مدیر پایگاه میراث‌جهانی چغازنبیل و هفت‌تپه گفت: چغازنبیل، نخستین اثر ایران در فهرست میراث‌جهانی یونسکو سندی زنده از اندیشه و ایمان در نخستین دوران شکل‌گیری شهر و دولت در فلات ایران است.
به گزارش خبرگزاری صدا و سیمای استان خوزستان، عاطفه رشنوئی افزود: این زیگورات عظیم که در حدود ۱۲۵۰ سال پیش از میلاد به فرمان اونتاش‌نپیریشا، پادشاه ایلام میانی ساخته شد، نمونه‌ای کم‌نظیر از پیوند دین، قدرت، و دانش فنی در قالب معماری است؛ بنایی که با خشت و آجر، اما براساس مفاهیم متعالی نظم کیهانی و تقدس مکان، پدید آمده است.
وی ادامه داد: ارزش جهانی برجسته چغازنبیل در سه محور اصلی تعریف می‌شود: نخست، شواهد بی‌همتای آن از تمدن ایلامی و معماری زیگوراتی در خارج از بین‌النهرین؛ دوم، اصالت مصالح، طرح و کارکرد مذهبی آن به‌عنوان الگویی مستقل از سنت‌های میان‌رودانی؛ و سوم، نقش آن در شکل‌گیری الگوی شهر مقدس در تاریخ معماری ایران. این معیار‌ها موجب شد چغازنبیل در سال ۱۹۷۹ میلادی (۱۳۵۸ خورشیدی) به‌عنوان یکی از نخستین دوازده اثر جهان در فهرست میراث جهانی یونسکو ثبت شود.
مدیر پایگاه میراث‌جهانی چغازنبیل و هفت‌تپه خاطر نشان کرد: پس از چهل‌وشش سال از ثبت جهانی، چغازنبیل همچنان نماد حضور ایران در گفت‌وگوی جهانی میراث است. این زیگورات نه فقط در دل دشت خوزستان که در حافظهٔ جهانی بشر جای دارد. نگاه علمی و آینده‌نگر به آن، ضامن تداوم ارزش‌های جهانی و ملی‌اش خواهد بود؛ ارزش‌هایی که به ما یادآور می‌شوند پاسداری از میراث، پاسداری از معناست ــ معنایی که در هر خشت چغازنبیل جاری است.