تولد نخستین نوزاد ناقص الخلقه بر اثر زیکا در اروپا

بر اساس اعلام سازمان بهداشت جهانی،‌ این ویروس توانست در طول چندین سال، به تدریج در کشورهای اوگاندا و تانزانیا از میمون به انسان منتقل شود.

زیکا نیز همچون دو بیماری تب دانگی و چیکونگونیا که بیماری های مشابهی هستند،‌ توسط گونه هایی از پشه منتقل می شود که در مناطق حاره و تحت حاره ای زندگی می کنند و آدس آجیپتی Aedes aegypti و آدس آلبوپیکتوس Aedes albopictus یا پشه ببر نام دارند. بیماری در 70 تا 80 درصد موارد، بدون هیچ نشانی بهبود می یابد. علائم بیماری شبیه یک آنفلوانزای ساده اند و شامل سردرد، درد عضلات و درد مفاصل و نیز تب خفیف به علاوه ضایعات پوستی خفیف می شوند.

این علائم بین دو تا هفت روز بروز می کنند و به اتمام می رسند. دو عارضه عمده و مهم این بیماری عبارتند از: مشکلات دستگاه عصبی و کوچکی سر نوزادان در مادران بارداری که به زیکا مبتلا می شوند. البته هنوز به طور قطع ارتباط علی و معلولی بین این دو عارضه و بیماری زیکا،‌ تایید نشده است. عارضه اصلی عصبی این بیماری، سندروم گیلن باره است که نوعی بیماری است که در آن دستگاه عصبی انسان به مغز و اعصاب خود شخص حمله می کند و ضعف و گاهی فلج را سبب می شود.

بیشتر مبتلایان به زیکا بهبود می یابند ولی گاهی بیماری مرگبار می شود. میکروسفالی یا کوچکی جمجمه و ناهنجاری های مغزی در نوزادان نیز گزارش شده اند که بیشتر موارد یاد شده در برزیل بوده است. کارشناسان، پوشاندن پنجره ها و نصب توری را در پیشگیری از شیوع بیماری، مفید می دانند. در کشورهای بحران زده نیز مقامات بهداشتی درمانی، با ضد عفونی کردن محیط و پاکسازی آب های راکد که محل تخم گذاری پشه ها است، از شیوع بیماری جلوگیری می کنند.