به گزارش
خبرگزاری صدا و سیما ؛ سعید منتظرالمهدی سخنگوی نیروی انتظامی گفت : در چند سال اخیر شمار متنابهی پژوهش علمی درباره عوامل صاحب نقش در «امنیت روانی» و «رضایت از زندگی» به سامان رسیده است. ما در یک پژوهش «فراتحلیل» به منظور شناسایی «موثرترین » آن عوامل، به بررسی و مطالعه شماری از آن پژوهش ها پرداختیم؛ نتایج حاصل از آن فراتحلیل(متاآنالیز) نشان داد که از میان عواملی که بر احساس امنیت روانی و رضایت از زندگی تاثیر می گذارند، 10 عامل در صدر قرار می گیرند.
وی هریک از آن 10 عامل را به اختصار توضیح داده است :
۱. هدفمندی زندگی
افرادی که آرمان و هدف و مقصود اندیشیده شده ای برای زندگی خویش دارند، بهتر و بیشتر از آنانی که در زندگی خویش رویه«باری به هر جهت» را پیش می گیرند، از حیث ذهنی احساس آسودگی و ایمنی می‌کنند و لاجرم چنین افرادی زندگی را دوست دارند و در مجموع از زندگی خود راضی ترند.به بیان روشن تر،کسی که به روشنی می داند که در سال‌های عمر خویش در پی رسیدن به چه مقصد و مقصودی است ،نه‌تنها زندگی را به تمامی در آغوش می کشد بلکه با سهولت و سختکوشی قادر است رنج و رنجش ها و سختی و صعوبت های ناگزیر زندگی را تاب بیاورد و آن‌ها را به فرصتی برای بهبود روحیه تلاشگری خود تبدیل کند.
۲. خواب رضایت آمیز
خواب، افزون بر اثرات پرشمار جسمی ، به سبب تاثیری که بر مسیرهای عصب-شیمیایی مغز بر جای می گذارد و به واسطه نقش شگرف آن در تعادل بخشی به غدد درون ریز و هورمون های مترشحه آن‌ها،آرامش ، نشاط، امید و لذت روانی برای فرد به ارمغان می آورد. هریک از این حالات خلقی خوشایند نیز به نوبه خود احساس امنیت و رضایت از زندگی را فزونی می بخشد.
۳. خودنظم بخشی و مدیریت زمان
افرادی که با برنامه ریزی واقع بینانه اوقات روزانه زندگی خویش را نظم و نظام می بخشند و از اتلاف وقت خود ممانعت به عمل می آورند، اغلب نه تنها نگرش مثبت و رضایت آمیزی به خود و زندگی خود پیدا می‌کنند بلکه به سبب نظام مند ساختن دنیای درون خود احساس امنیت روانی شگرفی برای خود پدید می آورند اما در مقابل شواهد نشان از آن دارند که افراد فاقد نظم و نظام در زندگی از نوعی سردرگمی،آشفتگی و بیهودگی رنج می‌برند. پیامد این گونه رنج ها نیز اغلب چیزی جز نارضایتی و ناامنی نیست.
۴. غرق نشدن در دنیای مجازی
بسیاری از تحقیقات مورد بررسی در این مطالعه شواهدی به دست داده اند که نشان می دهد فروشدن افراط گرایانه در فضای مجازی،روابط اجتماعی نشاط آفرین و رضایت آمیز را از افراد می ستاند و آنان را به سوی ملال و بیهودگی سوق می دهد.کاهش پیوند اجتماعی در فضای حقیقی و گرفتار شدن در باتلاق ملال و اندوهناکی نیز بی‌درنگ تراز رضایت از زندگی و ایمنی روانی را فرو می کاهد. اما شواهد بیانگر آن است که فروکاستن معنادار از حضور در فضای مجازی و رو آوردن به پیوندهای اجتماعی سودمند به تدریج رضایت از زندگی را فزونی می بخشد و احساس امنیت را بهبود می بخشد.
۵. تقدیر از دیگران
تقدیر کلامی و غیر کلامی روزانه از حداقل پنج نفر ، ذهن و روان ما را غرق مسرت و «احساس خوب» می‌کند. مسرت و حس خوب نیز به زودی به کل زندگی سرایت می کند و آنگاه روح ما را تلطیف و زندگی ما را مسرت بخش می کند.
۶. ایجاد لذت ذهنی و معنوی
گفته اند که از میان لذات زندگی دو نوع لذت هرگز پایان نمی پذیرند. آن دو، یکی«لذت ذهنی» است و دیگری«لذت معنوی». لذت نخست با مطالعه ،به ویژه مطالعه متون و منابع فاخر به دست می آید و دیگری با نیایش و عبادت و ستایش پروردگار. از همین روی آنانی که بخشی از اوقات روزانه خود را به این دو لذت اختصاص می دهند، آنچنان در رضایت و خشنودی فرو می شوند که ذهن و ضمیر آنان هرگز فرصتی برای دلهره و آشوبناکی نمی یابد.لاجرم اینان زندگی رضایت آمیزی دارند و از روان ایمن و آسوده ای برخوردارند.
۷. انجام رفتارهای اجتماعی پسندیده
انجام رفتارهای اجتماعی مطلوب و پسندیده،رفتارهایی نظیر سخن گفتن مودبانه با دیگران،رفتار سرشار از احترام،رانندگی قانون مدار و غیر خطرآمیز ، مدارا با دیگران و کمک به این و آن و نوع دوستی، «حس ارزشمندی» فرد را تقویت می کند و این باور و نگرش را در او ایجاد می‌کند که« زندگی ارزش زیستن را دارد» .علاوه بر آن،انجام رفتار اجتماعی مطلوب بلاواسطه با واکنش رضایت آمیز و تحسین برانگیز دیگران روبه رو می شود. ترکیب این دو، یعنی احساس ارزشمندی و بازخورد مثبت و تحسین آمیز دیگران، نیزرضایت از زندگی و امنیت ذهنی را دوچندان می‌کند.
۸.تمرین تمرکز و آرامش
یافته ها حکایت از آن دارند که با انجام تمرین های تمرکز ذهن و نیز خلوت کردن با خود ، می توان به صورت معناداری رضایت از زندگی را بهبود بخشید.
هر چند چنین تمرین هایی نه تنها سموم را از روان می‌زداید بلکه فرصت اندیشیدن به آینده و طراحی زندگی مطلوب و نیزخلق امید را برای ما مهیا می‌کند.این آثار سودمند نیز رضایت از زندگی و آرامش روانی را به صورت مستمر افزایش می دهد.
۹. سفر و مسافرت
مسافرت کردن و دیدن اینجا و آنجا و کسب تجربه از یک سو زیبایی‌ها و شگفتی های دنیا و عظمت خالق هستی را به ما می نمایاند و از دیگر سو دنیای روانی ما را فراخ می‌کند .این اثر نیز ما را به تحسین از شگرفی عالم و شکر نعمات الهی و لذت بردن از زندگی بر می انگیزد و لاجرم سطح رضایت از زندگی ما را افزون می کند.
۱۰.گسترش روابط با اعضای خانواده و بستگان
حضور پررنگ در میان بستگان و اعضای خانواده و گسترش پیوند با آنان،به چند دلیل رضایت از زندگی را افزایش می دهد. نخستین آن عوامل آن است که حضور در جمع بستگان امکان تجربه صمیمیت و تبادل عاطفه مثبت را دوچندان می‌کند. عامل دوم آن است که پیوندهای خانوادگی امکان برخورداری از«حمایت اجتماعی » را بیشتر می کند و عامل سوم آن است که با حضور در جمع خانوادگی احساس های خوشایندی همچون امید و خوش بینی تجلی و فرصت ظهور و بروز پیدا می کنند. هر یک از این اثرات هم امنیت روانی را افزایش می دهد و هم رضایت از زندگی را بهبود می بخشد.خلاصه آنکه رضایت از زندگی و احساس امنیت هر دو حالت های ذهنی خوشایندی هستند که با بهبود یافتن هر یک از آن‌ها ،غنا و شادابی زیست را دو چندان می کنند. هر یک از 10 راهکار و عواملی که در این نوشتار از آن‌ها سخن به میان آمد ،قادر است میزان معینی از این دو حالت و احساس ما را بهبود بخشد.
