ابداع پوست مصنوعی جدید با حس لامسه

{$sepehr_old_video_99474}

به گزارش خبرگزاری صدا و سیما به نقل از شبکه ای پی تی ان، خانم پرفسور ژنان بائو، استاد رشته مهندسی شیمی در دانشگاه استنفورد، در خصوص این اختراع جدید گفت: ما در اینجا پوستی مصنوعی از مواد پلاستیکی ساخته ایم که لمس را حس می کند و در پی آن سیگنال های الکتریکی تولید می کند که به مغز ارسال می شود و حالت حس لامسهِ پوست واقعی بدن به انسان دست می دهد. 

این محققان امیدوارند با بهبود اختراع شان در آینده کاری کنند که این نوع پوست های مصنوعی همچنین بتوانند میان سرما و گرما تمیز قائل شوند و حتی بین احساس لمسِ پارچه حریر و پارچه مخمل کبریتی فرق قائل شوند. 

دانشمندانی که روی این نوع پوستِ انعطاف پذیرِ مصنوعی کار کرده اند می گویند در آینده که این اختراع از حالت تحقیقاتی بیرون آید، جراحان می توانند تمام سطوح اعضای مصنوعی (مانند دست و پای مصنوعی) را که به جای عضوهای قطع شده در بدن انسان کار می گذارند، با این پوست مصنوعی بپوشانند تا آن اعضای مصنوعی نیز مانند اعضای طبیعیِ انسان، حس لامسه، فشار، کشش، دما و زبری را داشته باشند و این احساسات را با سیگنال های الکتریکی به مغز انسان منتقل کنند. 

به عنوان مثال، حسگرهای طبیعی که زیر پوست انسان قرار دارند، هنگامی که فشار کمی به پوست وارد می شود، چند سیگنال الکتریکی در هر ثانیه به مغز می فرستند، اما وقتی فشار روی پوست زیاد شود، این حسگرهای طبیعی تا چند صد سیگنال الکتریکی را در هر ثانیه به مغز می فرستند که مغز آن را به معنای افزایش فشار بر آن ناحیه از پوست، تفسیر می کند. حسگرهای فشارِ موجود در این پوست های مصنوعی نیز همان عملکرد حسگرهای طبیعیِ زیر پوست انسان را شبیه سازی می کنند و با افزایش فشار بر هر عضو مصنوعی که از این نوع پوست های مصنوعی پوشیده شده باشد، حسگرهایِ آن نیز سیگنال های بیشتر و سریع تری به مغز می فرستند که به همان طریق تفسیر می شوند و بیمار متوجه می شود که به عضو مصنوعی اش فشار وارد شده است. 

محققان امیدوارند که اگر آزمایش هایشان با حسگرهای فشار به خوبی پیش رود و سیگنال های الکتریکیِ صادر شده از آن با سامانه شبکه عصبی و سلول های مغز انسان سازگار شود، بتوانند حسگرهای حرارتی را نیز در همین پوست های مصنوعی تعبیه کنند و آن حسگرهای حرارتی را نیز به همان منوالِ حسگرهای فشار، مورد آزمایش قرار دهند. 

در صورت تکمیل این اختراع، انسان هایی که اندام های مصنوعی دارند، قادر خواهند بود مثلاً با دست مصنوعی - مانند دست طبیعی - فعالیت های مختلف از جمله آشپزی و ورزش های متنوع انجام دهند. 

به عنوان مثالی دیگر: اگر مردی که دست مصنوعی دارد بخواهد دست دختر کوچکش را با دست مصنوعیِ خودش - که با پوست مصنوعیِ دارای حسگر فشار پوشیده شده است - بگیرد، قادر خواهد بود این کار را بدون ترس از اینکه مبادا اشتباهاً فشار زیادی به دست دخترش وارد کند، انجام دهد.