به گزارش سرويس بين الملل خبرگزاري صدا و سيما، صدراعظم آلمان گفت: برای اتحاد دو آلمان حدود نیم قرن انتظار کشیدیم. آنگلا مرکل، صدراعظم آلمان در گفتگوی اختصاصی با کرستین گامِلین و نیکو فرید، خبرنگاران روزنامه آلمانی «زود دویچه» به مناسبت سی امین سالگرد فروپاشی دیوار برلین در تاریخ نهم اکتبر سال ۱۹۸۹ میلادی اظهار داشت: غرب همواره از شرق، یک برداشت و «تصور شابلونی» داشته است.
مرکل که بیش از نیمی از زندگی اش را در کشور «جمهوری دموکراتیک آلمان» (موسوم به آلمان شرقی) گذرانده است، افزود: آدم‌های بسیاری بوده اند که به سختی می‌توانند درک کنند میان «جمهوری دموکراتیک آلمان» (آلمان شرقی) و زندگی شهروندی در آن کشور، تفاوت وجود داشته است. این استنباط وجود داشت که ما از اینکه می‌توانستیم از آن کشور (آلمان شرقی) خارج شویم، خوشحال بودیم؛ حتی اگر این برداشت، یک «تصور شابلونی» باشد.
مرکل در ادامه یادآور شد: از من سئوال می‌شد که آیا در آن زمان، اصلا احساس خوشبختی می‌توانستم داشته باشم و آیا در کشور «جمهوری دموکراتیک آلمان» می‌توانستم بخندم؟ پاسخ من این بود: بله. منتها این‌ها برای من و بسیاری دیگر، ارزش تلقی می‌شد که هر روز بتوانند (خود را) در آینه نگاه کنند. در طول آن زمان، ما مصالحه‌ها و سازش‌هایی نیز داشتیم و البته بسیاری نیز نمی‌خواستند هر روز، مرتکب (مجازات) «ترس از جمهوری آلمان شرقی» (مجازات ناشی از مهاجرت غیرقانونی از آلمان شرقی به آلمان غربی) شوند یا آنکه به زندان بیفتند. سخت است بتوانیم چنین احساسی را (به درستی) نمایندگی کنیم. در میان فعالان حقوق اجتماعی و دستگاه امنیتی کشور (آلمان شرقی) نیز بسیاری بودند که هر روز در سودای آن بودند که چطور منصفانه و درست از عهده تربیت فرزندان خود برآیند.
مرکل ادامه داد: گاهی اوقات به فضای سیاسی «جمهوری فدرال آلمان (آلمان غربی) نگاه می‌کردم و از خود می‌پرسیدم تحت شرایط حاکم بر آن روز‌های «جمهوری دموکراتیک آلمان» (آلمان شرقی)، چه تعدادی، جرات و شهامت تبدیل شدن به فعالان مدنی را دارند و به این وسیله حاضرند در شهر «باتسِن» (ایالت زاکسن) به زندان بیفتند یا از طریق دریای بالتیک بگریزند یا حتی درخواست خروج (از آلمان شرقی) را بدهند. به نظر من، درصدی از جسارت تقریبا در میان شهروندان آلمان شرقی سابق وجود داشت.
زود دویچه نوشت: به اعتقاد مرکل، اتحاد دوباره شرق و غرب آلمان، بیش از آنچه که از ابتدا تصور می‌شد، به طول انجامید. صدراعظم آلمان در ادامه مصاحبه خود گفت: به برخی‌ها که این طور گمان می‌کنند امروز میان شرق و غرب آلمان، برابری به وجود آمده است، باید گفت: همین برابری، نیم قرن و حتی قدری بیشتر به طول انجامید. وی گفت: وقتی ده بیست سال گذشت، نخست این امید وجود داشت که شرایط سریعتر (به سمت اتحاد دو آلمان) پیش رود، اما سی سال دیگر هم به آن سال‌ها افزوده شد. زود دویچه با اشاره به اینکه مرکل در این مصاحبه از صبر و شکیبایی صحبت می‌کرد به نقل از او نوشت: در تلاش‌های مربوط به آزادی باید در مورد همه چیز تصمیم گیری و آموزش داده می‌شد. زندگی در کشور «جمهوری دموکراتیک آلمان» گاهی اوقات به شکل خاصی، راحت و آسان بود. چون نمی‌توانستیم اصلا در بسیاری از مسائل، تاثیرگذار باشیم.