نگرانی یانکی ها از تکوین دیکتاتوری رسانه‌ای ترامپ

همه این ها در زمانی اتفاق می افتد که فشار مالی بی سابقه ای بر رسانه ها وارد شده است. روزنامه ها و مجلات هر دو به سرعت با تغییر ذائقه خوانندگان از صفحات چاپی به سمت صفحات اینترنتی، تبلیغات و مشتریان خود را از دست می دهند. چاپ تبلیغات و گردش مالی ناشی از آن به شدت در حال کاهش است.

 

وقتی واشنگتن پست و نیویورک تایمز، در بین سایر رسانه ها، پس از بمباران مخفی کامبوج، اسناد پنتاگون و رسوایی واترگیت، در برابر دولت نیکسون قرار گرفتند، شرکت هایی امن و فوق العاده سودآور به حساب می آمدند.
این قضیه در مورد مجله های تایم، نیوزویک و دیگر مجله های این چنینی نیز صادق بود. به همین ترتیب، با وجود وابستگی شبکه های تلویزیونی به تنظیم مقررات کمیسیون ارتباطات فدرال، سه شبکه تلویزیونی قابل اعتنا وجود داشت.

آن جهان تمام شده است. اتاق های خبر در حال کوچک شدن هستند. روزنامه نگاری تحقیقی، گران ترین نوع گزارش ها، فراموش شده است. واشنگتن پست خود را به آمازون فروخته است. 

لس آنجلس تایمز و شیکاگو تریبون اساسا ورشکسته هستند. 

هیچ کدام از شبکه های عمده تلویزیونی و یا کانال ها کابلی مستقل عمل نکرده و تحت فشار مالی بسیاری هستند.

با وجود همه اینها و حملات هشدار دهنده ترامپ به رسانه ها، در این زمینه اقدامات کمتری صورت گرفته و پوشش رسانه ای اندکی را شاهد بوده ایم. 

دونالد ترامپ برای انتصاب آجیت پای به عنوان ریس جدید FCC، سازمان تنظیم اخبار و رسانه های اینترنتی، فرصت را از دست نداد. 

پای پس از انتصاب، اعلام کرد که مخالف بی طرفی خالص به عنوان اصلی برای ارائه دهندگان خدمات داده ای است. وی از زمان منصوب شدنش اعلام کرده است که قوانین بی طرفی موجود چنانچه به نفع شرکت های اینترنتی آمریکایی نباشد اجرا نخواهد شد.

پای با در درست گرفتن ریاست FCC در نخستین تصمیم، رقابتی در ارائه ستاپ باکس ها ایجاد کرد. شرکت های کابلی نه تنها باید ستاپ باکس ها را ایجاد بلکه نرم افزار، پشتیبانی و برنامه نویسی آنها را نیز برعهده می گرفتند. این البته کاملا بر خلاف اصل آشکار ترامپ در شعار کمک به شرکت های کوچک است. پای همچنین برنامه طراحی شده برای ارائه دسترسی اینترنت به خانواده های روستایی کم درآمد را نیز مسدود کرد.

خطر بالقوه بیشتری نیز وجود دارد. FCC کنترل تمام ارتباطات از راه دور را در اختیار دارد. از آنجایی که روزنامه ها و مجلات از فرمت چاپی به سمت فرمت دیجیتال درحال حرکت هستند، آنها به خدماتی وابسته اند که مشمول قوانین FCC می شود. با توجه به شخصیت و سابقه ترامپ و بیانیه های مختلف او به نظر می رسد که نگرانی برای استفاده از FCC به عنوان اهرم فشاری سیاسی بر رسانه های خبری، چندان فکر دیوانه واری نباشد. چنین تلاشی در برابر رسانه های خبری پیش از این توسط ریچارد نیکسون، در زمانی که او خواستار سرکوب دشمنانش در رسوایی واترگیت بود، صورت گرفت.

FCC و دپارتمان نظارت هردو در بی اعتمادی و سیاست بازی در ارتباطات راه دور، در رقابت هستند. بخش هایی که در سال های اخیر در خواب بودند. صنعت اینترنت آمریکا در مقایسه با سایر کشورهای پیشرفته دیگر از نظر قیمت و سرعت دسترسی، عقب افتاده است و این صنعت در انحصاری چندجانبه و سخت قرار دارد.

اوضاع حتی از این هم بدتر است. ارائه دهندگان بزرگ اینترنت که خدماتی ضروری را ارائه می دهند، در حال حاضر رسانه های خاصی را به دست گرفته اند. 

سیاستهای ضداعتماد درزمان باراک اوباما شکلی بسیار بد به خود گرفته بود و حالا در دوران ترامپ بسیار بدتر شده است.
اما هنوز همه چیز از دست نرفته است. رسانه های خبری فرز و چابک، به پوشش خبری دولت ترامپ ادامه می دهند و هنوز صداهای مستقل فراوانی باقی مانده است. هرچند یکجانبه گری و دیکتاتوری معمولا یک شبه بروز نمی کند. خیزش این مسائل تدریجی است. قطعا این روزها یکی از زمان هایی است که این خیزش آغاز شده، اگر بتوانید زود و سریع، رویش آن را از پشت سرتان مشاهده کنید.