محمود محمدی نسب دبیرکل جمعیت هلال احمر در مراسم افتتاحیه نمایشگاه «هناسه دل» درمصاحبه با خبرنگار
خبرگزاری صداوسیما با اشاره به اینکه زلزله کرمانشاه برای ما بسیار تاسف برانگیز بود، گفت: برپایی این نمایشگاه ، فرصتی مناسب برای تقدیر از خبرنگاران و عکاسان حاضر در صحنه زلزله کرمانشاه است که تمام تلخی های این اتفاق و عمق فاجعه را به تصویر کشیدند و زمینه ساز اوجی از همدلی و همدردی مردم با زلزله زدگان شدند.
محمدی نسب با بیان اینکه ما در هیچ حادثه ای پیش از این، چنین همدلی و همدردی مردمی را چه در بعد مادی و چه از بعد معنوی شاهد نبودیم، گفت: عکاسان و خبرنگاران در روزهای پس از زلزله در شرایطی سخت که همچنان پس لرزه ها ادامه داشت ، شجاعانه تلاش کردند که جا دارد از تک تک آن ها تقدیر کنیم.
دبیر کل جمعیت هلال احمر با اشاره به اهداف بشردوستانه جمعیت هلال احمر افزود: درخواست ما از خبرنگاران این است که برای برداشتن باری از دوش مردم، به همکاری داوطلبانه خود با جمعیت هلال احمر ادامه دهند.
محمدی نسب همچنین با اشاره به حضور نقاشی های کودکان زلزله زده که در چادرهای ایستگاه کودک سازمان جوانان هلال احمر در مناطق زلزله زده جمع آوری شده است ، گفت: این نقاشی ها به شکل نمادین به فروش می رسد تا عواید حاصل از فروش آن صرف نیازهای کودکان زلزله زده شود.
نمایشگاه عکس گروهی «هِناسِه دل» (آه سردِ دل) با هدف روایت تصویری از زلزله کرمانشاه از امروز یازدهم دی با حضور رئیس جمعیت هلال احمر و جمعی از مسئولان و فعالان عرصه هنر کشور
افتتاح شد و پذیرای عموم بازدیدکنندگان است.
علاقه مندان بازدید از این نمایشگاه می توانند تا 22 دی از ساعت 9 صبح تا 19 شب در باغ موزه قصر واقع در انتهای خیابان شریعتی، بعد از تقاطع شریعتی، میدان پلیس؛ بیننده آثار هنری این نمایشگاه و روایت تصویری آنچه در زلزله کرمانشاه گذشته است، باشند.
در ورودی این نمایشگاه به منظور معرفی آثار به نمایش گذاشته شده؛ نوشته شده است: «وقت بلاست که آدمها بیشتر از همیشه خودِ واقعیشان هستند. گریهشان... خندهشان... دعایشان... حتی خودشان... ما در این وقت طبیعی و در بحبوحه روزهای سخت و پُردرد رخدادِ زلزله کرمانشاه رفتیم در دلِ مردمِ رنجور تا روایتگر اصیلترین عواطف انسانی باشیم. روایتگر نگاهی که در عمیقترین و سختترین حالتِ خود، تمام آنچه را که دیگر ندارد، تماشا میکند.
سختترین نوع تماشا، دیدن چیزهایی است که دیگر نیست، که نداری، که دیگر نمیبینی. دیدنِ ندیدن از سختترین دیدنهاست و ما رفتهایم تا راوی این نوع تماشا باشیم.
نامش را گذاشته ایم «هِناسهی دل» تا روایتی باشد از نَفَس و آه مردمِ زلزله زده کرمانشاه و دلهای سوختهشان؛ تا هر که می بیند این روایت تصویری را با «هِناسهی دلش» تصویر کُند قصۀ پُر دردِ مردمِ آن سرزمین را.
این تصاویر تک فریمهایی از خطِ بیپایان درد در چهره زنان و مردان است، ردی عمیق از تلخترین ثانیههای زندگی. گاهی هم البته شکار لبخند کردهایم که وقتی در اوج ناباوری و حیرت باشد، شیرین است و دلچسب.
اینجا اشکها و لبخندها را با هم روایت کردهایم در میانه سختی که زندگی هم چیزی جز این سختی ها و گذرشان نیست که خودش فرمود: " لَقَد خَلَقنَا الإِنسانَ فِی کَبَدٍ..."»
