یک شرکت دانش بنیان با استفاده از نانوذرات در تولید واشر‌های آب‌بندی اتصالات، عملکرد این محصولات را ارتقا داده است.
تمامی قطعات مورد استفاده در خطوط لوله به وسیله انواع اتصال مانند اتصالات ثابت، متحرک، فلنچی، رابطی پلی‌اتیلن، رزوه‌ای و قابل انعطاف به یکدیگر مرتبط می‌شوند. به منظور ممانعت از نشت آب در محل اتصال لوله‌ها به یکدیگر از واشر‌های پلیمری یا کائوچوئی استفاده می‌شود. گسکت یک درزگیر مکانیکی است که برای جلوگیری از نشتی به گونه‌ای طراحی شده تا در فضای خالی بین دو لوله که تحت فشار هوا یا آب است، قرار گیرد. گسکت‌ها به‌طور معمول از برش موادی که بصورت ورق هستند، تولید می‌شوند و در انواع مختلف مقوایی، لاستیکی، سیلیکونی، فلزی، نمدی، فایبرگلاس و یا پلیمری وجود دارند. خواصی مانند استحکام، الاستیسیته و پایداری حرارتی و شیمیایی از جمله پارامترا‌های مهم در انتخاب یک واشر مناسب است. شرکت لاستیک فراپیشتاز هونام به منظور بهبود این خواص، از نانوذرات در تولید واشر‌ها استفاده کرده است. افزودن نانوذرات موجب بهبود خواص سایشی، افزایش استحکام و کاهش میزان ازدیاد طول در نقطه پارگی شده است.
هر چه سطح فعال ذرات استفاده شده در نانوکامپوزیت‌های الاستومری بیشتر باشد خواص به‌دست‌آمده، بالاتر بوده و در نتیجه قطعات هم از نظر ظاهری و هم از نظر خواص فیزیکی و مکانیکی از کیفیت مطلوب‌تری برخوردار هستند. در این میان نانوذرات به دلیل برخورداری از نسبت سطح به حجم بالا، سطح فعال بالاتری را ارائه کرده و همچنین حجم بیشتری از آن‌ها در ساختار زمینه درگیر می‌شود، ازاین‌رو بر اساس شرایط کارکرد قطعه، خواص تورمی کمتری را در سیال‌های مختلف از خود بروز می‌دهند.