میرزایی: تهران باید شهر زندگی شود

به گزارش خبرنگار خبرگزاری صدا و سیما ، حجت الله میرزایی در شصتمین جلسه علنی شورای شهر تهران گفت : تهران تنها پایتخت سیاسی مرکز استقرار قدرت سیاسی ایران نیست بلکه مهمترین بخش از این سرزمین و پایتخت اقتصادی، خلاقیت و نورآوری است و باید مختصات زیست شهری ان تقویت شود.
نامزد تصدی پست شهرداری تهران گفت: نزدیک 25 درصد از تولید ناخالص و 35 درصد صنعت، 72 درصد از خدمات، 50 درصد شرکت‌های دانش بنیان و 80 درصد اخترعات و نوآوری‌ها در تهران است. تهران پایتخت فرهنگی و هنری است. تهران تاریخ فشرده سرزمین ما و یادآور و آلبوم فشرده از تحولات 200 سال اخیر است و نماینده و تابلو و ویترین تمام عیار از قدرت مدیریت در سرزمین ما محسوب می شود.
میرزایی گفت: امروز هشتمین ماه حضور من در شهرداری است. آنچه امروز ارائه می‌کنم یک رویکرد و بازشناسی از هشت ماه گذشته است.
از اواسط دهه 65 شهرداری های کلانشهرها موظف شدند منابع مورد نیاز خود را تامین کنند. منبعی که شهرداری وقت تهران در سال 68 یا 69 پیشنهاد داد، فروش تراکم برای تامین مالی بود و تا امروز یعنی سه دهه ادامه یافته است.
میرزایی گفت: یکی از چالش‌های تهران امروز، ناپایداری اجتماعی است ، 86 درصد مردم گفته اند مهمترین مشکل تبعیض و نابرابری بین مناطق مختلف تهران در حوزه‌های مختلف است.
وی تصریح کرد: تهران در معرض یک مخاطره مهم در مقابله زلزله و سایر حوادث طبیعی و پیش بینی نشده مثل آتش سوزی است. خطر مرگ و میر در تهران بر اثر یک زلزله شدید، به یک خطر شدید تبدیل شده است.
نامزد تصدی پست شهرداری تهران افزود: تهران در خاورمیانه مقام دوم را از لحاظ ریسک مرگ و میر ناشی از زلزله دارد. نزدیک به 300 ساختمان شبیه پلاسکو در تهران وجود دارد که می تواند تهران را با یک بحران مواجه کند. نزدیک به 53 درصد از بافت مسکونی تهران یعنی 150 هکتار تحت عنوان بافت ناپایدار شهری شناسایی شده است و یک سوم جمعیت شهر تهران در این بافت های ناپایدار سکونت دارند.
میرزایی ادامه داد: 93 درصد از شهروندان گفته‌اند آلودگی‌های زیست محیطی و ترافیک مسایل اول و دوم شهر تهران است و تهران یکی از بزرگ ترین مراکز تولید آلایندگی در بین کلانشهرهای دنیاست.
وی افزود: مالیه شهری تهران یک مالیه به شدت ناپایدار و غیرمتنوع و سنتی و مبتنی بر ساخت و ساز و تخلفات ساخت و ساز است و تنها 3 درصد از منابع مالی تهران، برآمده از مشارکت مردم است و نزدیک به 80 درصد ناشی از ساخت و ساز و تخلفات ساخت و ساز است و تهران سهم جدی از روش های مدرن تامین مالی از بازارهای داخلی و خارجی تهران ندارد.
نامزد تصدی پست شهرداری تهران افزود: امروز شهر تهران با یک مسئله مهم دیگر هم مواجه است و 52 هزار میلیارد تومان بدهی و 35 هزار میلیارد تومان پروژه ناتمام دارد. این 87 هزار میلیارد تومان تعهدات شهرداری به پیمانکاران، بانک ها و بخش خصوصی، در یک افق 5 ساله به 130 هزار میلیارد تومان می رسد. یعنی با محاسبه نرخ‌های تورم برای پروژه های عمرانی و بهره بانکی برای بدهی ها، فقط بازپرداخت این تعهدات تا سال 1402 باید 130 هزار میلیارد تومان منابع تامین شود.
میرزایی بیان کرد: برای اینکه بتوانیم خط هفت راه آهن شهری را تمام و خطوط 8 و 9 را اجرا کنیم، نزدیک 30 هزار میلیارد تومان بودجه می خواهد و ما برای 5 سال آینده نه 87 هزار میلیارد تومان بلکه نزدیک به 200 هزار میلیارد تومان منابع مالی نیاز داریم.
وی گفت : بجز با بازسازی سازمان اجتماعی و سازمان مالیه و اقتصاد شهری تهران، امکان اداره شهر تهران در 5 سال آینده نه برای مدیریت شهری کنونی بلکه برای هیچ کس امکان پذیر نیست. باید همه کمک کنند، این شهر وضعی بهتر پیدا کند. امروز شهر تهران در معرض خطر است.
وی یادآور شد: به ندرت اتفاق می افتد شهروندی زندگ بزند و بگوید باغی را تخریب می کنند. بخشی از بوستان ها را که یکی از آنها بوستان مادر بود ، فروختیم تا هتل بسازیم. این تعارض ارزش ها تا امروز نیز ادامه یافته و نتیجه آن بی اعتمادی در بین مردم به مدیریت شهری است.
بازسازی مالیه شهری، بازسازی اقتصاد شهری و سازمان اجتماعی شهر سه پیشنهاد من است. برای مالیه تهران با یک هدف گذاری سهل اما ممتنع مواجه هستیم. مالیه شهری تهران به شدت سنتی است. بخش بزرگی از منابع مالی، از فروش غیر شفاف اراضی و املاک شهرداری تامین شده است و نمی دانیم در چه گردشی، این معاملات انجام و دارایی ها جابجا شده است. در قرن بیست و یکم، شهرداری تهران با بازارهای مالی قهر است. یعنی شهرداری هر چه بخواهد بخرد یا بفروشد حتی تراکم، از طریق بورس داخلی و بین المللی انجام می دهد. البته ساختار داخلی ما با این بیگانه است.
میرزایی اضافه کرد: این سازمان باید زبان سرمایه گذاری و مبادله مالی با بازارهای ملی و بین المللی را بیاموزد. نیازمند تدوین رژیم مالی بلندمدت برای شهرداری هستیم. مالیه شهر تهران، نباید بر مبنای گران شدن شهر تهران اصلاح شود. این عادلانه نیست که شهروندی در شهر ری و باغ آذری و هرندی، همان عوارض نوسازی را بدهد که یک باغ ویلا در شمال تهران با قیمت و ارزش چند ده میلیاردی می پردازد.
وی افزود: 25 سال است که مردم میلیون ها گوشی تلفن همراه خریدند اما کسی به فکر نیفتاد از دکل ها که شهر را نازیبا می کند، عوارض مناسب دریافت شود. بخش عمده تمرکز ما در ماه های آینده باید بر بازسازی نظام اقتصادی معطوف باشد. در تحول اقتصاد شهری، مدیریت شهری نقش تعیین کننده دارد. شهرداری می تواند با ایجاد یک نظام نوآوری شهری، فضای مبتنی بر کسب و کارهای نوین را خلق کند. بخش عمده جوان ها، از ما انتظار استخدام ندارند و می گویند ما را در حل مشکلات شهر، سهیم بدانید. اینها باید به شرکای اصلی ما در آینده تبدیل شوند.
نامزد تصدی پست شهرداری تهران اظهار کرد: مسائل مان را در سطح گسترده فراخوان می دهیم و این استارتاپ ها، پیشنهاد می دهند و یک بازی برد - برد - برد اتفاق می افتد چون مشکل ما، مردم و بیکاری جوان ها حل می شود. هر کدام از کلانشهرها که نگاه کنید، با کمک همین کسب و کارهای نوین حل کردند. مسئله پسماندها و سایر مشکلات قابل حل است به شرط اینکه شیوه های حل مشکلات را تغییر دهیم.
وی گفت: هیچ جای دنیا برای جمع آوری زباله پول نمی دهند اما می فروشند. ما هزاران متر فرهنگسرا و سراهای محله داریم. 35 فرهنگسرا و چندین سرای محله داریم اما پاخور ندارد و کسی پا داخلش نمی گذارد. مسائل شهر را متاسفانه در چارچوب بروکراسی خواستیم حل کنیم. سرمایه انسانی و سازمانی شهرداری، همکار اصلی ما در حل مسئله است.
وی در پایان تصریح کرد: مسئله حمل و نقل و ترافیک باید خارج از مناطق 22 گانه حل شود.
متن را دیدیم اما حاشیه را هم ببنیم . متاسفانه حاشیه همان جایی است که در گذشته متن تهران بوده است. متن تهران یعنی شهرری که الان به حاشیه تبدیل شده است. مسئله دست فروش ها را قطعاً در شب تهران می توانیم حل کنیم. بیش از اینکه به تغییر راننده نیاز داشته باشم به تغییر جاده و بینش نیاز داریم.