روایتی از پدر کتاب شناسی ایران

به گزارش خبرگزاری صدا و سیما مرکز یزد، این آئین با حضور بیش از ۵۰ ایران شناس و پژوهشگر تاریخ و ادبیات ایران از ۱۴ مهرماه در یزد آغاز و به مدت یک هفته به عنوان هفته ایرج افشار ادامه دارد.

ایرج افشار، پژوهشگر برجسته و نامدار عرصه کتاب‌شناسی و ایران‌شناسی، در نیمه مهرماه سال ۱۳۰۴ هجری شمسی در تهران و در خانواده‌ای یزدی‌تبار و فرهنگی چشم به جهان گشود. 

پدر او، دکتر محمود افشار یزدی، از شخصیت‌های فرهنگی و بنیادگذار بنیاد موقوفات افشار یزدی بود.

افشار تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در مدرسه‌های شاهپور و فیروز بهرام تهران گذراند و در سال ۱۳۲۸ هجری شمسی از دانشکده حقوق دانشگاه تهران در رشته قضایی فارغ‌التحصیل شد. 

او از ۱۹ سالگی فعالیت‌های فرهنگی خود را با دستیار پدر بودن در اداره مجله «آینده» آغاز کرد و نخستین تجربه‌های سردبیری و انتشار نشریات را به دست آورد. 

همکاری با مجلاتی، چون «جهان نو» و «مهر»، تدریس در دبیرستان‌های تهران و سپس کتابداری در دانشکده حقوق دانشگاه تهران، مسیر فعالیت‌های علمی و فرهنگی او را شکل داد.

ایرج افشار با فروتنی و دانش گسترده‌اش توانست در حوزه‌های مختلفی، چون کتابداری، کتاب‌شناسی، نسخه‌شناسی و ایران‌شناسی اثرگذار باشد و با تأسیس کتابخانه مرکزی دانشگاه تهران، نقش مهمی در گسترش دانش و پژوهش در ایران ایفا کند.

 او در طول بیش از شش دهه پژوهش و تلاش، مرز‌های ایران‌شناسی را فراتر برد و نام ایران را بر میز پژوهشگران جهان نشاند.

این استاد فرهیخته که به «مرد کتاب ایران» شهرت داشت، در آثار و یادگار‌های فرهنگی خود، از تهران تا یزد، نقش پررنگی از خدمت به فرهنگ و میراث مکتوب ایران برجای گذاشت. 

ایرج افشار پس از عمری تلاش علمی و فرهنگی، در ۱۸ اسفند ۱۳۸۹ هجری شمسی در تهران درگذشت و در بهشت زهرا آرام گرفت؛ آرامشی جاودانه برای مردی که عمر خود را در میان برگ‌ها و نسخه‌های خطی وقف اعتلای فرهنگ ایران کرد.