موساد: روابط پنهان صهیونیستها با رژیم آل سعود

به گزارش خبرگزاری صدا و سیما، پایگاه اینترنتی شبکه العالم به نقل از  افرایم هالوی که اخیرا در شبکه های اجتماعی منتشر شده نوشت: ما عادت کرده ایم آل سعود را این طور بشناسیم که کاملا مخالف قدم گذاشتن یهودیان در فلسطین و در خاک عربستان هستند؛ اما کتابی که اخیرا به قلم میخائیل کهانوف به عنوان رساله دکترا به رشته تحریر در آمده حقایق شگفت آوری را درباره سیاست واقعی سعودیها در قبال فلسطین از دهه سوم و چهارم قرن گذشته آورده است.

هالوی افزود: کهانوف همکار عزیز من مرد شجاعی بود که دهه آخر زندگی خود را به مطالعه و پژوهش اختصاص داد و کتابی را نوشت که فرضیه اش را ثابت می کند. نام فصل آخر کتاب او این است: رفتار سعودی ها در قبال یهود و صهیونیسم، از بیزاری تا قبول واقعیت.

وی در این کتاب خاطرنشان می کند  عجیب نیست که بن گوریون و موشه شرتوک در دهه سی ام قرن گذشته با چند مستشار ارشد سعودی در لندن به امید واهی مذاکره دیدار کردند.
در این دیدار بن گوریون به حافظ وهبه از مستشاران ارشد که اتفاقا مصری تبار هم بود (همه مستشاران پادشاه وقت سعودی برای جلوگیری از توطئه از اتباع غیرسعودی بودند) گفت: من مطمئنم شما می دانید که فقط این پادشاه قادر به تاثیرگذاری روی مصالحه تاریخی بین اعراب و اسرائیل است.

نویسنده در ادامه تاکید می کند که سعودی ها با داشتن منابع ثروت فراوان هرگز به اعراب فلسطینی کمک مالی و تسلیحاتی نکردند و فقط طرح های سازش را ارائه دادند که مهمترین آنها طرح ملک عبدالله ولیعهد بود که اینک ( درزمان سخنرانی رئیس سابق موساد) پادشاه عربستان شده؛ حل و فصل نهایی جنگ فلسطین و اسرائیل را مطرح می کند، اما در این طرح با کمال تعجب هیچ اشاره ای به قضیه آوارگان فلسطینی نشده است!

هالوی خاطرنشان می کند که این سیاست واقعی سعودی ها در خوش بینانه ترین حالت است. سلمان ولیعهد عربستان (پادشاه فعلی) نیز کمتر از یک ماه پیش گفت: سیاست عربستان در خاورمیانه در دو کلمه خلاصه می شود؛ امنیت و ثبات در داخل و ثبات در خارج که این همان چیزی است که نتانیاهو نخست وزیر اسرائیل به دنبال آن است.

وی افزود: کهانوف در کتاب خود فاش می کند که در زمان جنگ جهانی دوم با دو تن از امیران سعودی که هر دو از فرزندان ملک بن سعود موسس خاندان آل سعود بودند هنگام درمان در بیمارستان هداسافی در جبل سکوبس در بیت المقدس( سرزمین های اشغالی)دیدار کرده است. یکی از آنها امیر منصور بود که بعدا اولین وزیر دفاع عربستان شد و دومی در یک کاغذ با سربرگ پادشاهی عربستان نامه ای سرشار از تشکر و احترام برای پرستاران و پزشکان بیمارستان فرستاد و آن را با نام فهد امضا کرده بود. فهد نیز در سال 1985 پادشاه عربستان شد و تا سال 2002 که این منصب را به عبدالله واگذار کند در این مقام بود. قطعا هیچ یک از این دو نفر بدون موافقت صریح ملک بن سعود نمی توانستند به بیمارستان هداسه بروند. 

العالم همچنین خاطرنشان کرد: در این کتاب نکات فراوانی هست که ثابت می کند سعودی ها هرگز فلسطین را حمایت مالی و تسلیحاتی نکردند زیرا ملک بن سعود تحرکات قومی فلسطینی ها را خطری برای ثبات منطقه می دانست و ملک عبدالله نیز به دنبال پایان قطعی قضیه فلسطین با به رسمیت شناختن اسرائیل است.