مقاله پژوهشگر ایرانی در فدراسیون جهانی دوومیدانی تایید شد

به گزارش خبرنگار خبرگزاری صداوسیما؛ محمدی به عنوان سرمربی تیم ملی دوهای استقامت، نیمه استقامت و صحرانوردی کشور، نخستین پژوهشگر ایرانی است که موفق به اخذ پذیرش مقاله در این ژورنال شده است. این مقاله تحت عنوان تأثیر یک دوره تمرین های اختصاصی و عضلات دمی در ارتفاع بالا بر مصرف انرژی، درصد اشباع اکسیژن شریانی و عملکرد 3000 متر دوندگان نخبه استقامت به بهبود عملکرد دوندگان به روش R2M در ارتفاع پرداخته است.

ورزشکاران حرفه‌ای از روش تمرین در ارتفاع برای بهبود عملکرد و ارتقای رکوردهای خود در سطح دریا استفاده می کنند و از این طریق با تغییر در تنظیم متابولیسم سلولی، افزایش تحمل به تجمع مواد زائد ناشی از مسیر بی هوازی از قبیل اسید لاکتیک، به تعویق انداختن خستگی ناشی از استرس های سلولی، بالا رفتن ظرفیت بافری عضلانی، تغییر بیان ژن HIF و فسفوفروکتوکیناز در مسیر بی هوازی و افزایش تولید انرژی از طریق مسیرهای بی هوازی به عنوان یک مکانیسم جبرانی برای کاهش تقاضای انرژی در مسیرهای بی‌هوازی، عملکرد خود را بهبود می‌بخشند.

نتایج حاصل از پژوهش بهبود قابل توجهی در حداکثر قدرت عضلات دمی(48/18درصد)، حداکثر جریان دمی (5/3درصد) و تأثیر مثبت ( 97 درصد) ارتفاع بر زمان دوی 3000 متر را نشان می‌دهد.
مربیان باید به اصل ویژگی تمرین و عوامل منقبض کننده عضلات تنفسی از جمله دامنه حرکتی و سرعت انقباض عضلات براساس نیاز رشته ورزشی توجه کنند.

با توجه به اینکه ویژگی‌های خاصی برای ورزشکارانی که می خواهند از تمرین عضلات دمی بهره ببرند مشخص نیست بنابراین ورزشکارانی را انتخاب کنید که رشته ورزشی آن ها نیاز به تهویه ریوی بالا دارند همچنین با توجه به اینکه دوندگان دوهای استقامت و نیمه استقامت در طول تمرین و مسابقه نیازمند به استفاده از تهویه ریوی بالا هستند ولی تفاوت‌های فردی بین ورزشکاران از قبیل متغییر های فیزیولوژیکی و روانشناختی نیز قابل بحث است.

لازم است که تمرین در ارتفاع به همراه تمرین عضلات تنفسی بر ورزشکاران با پروتکل های متفاوت (ترکیبی از تمرینات قدرتی و استقامتی) در شرایط محیطی مختلف و ارتفاعات بالاتر از 2500 متر اعمال گردد و اطمینان از اینکه شدت مؤثر، میزان جریان (شدت و انقباض عضلات تنفسی) و تغییرات حجم (دامنه حرکتی انقباضات عضلات تنفسی) در طول تمرین به اندازه کافی اعمال شود.