پخش زنده
امروز: -
حیات وحش
گونه جدیدی از مارها کشف شد
محققان به شکل کاملاً تصادفی موفق شدهاند گونه جدیدی از مارها را شناسایی کنند.
به گزارش گروه وب گردی خبرگزاری صدا و سیما دانشمندان موسسه تنوعزیستی دانشگاه "کانزاس" با کمی خوششانسی موفق شدهاند نه تنها گونه جدیدی از مارها، بلکه یک سرده یا جنس کاملا جدید را نیز کشف کنند. این کشف نه تنها یک شگفتی عالی برای علم است، بلکه به میزان زیادی درباره اهمیت حفظ مجموعههای تنوع زیستی در موسسات تحقیقاتی و دانشگاهها صحبت میکند.
"جف وینل" از محققان انستیتوی تنوع زیستی دانشگاه "کانزاس" موفق به یافتن سه نمونه از یک گونه و سرده جدید از مارها شده است که در این موسسه نگهداری میشوند. این نمونهها طی کارهای میدانی بین سالهای ۲۰۰۶ تا ۲۰۱۲ جمعآوری شده بودند و اکنون مشخص شده است که تاکنون شناسایی نشدهاند.
این گونه جدید از مار متعلق به سرده مارهای تازه کشف شده موسوم به "لویتونیوس" (Levitonius) است که به طور رسمی "لویتونیوس میروس" (Levitonius mirus) نامگذاری شده است.
این مارها همچنین با نام مار "گورکن کوتوله وارای"، بومی جزایر سامار و لیته در فیلیپین هستند. این ناحیه از جهان به دلیل تنوع زیستی استثنایی که شامل حدود ۱۱۲ گونه مار زمینی است، مشهور است.
این گونه جدید از طریق ترکیبی از تجزیه و تحلیل دیانای و سیتی اسکن اسکلت شناسایی شد و نتایج آن به تازگی در مجله معتبر Copeia منتشر شده است.
این گونه جدید مار از کم مهرهترین مارهای موجود در بین مارهای جهان است و به دلیل اندازه خود دارای جمجمه نسبتاً بلند و باریکی است. این نوع مار همچنین دارای رنگ رنگین کمانی است و به نظر میرسد که رژیم غذایی آن بیشتر وابسته به تغذیه از کرمهای خاکی باشد.
"وینل" در حال کار بر روی گروهی از مارها به نام "سودورابدیون" (Pseudorabdion) بود که با کمال تعجب متوجه شد به نظر میرسد که برخی از آنها متعلق به این مجموعه نیستند.
وی در مصاحبه با سیانان گفت: من دیانای را از یک دسته نمونه از آن گروه توالییابی کردم و متوجه شدم که نمونه مارهای مظنون با بقیه مارها متفاوت است.
وی افزود: وقتی نتایج دیانای را گرفتم، در ابتدا فکر کردم این فقط یک خطا از جانب من یا ناشی از آلودگی نمونهها است، اما در نهایت مشخص شد که موفق به کشف گونه جدیدی از مارها شدهام.
تجزیه و تحلیل نتایج سیتی اسکن اسکلت این مارها ثابت کرد که "وینل" گونه جدیدی از مارها را یافته است.
طول "لویتونیوس میروس" به حدود ۶.۷ اینچ (۱۷ سانتی متر) میرسد که تقریباً به اندازه طول یک مداد و تقریباً سه یا چهار برابر کوچکتر از هم خانوادههای خود است. همین امر باعث شده است که این گونه و جنس به عنوان "کوچک شده" یا "مینیاتوری" توصیف شوند.
"وینل" میگوید: این عواقب زیادی دارد و مانند کاهش تعداد استخوانها، نوعی سادهسازی بدن آنها است. کوچک شدن یا مینیاتوری شدن حداقل در مارها امر رایجی نیست و معمولا در آنها مشاهده نمیشود، اما به نظر میرسد که این اتفاق در مقایسه با سایر اعضای همخانواده این مارها که بزرگتر هستند، برای "لویتونیوس میروس" بسیار شدید است.
اعتقاد بر این است که "لویتونیوس میروس" احتمالاً غیرسمی است.
اگرچه خبر کشف این گونه جدید مار خبر خوشایندی برای زیست شناسان در سراسر جهان است، اما قدم بعدی تلاش برای مشاهده گونههای جدید مار در طبیعت است که به عنوان یک حیوان گورکن، این کار احتمالاً یک کار دشوار خواهد بود.
این سه نمونه تازه شناسایی شده تنها نمونههای شناخته شده تاکنون هستند و تا حالا هیچ عکسی از آنها به صورت زنده گرفته نشده است.
"وینل" توضیح داد: آنها در زیر زمین زندگی میکنند، بنابراین یافتن آنها دشوار است، مگر اینکه شرایط و ابزار عالی داشته باشید که باعث شود آنها از سطح زمین خارج شوند.
این کشف جدید در واقع بسیار هیجانانگیز است و در عین حال به تقویت اهمیت حفظ مجموعههای تنوع زیستی در موسسات تحقیقاتی و دانشگاهها نیز کمک میکند. تنها با حفظ و نگهداری مجموعههای خوب از نمونههای موجود در این زمینه میتوان در آینده به کشف مجدد گونههای جدید امیدوار بود.
"جف وینل" از محققان انستیتوی تنوع زیستی دانشگاه "کانزاس" موفق به یافتن سه نمونه از یک گونه و سرده جدید از مارها شده است که در این موسسه نگهداری میشوند. این نمونهها طی کارهای میدانی بین سالهای ۲۰۰۶ تا ۲۰۱۲ جمعآوری شده بودند و اکنون مشخص شده است که تاکنون شناسایی نشدهاند.این گونه جدید از مار متعلق به سرده مارهای تازه کشف شده موسوم به "لویتونیوس" (Levitonius) است که به طور رسمی "لویتونیوس میروس" (Levitonius mirus) نامگذاری شده است.
این مارها همچنین با نام مار "گورکن کوتوله وارای"، بومی جزایر سامار و لیته در فیلیپین هستند. این ناحیه از جهان به دلیل تنوع زیستی استثنایی که شامل حدود ۱۱۲ گونه مار زمینی است، مشهور است.
این گونه جدید از طریق ترکیبی از تجزیه و تحلیل دیانای و سیتی اسکن اسکلت شناسایی شد و نتایج آن به تازگی در مجله معتبر Copeia منتشر شده است.
این گونه جدید مار از کم مهرهترین مارهای موجود در بین مارهای جهان است و به دلیل اندازه خود دارای جمجمه نسبتاً بلند و باریکی است. این نوع مار همچنین دارای رنگ رنگین کمانی است و به نظر میرسد که رژیم غذایی آن بیشتر وابسته به تغذیه از کرمهای خاکی باشد.
"وینل" در حال کار بر روی گروهی از مارها به نام "سودورابدیون" (Pseudorabdion) بود که با کمال تعجب متوجه شد به نظر میرسد که برخی از آنها متعلق به این مجموعه نیستند.
وی در مصاحبه با سیانان گفت: من دیانای را از یک دسته نمونه از آن گروه توالییابی کردم و متوجه شدم که نمونه مارهای مظنون با بقیه مارها متفاوت است.
وی افزود: وقتی نتایج دیانای را گرفتم، در ابتدا فکر کردم این فقط یک خطا از جانب من یا ناشی از آلودگی نمونهها است، اما در نهایت مشخص شد که موفق به کشف گونه جدیدی از مارها شدهام.
تجزیه و تحلیل نتایج سیتی اسکن اسکلت این مارها ثابت کرد که "وینل" گونه جدیدی از مارها را یافته است.
طول "لویتونیوس میروس" به حدود ۶.۷ اینچ (۱۷ سانتی متر) میرسد که تقریباً به اندازه طول یک مداد و تقریباً سه یا چهار برابر کوچکتر از هم خانوادههای خود است. همین امر باعث شده است که این گونه و جنس به عنوان "کوچک شده" یا "مینیاتوری" توصیف شوند.
"وینل" میگوید: این عواقب زیادی دارد و مانند کاهش تعداد استخوانها، نوعی سادهسازی بدن آنها است. کوچک شدن یا مینیاتوری شدن حداقل در مارها امر رایجی نیست و معمولا در آنها مشاهده نمیشود، اما به نظر میرسد که این اتفاق در مقایسه با سایر اعضای همخانواده این مارها که بزرگتر هستند، برای "لویتونیوس میروس" بسیار شدید است.
اعتقاد بر این است که "لویتونیوس میروس" احتمالاً غیرسمی است.
اگرچه خبر کشف این گونه جدید مار خبر خوشایندی برای زیست شناسان در سراسر جهان است، اما قدم بعدی تلاش برای مشاهده گونههای جدید مار در طبیعت است که به عنوان یک حیوان گورکن، این کار احتمالاً یک کار دشوار خواهد بود.
این سه نمونه تازه شناسایی شده تنها نمونههای شناخته شده تاکنون هستند و تا حالا هیچ عکسی از آنها به صورت زنده گرفته نشده است.
"وینل" توضیح داد: آنها در زیر زمین زندگی میکنند، بنابراین یافتن آنها دشوار است، مگر اینکه شرایط و ابزار عالی داشته باشید که باعث شود آنها از سطح زمین خارج شوند.
این کشف جدید در واقع بسیار هیجانانگیز است و در عین حال به تقویت اهمیت حفظ مجموعههای تنوع زیستی در موسسات تحقیقاتی و دانشگاهها نیز کمک میکند. تنها با حفظ و نگهداری مجموعههای خوب از نمونههای موجود در این زمینه میتوان در آینده به کشف مجدد گونههای جدید امیدوار بود.
نظر شما