معاون وزیر میراث فرهنگی گفت: تصمیم کمیته بینالدولتی میراثفرهنگی ناملموس یونسکو، تنها ثبت یک هنر تزئینی نیست؛ بهرسمیتشناختنِ یک نظام دانایی و یک جهانبینی نوری است که سدههاست افق فرهنگی و معنوی ایران را روشن کرده است.
به گزارش خبرگزاری صدا و سیما علی دارابی با تبریک ثبت جهانی «مهارت آینهکاری در معماری ایران» گفت: از دهلینو و از دلِ بیستمین اجلاس کمیته بینالدولتی میراث فرهنگی ناملموس یونسکو، با افتخار و شعف عمیق، صمیمانهترین تبریک و شادباش خود را به مناسبت ثبت جهانی «مهارت آینهکاری در معماری ایران» در فهرست معرِّف میراث فرهنگی ناملموس بشریت تقدیم میکنم.
وی افزود: این تصمیم کمیته، تنها ثبت یک هنر تزئینی نیست؛ بهرسمیتشناختنِ یک نظام دانایی و یک جهانبینی نوری است که سدههاست افق فرهنگی و معنوی ایران را روشن کرده است. در منطق میراث فرهنگی ناملموس، آینهکاری ایرانی هنر پیوندزدنِ ماده و معناست؛ جایی که هر ذره شیشه، زیر دستان صبور استادکار، به پارهای از کهکشان نور بدل میشود و فضا را از سطح کارکرد، به مرتبه تجربه، شگفتی و روشنایی درونی ارتقا میدهد.
او تصریح کرد: در این لحظه خجسته، در آغاز هفته مبارک میلاد بانوی دو عالمام ابیها (س) و همزمان با روز زن و روز مادر، خویشاوندی معنایی این رویداد بیش از پیش احساس میشود؛ همانگونه که آینهکاری، هنر آفرینش جهانهای تازه از دلِ خُردهنورهاست، زنان و مادران این سرزمین نیز خالق نسلهایی بودهاند که پاسدار نور، کرامت و زیبایی در فرهنگ ما هستند.
رئیس شورای حکام «مرکز مطالعات منطقهای پاسداری از میراث فرهنگی ناملموس در آسیای غربی و مرکزی، تحت نظارت یونسکو (تهران)» بیان کرد: این موفقیت بین المللی را به استادکاران و هنرمندان آینهکار، به حاملان و ناقلان این دانش زنده و به همه خادمان گمنام عرصه میراث فرهنگی کشور تبریک میگویم؛ همچنین به مدیران و مدبران میراث فرهنگی، بهویژه سید رضا صالحی امیری وزیر میراثفرهنگی، گردشگری و صنایعدستی، همکاران گرانقدرم در خانواده بزرگ میراث فرهنگی کشور، و همکاران ارجمند در «مرکز مطالعات منطقهای پاسداری از میراث فرهنگی ناملموس در آسیای غربی و مرکزی، تحت نظارت یونسکو (تهران)». بیتردید، این ثبت جهانی، در عین افتخار، مسئولیت ما را در مستندسازی، آموزش، انتقال بیننسلی و روزآمدسازی این مهارتِ کهن، سنگینتر و شریفتر میسازد.
دارابی ادامه داد: در همینجا ژرفترین سپاس خود را از رئیس و اعضای کمیته بینالدولتی، هیئت ارزیاب و دبیرخانه یونسکو ابراز کنم که با رأی و اعتماد خود، این هنر یگانه را بر «میز میراث بشری» نشاندند و بر نقش ایران در سپهر میراث زنده جهان صحّه گذاشتند. امید دارم آینهکاری ایرانی، همچون هدیهای از نور، زیبایی و امید، برای همه ملتها و همه نسلهای آینده الهامبخش باشد و ایران عزیز، هر روز در آینه میراث زنده خود، چهرهای روشنتر و سرافرازتر از پیش به جهان نشان دهد.