سیصدمین سالگرد رحلت بهاءالدین محمدتاج الدین معروف به فاضل هندی

فاضل دانشمندی محقق و علامه ای فاضل و شخصیتی بی نظیر در اواخر عصر صفویه بودکه در علوم رسمی و حکمت و فنون دینی استادی مبرز بود.

وی در 11 سالگی کتاب«منیه الحریص علی فهم شرح التلخیص»را تالیف کرد و  در 13سالگی به درجه اجتهاد رسید .

فاضل اصفهانی در فقه و اصول، تفسیر و حدیث، رجال و حکمت، فلسفه و کلام، ریاضیات و نجوم و ادبیات عرب و عجم مهارت داشته و شمار آثار او را تا 150جلد کتاب و رساله نوشته اند

کتاب اللثام در قواعد احکام، مناهج السویه در شرح الروضه البهیه، منیه الحریص در فهم شرح التخلیص و ملخص الشناسی بوعلی سینا از مهمترین آثارباقیمانده وی و شیخ احمدبن حسین حلی، سید محمدعلی کشمیری و میرزا عبدالله افندی از شاگردان این عالم اند .

 وی سرانجا م در 25رمضان سال 1137هجری قمری  ، دار فانی را وداع گفت و پیکر پاکش در تخت فولاد اصفهان آرام گرفت.