سیبزمینی چه فایدهای دارد؟
فایدههای سیبزمینی خوردن را بخوانید.
به گزارش گروه وبگردی خبرگزاری صدا و سیما، سیبزمینی، پای ثابت آشپزخانه در بیشتر مناطق دنیا است، اما در مقایسه با برنج و ذرت، تقریباً عضو تازهوارد بهحساب میآید.
سفر سیبزمینی به سفره ایرانیان از ۵۰۰ سال قبل شروع شد. وقتی چشم اسپانیاییها نخستین بار در قاره جدید، به آن خورد و بهعنوان سوغات با خود به اروپا آوردند و کشت و کار آن را آغاز کردند.
روایت شده است که نخستین بار سر و کله سیبزمینی در ایران، زمان قاجار پیدا شد. احتمالاً در زمان فتحعلی شاه قاجار، نخستین نهالهای سیبزمینی در ایران رشد کرد.
این گیاه عجیب که بر خلاف بقیه سبزیهای جالیزی، میوه آن خوردنی نبود، کمکم جای خود را در آشپزخانه ایرانی پیدا کرد. سیبزمینی از اقوام نزدیک گوجهفرنگی و بادمجان بوده و تودههای رشدکرده در ریشه آن، حاوی مقدار بسیاری نشاسته است.
سیبزمینی، منبع بسیاری از ویتامینها و مواد معدنی مانند پتاسیم، منگنز، منیزیم، ویتامین C، فیبر و پروتئین است. سیبزمینی پختهشده با پوست، منبع خوب بسیاری از ویتامینها و مواد معدنی مانند پتاسیم و ویتامین C است.
سیبزمینی، جدا از پر آب بودن هنگام تازه بودن، در درجه نخست از کربوهیدرات تشکیلشده و حاوی مقدار متوسطی پروتئین و فیبر است، اما تقریباً چربی ندارد.
بر اساس تحقیق مرکز دادههای غذایی آمریکا (USDA)، هر ۱۰۰ گرم سیبزمینی آبپز شده با پوست و بدون نمک، ۸۷ کالری دارد. ۷۷درصد آن از آب تشکیل شده است و ۱٫۹ گرم پروتئین دارد.
میزان کربوهیدرات در ۱۰۰ گرم سیبزمینی، ۲۰٫۱ گرم و میزان فیبر آن ۱٫۸ گرم است. سیبزمینی تقریباً بدون چربی است. هر ۱۰۰ گرم آن تنها ۰٫۱ گرم چربی دارد.
پزشکان و متخصصان تغذیه توصیه میکنند سیبزمینی را کمتر سرخ کنیم و با روشهای دیگر، مانند کبابکردن یا بخار و آبپز کردن، آن را آماده خوردن کنیم.
نتایج یک تحقیق در سال ۲۰۰۹ نشان داد که سیبزمینی دارای پروتئین کمی است، ۱٫۵٪ از سیبزمینی تازه و حدود ۸ درصد در سیبزمینی خشکشده، حاوی پروتئین است.
در مقایسه با سایر محصولات غذایی معمول - مانند گندم، برنج و ذرت - سیبزمینی کمترین میزان پروتئین را دارد.
با اینحال، کیفیت پروتئین سیبزمینی برای یک گیاه بسیار بالا است، بالاتر از لوبیای سویا و سایر حبوبات. پروتئین اصلی موجود در سیبزمینی، پاتاتین نام دارد که ممکن است در برخی افراد واکنشهای آلرژیک ایجاد کند.
به گفته کارشناسان تغذیه، سیبزمینی روند کنترل قند را بهبود میدهد.
سیبزمینی حاوی نوع خاصی از نشاسته است که بهعنوان نشاسته مقاوم شناخته میشود، زیرا با رسیدن به روده بزرگ کاملاً جذب بدن نمیشود و منبع غذایی باکتریهای مفید روده میشود.
همچنین، سیبزمینی منبع خوبی از چند ویتامین و مواد معدنی از جمله پتاسیم، فولات و ویتامینهای C و B۶ است.
اگر هدف شما از خوردن سیبزمینی، لذت بردن از مزه آن باشد، احتمالاً آن را همراه نمک و روغن فراوان و با سسهای تهیهشده که عموماً چرب هستند، میخورید. کاری که محققان علوم تغذیه چندان با آن موافق نیستند.
یکی از روشهایی که میتوان با آن سیبزمینی آبپز خوشمزه تهیه کرد، این است که آن را بشویید و با پوست در آب بجوشانید. به آب در حال جوشیدن، مقداری سبزیهای معطر، روغنزیتون و ادویه اضافه کنید. کمی نمک نیز به طعمدار شدن سیبزمینی کمک میکند.
سیبزمینی سرخکرده، اگرچه در ایران محبوب است و در کنار غذاهایی مانند قیمه و خوراک مرغ میل میشود، اما عمده شهرت آن در آشپزخانه ایرانی، به «تهدیگ سیبزمینی» است.
معروفترین سیبزمینی ایران، سیبزمینی پشندی، محصول روستای پشند در استان البرز بوده است.
منبع: ایندیپندنت