای تاریخی هنوز قابل مشاهده است. این اشعار و کتیبهها، نه تنها جنبه هنری و ادبی دارند، بلکه منعکسکننده نقش زبان فارسی در هویت فرهنگی و حکومتی هند هستند. علاوه بر این، بسیاری از اسناد اداری و حکومتی به فارسی نگارش میشدند و بخشی از ساختار مستندات تاریخی و قانونی هند را تشکیل میدادند.
نسخههای خطی و اسناد فارسی در کتابخانه رامپور، دانشگاه علیگر، جامعه ملی آرکایو دهلی و موزه سالارجنگ حیدرآباد نگهداری میشوند و بسیاری از آنها در حال دیجیتالی شدن و پژوهش بدست محققان هندی و ایرانی هستند. این اقدامات، امکان دسترسی بهتر به میراث علمی و فرهنگی فارسی و مطالعه آن ازسوی پژوهشگران امروز را فراهم میکند.
فارسی در هند، به عنوان یک زبان علمی، ادبی و اداری، بخشی از تاریخ آموزش، حکمرانی و پژوهش این کشور را شکل داده و نقش قابل توجهی در انتقال دانش و فرهنگ داشته است.