نبود دموکراسی تل آویو را تهدید می کند نه بمب ایران

روزنامه معاریو خاطرنشان کرد، از چه رژیمی سخن می گوییم؟ رژیمی که نخست وزیر آن، همان معاون نخست وزیر، وزیر خارجه، وزیر ارتباطات، وزیر اقتصاد، وزیر صنایع و وزیر توسعه منطقه ای است؟، نخست وزیر این رژیم، روزنامه ای مانند «پراودا» را -که یک روزنامه روسی است- در خدمت دارد و آن را تریبون شخصی خود کرده است به گونه ای که می تواند هر چه قدر و هر زمان که می خواهد از طریق آن با همه رسانه ها مصاحبه مطبوعاتی انجام دهد.

هرگونه انتصاب در پست های ارشد امنیتی، اقتصادی و دیپلماتیک تنها از سوی وی صورت می گیرد. هر گونه رقیب احتمالی را از بین می برد. به وزیر آموزش خود اجازه می دهد، تدریس کتاب های آموزش تعامل با اقلیت ها را ممنوع کند. پیگرد قانونی نویسندگان و هنرمندان را به علت دیدگاه شان محکوم نمی کند. خاخام های تندرو صمیمی ترین دوستان وی هستند. این امر در مورد ترکیه یا کره شمالی ممکن بود و دور از ذهن نبود اما اکنون دارد در اسرائیل رخ می دهد. رژیمی که صاحب انحصاری دموکراسی در خاورمیانه (غرب آسیا) بود.

ما در حال رفتن به سمت هشدار دادن درباره فرسایش دموکراسی هستیم. در حکومت های دموکراتیک، تصمیم گیری ها براساس یک سری معادلات و محدودیت ها اتخاذ می شود و در نهایت راه حل میانه ای برگزیده می شود که منافع مختلف کشور را در برگیرد اما در اسرائیل تنها یک فرد تصمیم گیرنده است. جلسات کابینه صرفا نمایشی هستند و مصرف رسانه ای دارند. تصمیمات مربوط به جنگ را نخست وزیر باید اتخاذ کند. همچنین باید اختیارات وزیر جنگ، وزیر خارجه و وزیر آموزش را در دست گیرد تا بتواند شهرک سازی را توسعه دهد، همین مسئله مانع وجود دموکراسی می شود.

سیاست های نتانیاهو، علاوه بر این، مانع ادامه زندگی عادی می شود زیرا موضع نژادپرستانه وی در قبال اقلیت عرب موجب طغیان اکثریت می شود. نتانیاهو به موازات این سیاست ها با احزاب مذهبی و تندرو ائتلاف سیاسی تشکیل می دهد. با توجه به همه این عوامل، بمب ایران، تهدید وجودی برای اسرائیل نیست بلکه عاملی که اسرائیل را تهدید می کند، نبود دموکراسی در آن است.