دست اندازهای مسیر شتاب رشد علمی کشور

به گزارش خبرنگار خبرگزاری صدا وسیما ، اعضای جامعه علمی کشور از دست اندازهایی می گویند که دست نخبگان را بسته است و دستورالعمل هایی که مدام در حال نوسان هستند.

گفتگویی با رضا مشفق عضو استعدادهای درخشان دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی داشتیم که با اشاره به تغییرات مداوم آیین نامه ها می گوید: تغییر مسئولان علمی که تغییرات قوانین و بی ثباتی آیین نامه ها را بدنبال دارد ، برای افرادی که دوره های طولانی درگیر تحصیل هستند مشکلات زیادی ایجاد می کند. دانشجویان تحصیلات تکمیلی یا دانشجویان پزشکی که حدود 7 تا 8 سال درحال تحصیل هستند با آیین نامه های مختلفی در این مدت مواجه می شوند.

بطور کلی صندلی مدیریت در نهادهای علمی کشور ما بی وفاست و این امر باعث می شود طرح های علمی طولانی مدت بطور نیمه کاره رها شود.

باقر لاریجانی معاون آموزشی وزیر بهداشت؛ درمان و آموزش پزشکی می گوید: یکی از دلایل کند شدن رشد علمی کشور، تغییرات مداوم روسای دانشگاه هاست، متوسط سن مدیریت روسای دانشگاه ها در ایران 3.5 سال است حال آنکه در جهان حداقل 10 سال است، تغییرات روسای دانشگاه ها نباید متاثر از تغییرات دولت ها باشد و دانشگاه ها باید بدنه مستقلی از دولت ها داشته باشند.

از دیگر مشکلات قطار علمی کشور ما بحث محتوای کتب آموزشی است. اغلب رشته ها هنوز از کتابهایی به عنوان منبع استفاده می کنند که قبل از سال 2004 میلادی به چاپ رسیده است.

رضا طاهرزاده عضو بنیاد ملی نخبگان می گوید:بین محتوای کتب درسی ما و سایر کشورهای پیشرفته جهان یک شکاف جدی وجود دارد. کوریکولوم آموزشی ما باید با کوریکولوم دانشگاه های مطرح جهان مقایسه و بعد استاندارد سازی شود.

استاد، دانشجو و محتوای آموزشی ، مثلث یک نظام علمی را تشکیل می دهند که برای حفظ جایگاه این نظام علمی باید همه اضلاع بطور مداوم ارزیابی و تقویت شوند.

محمد مهدی نژاد استاد دانشگاه صنعتی مالک اشتر خاطر نشان می کند: 80 درصد ظرفیت های تحقیقاتی در کشور ما وابسته به استادان است. ما طی سالهای 1389 تا 1390 موفق شدیم تا رتبه اول تولید علم را در منطقه و رتبه 17 جهانی را کسب کنیم ولی در سالهای بعد میزان رشد ما کاهش یافت. کاهش اعتبارات پژوهشی و ضعف ارتباط دانشگاه و صنعت از عوامل اصلی این کاهش رشد علمی است.

هر چند مسئولان ذیربط وعده های زیادی برای حمایت از نخبگان و پروژه های تحقیقاتی می دهند اما شواهد امر حاکی از آن است که حمایت ها کافی نیست.

دکتر قاضی زاده هاشمی وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی می گوید: امروزه جامعه علمی کشور نیاز به حمایت عملی دارد و حمایت کلامی کافی نیست. راه رشد علمی کشور توجه به نیروهای جوان نخبه و مخترعان است.

وقتی زبان مشترک بین صنعت و دانشگاه ایجاد شود، دانشجویان هم با انگیزه بالاتر و اطمینان از آینده ای روشن در مسیر دانش قدم بر می دارند از طرفی تحقیقات دانشگاهی نیز باید متناسب با نیاز جامعه باشد تا بتوانند پاسخگوی تقاضاهای جدید شوند و تا زمانی که این مشکلات برطرف نشود نمی توان شاهد شتاب گرفتن قطار دانش بود.

امیر نوایی

خبرگزاری صدا و سیما