موضع‌گیری شورای امنیت درباره روهینگیاها بسیار ضعیف است

به گزارش سرویس بین الملل خبرگزاری صدا و سیما به نقل از شبکه تلویزیونی بی بی سی، کمیسر عالی حقوق بشر سازمان ملل در گفتگو با شبکه بی بی سی تأکید کرد: موضع‌گیری شورای امنیت سازمان ملل متحد در دفاع از مردم روهینگیا ضعیف‌ترین نوعِ موضعگیری است. 

خبرنگار ارشد بین المللی شبکه تلویزیونی بی بی سی، در برابر مقر سازمان ملل در نیویورک گفتگویی زنده با زید رعد الحسین، کمیسر عالی حقوق بشر سازمان ملل، درباره مشکلات مسلمانان روهینگیا ترتیب داد. دوسِت ابتدا گفت: آنگ سان سوچی، مشاور ارشد دولت میانمار، تصمیم گرفت امسال در نشست مجمع عمومی سازمان ملل شرکت نکند، اما وی روز گذشته در رابطه با مسئله مردم روهینگیا سخنرانی کرد و طی آن گفت که از بررسی‌های دقیقِ بین‌المللی هیچ هراسی ندارد. سوچی در آن سخنرانی، از نحوه‌ی پاسخ دولت میانمار به این بحران، دفاع کرد. 

خبرنگار خطاب به زید رعد الحسین گفت: یکی از وزیران دولت میانمار مدعی شده است که مردم روهینگیا خانه‌های خودشان را به دست خود آتش می‌ز‌نند و مردم روهینگیا با افراط‌گرایان مرتبطند. واکنش شما به این نوع اظهارات چیست؟ 

کمیسر عالی حقوق بشر سازمان ملل متحد پاسخ داد: ادعاهای مقامات میانماری مبنی بر این‌که مردم روهینگیا خودشان خانه‌های‌شان را آتش می‌زنند، به‌هیچ‌وجه باورکردنی نیست. وی افزود: اگر آنان (مقامات میانماری) تصور می‌کنند که این ادعاهای‌شان صحیح است، آنگاه باید اجازه‌ی نظارت به بازرسان سازمان ملل بدهند و راه را برای ما باز کنند. به عنوان مثال، تیمی (گروهی) از دفترِ من هم‌اکنون در بازار کاکس (در بنگلادش، نزدیک مرز میانمار) مستقر هستند. از این رو، آن‌ها (مقامات میانماری) باید به ما اجازه ورود (به میانمار) بدهند تا بتوانیم محرز کنیم که حقایق در این خصوص چیست. 

الحسین افزود: بر اساس مصاحبه‌هایی که ما با کسانی که (از میانمار) گریخته اند، انجام داده‌ایم و برپایه‌ی تصاویر ماهواره‌ای و همچنین تحقیقاتی که خودمان در اواخر سال گذشته انجام دادیم و در ماه ژانویه نیز گزارشِ آن را منتشر کردیم، به‌نظر کاملاً مبرهن می‌رسد که ترتیب وقایع به چه نحو بوده است. پس از 55 سال ظلم و ستمِ شدید و محرومیت از حقوق اولیه، این اجتناب‌ناپذیر بود که واکنشی به این مسئله نشان داده شود.

وی گفت این بسیار روشن است، اما (مقامات میانماری) به انکار حقیقت، عادت کرده‌اند. این نوع اظهارات به‌هیچ‌وجه متقاعدکننده نیست، مگر این‌که آنان به ما اجازه‌ی ورود دهند تا پس از بررسی‌های ما معلوم شود که آیا ادعاهای آنان قابل حمایت است (آیا راست می‌گویند)، اما آنان چنین کاری نمی‌کنند (به ما اجازه‌ی ورود و تحقیق نمی‌دهند). 

خبرنگار در ادامه پرسید: چه کاری می‌توان انجام داد؟ 

رعد الحسین پاسخ داد: دبیرکل سازمان ملل نامه‌ای به شورای امنیت نوشت و خواستار اقدام این شورا شد. البته ما نیز (در دفتر کمیساریای عالی حقوق بشر سازمان ملل) از (درخواست) دبیر کل حمایت کردیم، اما شورای امنیت صرفاً بیانیه ای مطبوعاتی منتشر کرد، که ضعیف ترین نوع موضعگیری (از سوی شورای امنیت) بود. آنچه ما واقعاً نیاز داریم ببینیم، یک «قطعنامه» است، که فهرستی از اقداماتِ لازم را مشخص می کند که قطعاً یکی از آن ها لزوم توقف کشتار (روهینگیا) باید باشد. سازمان ملل می تواند ساز و کارهای گوناگونی را برای کمک به انجام این کار پیشنهاد دهد. به عنوان مثال، تمام کسانی که از استان راخین اخراج شده اند، باید به روستاهای خود بازگردانده شوند. آنگاه، اگر هیچیک از مفاد مندرج در آن قطعنامه (فرضی) به اجرا در نیاید، شورای امنیت باید به فکر اقدامات دیگری باشد. 

خبرنگار گفت: از جمله، تحریم ها؟ 

الحسین: بله، این بسیار محتمل است که شورای امنیت چنین تحریم هایی را اعمال کند. در هر صورت، ما باید فشارها را (بر دولت میانمار) حفظ کنیم، زیرا این (اظهارات مقامات میانماری) باورکردنی نیست. 

وی افزود: من فکر می کنم که این کاملاً روشن است که اگر ما این مسئله را مورد بی توجهی و بی اعتنایی قرار دهیم، ممکن است به رویا رویی هایی بس گسترده تر تبدیل شود. اگر شورای امنیت در این جریان با اقتدار وارد نشود، فضا برای عناصر افراطی تر باز می شود که کنترل اوضاع را به دست گیرند. 

این شرایطی است که دولت میانمار ایجاد کرده است. آنان ابتدا گروهی را اخراج کرده اند، اما وقتی می خواهند بازگردند، آنان را مورد گزینش قرار می دهند، این باعث می شود که عده ای از بازگشت به روستاهای شان نومید شوند، که زمینه را برای افراطی شدنِ آن ها فراهم می سازد. دولت میانمار وضعی را خلق کرده است که به آن ها این بهانه را داده است که یک جمعیت را اخراج و آنان را به بیرون (از دیارشان) منتقل کند. این بسیار واضح و مبرهن است. این که گفته شود آنان (روهینگیا) خانه های خود را آتش می زنند، غیرقابل باور است.

وی افزود: البته من شکی ندارم که برخی از روهینگیا ممکن است به این گروه ها (ی افراطی) بپیوندند. ما نیز خشونتی را که آنان از آن استفاده می کنند، محکوم می کنیم، اما این دولت (میانمار) است که خشونت را در مقیاس وسیع و در سطح گسترده علیه جمعیتی که اصولاً بی دفاع هستند، به کار می برد. کاملاً واضح است که چنین اقداماتی (از سوی دولت میانمار علیه مردم روهینگیا) پیامدهای (ناگوارِ) بسیار عمیقی برای منطقه در پی خواهد داشت.