غرب آسیا، از ناکامی واشنگتن تا قدرت یابی مقاومت

به گزارش سرویس بین الملل خبرگزاری صداوسیما به نقل از روزنامه لیبراسیون ،یکی از استادان دانشگاه سوربن فرانسه تصریح کرد  با روی کار آمدن دونالد ترامپ ،سیاست آمریکا در منطقه شاید  به نفع رژیم صهیونیستی توزان پیدا کند اما دستاوردهای راهبردی ایران در منطقه آنقدر زیاد است که دولت بعدی آمریکا نمی تواند آنها را نادیده گیرد. 

این روزنامه در یادداشتی به قلم ژیل دورونسورو(Gilles Dorronsoro ) استاد علوم سیاسی دانشگاه سوربن در پاریس تحت عنوان«غرب آسیا :پایان دوره آمریکا» به آینده و چشم انداز این منطقه حساس از جهان پرداخت واعلام کرد: سیاست باراک اوباما  مبنی بر خروج تدریجی از غرب آسیا، منطقه را دچار آشوب و بی ثباتی کرده است.

آزادسازی حلب ، بیانگر نقطه عطفی نمادین در تاریخ منطقه است . چون برای نخستین بار است که غربی ها در یک بحران بزرگ حضور ندارند. 

احتمالا خروج آمریکا و کشورهای غربی از "خاورمیانه بزرگتر (خاورمیانه ای که از افغانستان شروع و تا لیبی امتداد پیدا می کند) توازن قوای منطقه ای را باز تعریف می کند. در واقع بعد از سیاست های تهاجمی جرج بوش در منطقه، اوباما درست سیاستی عکس آن را در پیش گرفت و این امر باعث شد تا روابط آمریکا با کشورای منطقه  به طور ریشه ای دگرگون شود.

در عراق و سوریه، ظاهرا تنها هدف آمریکا حذف و نابودی داعش(گروه تروریستی تکفیری -صهیونیستی داعش) است که انجام این کار نیز به باور آمریکا مستلزم تقویت ها حکومت های سوریه و عراق است. این در حالی است که حکومت های این دو کشور به شدت مخالف آمریکا هستند. 

اما از این مسائل که بگذریم به تعبیری عقب نشینی آمریکا- دست کم سیاسی -  از منطقه، چندین پیامد دارد:

نخست آنکه ائتلافی که با محوریت ایران در منطقه شکل گرفته است به سه علت بیشتر بر منطقه حاکم خواهد شد.

اول آنکه در عراق قدرت شیعه حاکم است و این قدرت نیز نزدیک به ایران است، توافقنامه هسته ‏ای 14 ژوییه ‏‏سال ‏‏2015 بین ایران و قدرت ‏های جهانی(آمریکا،انگلیس،فرانسه،چین،روسیه و آلمان) و در نتیجه آن، ‏برداشته شدن ‏تحریم ‏های بین المللی علیه ایران نیز به نوعی این کشور را از حالت  انزوا خارج کرده است. پیروزی احتمالی ایران در سوریه نیز باعث می شود قدرت حاکم بر این کشور برای همیشه مورد حمایت ایران و جنبش حزب الله لبنان قرار گیرد.

از سوی دیگر با وجود آنکه در سوریه، پیروزی های ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور روسیه، به رخ کشیده می شود اما در واقع این ایران است که ثمره این پیروزی را در بُعد منطقه ای برای خود برداشت می کند. 

کمی آن طرف تر،با وجود جامعه شیعه در افغانستان، ایران یک پا نیز در افغانستان دارد و می تواند در این کشور نیز اعمال نفوذ کند. اینکه اکنون حملات و عملیات تروریستی داعش در افغانستان بیشتر شده ممکن است ایران را برای دفاع از جامعه شیعه در افغانستان در سالهای آینده مجبور به دخالت کند.

دوم آنکه، سیاست های اوباما در منطقه خاورمیانه باعث شد تا متحدان منطقه ای آمریکا غافلگیر شوند. 

شیخ نشین های خلیج (فارس) اکنون به روشنی می بینند که توسط واشنگتن کنار گذاشته شده اند و در چنین فضا و شرایطی، اکنون عربستان سعودی نیز در عملیات نظامی و البته توجیه ناپذیر خود در یمن زمین گیر شده است. 

ترکیه نیز که در همه تلاش هایش برای جلب حمایت آمریکا از مخالفان مسلح بشار اسد شکست خورد اکنون گرفتار جنگ با حزب کارگران کردستان ترکیه(پ ک ک)، شده است و از همه بدتر برای ترکیه اینکه، آمریکا از یگان‌های مدافع خلق(YPG)،شاخه نظامی حزب اتحاد دموکراتیک(PYD)، که بیشتر با نام اختصاری ی‌پ‌گ شناخته می‌شود و متحد حزب کارگران کردستان ترکیه(پ ک ک)، نیز هست حمایت نظامی می کند و آنها را در سوریه آموزش می دهد. همین سیاست باعث شده است تا ترکیه هر روز بیشتر از گذشته از سازمان پیمان اتلانتیک شمالی(ناتو) و اتحادیه اروپا فاصله گیرد. 

سوم و آخر اینکه، اسرائیل که ایران را دشمن اصلی خود می داند از پیروزی های حزب الله در سوریه و تحکیم ائتلاف با محوریت ایران رژیم اسرائیل را به نوعی شگفت زده ونگران کرده است.

از سوی دیگر با توجه به اینکه، با توجه به روند تحولات در غرب آسیا از نظر سیاسی، بعید نیست که ریاست جمهوری ترامپ نیز در این منطقه به یک فاجعه واقعی تبدیل شود. 

در آخر اینکه، اگر واقعا آزادی حلب در سوریه در چارچوب سیاست عقب نشینی آمریکا باشد، آنگاه می توان نتیجه گرفت که  در کنار  مسائل اخلاقی، از جمله آواره شدن میلیون ها نفر در نتیجه همین سیاست، ادامه این رویکرد آمریکا در نهایت به ضرر کشورهای غربی نیز تمام می شود.