در آبادی کوزه‌ای پُر نمی‌ گردد + تصاویر آلبوم

به گزارش خبرگزاری صداوسیما مرکز اصفهان؛ شهرستان اردستان در فاصله 118کيلومتري شمال شرق مركز استان قرار دارد با آب و هوایی خشک که دو سوم مساحتش را دشتِ کویر پوشانده .شهرستانی با سه شهر و هفت دهستان و 306روستا.
پراکندگي روستاهايش زیاد است، بعضی روستاهایش چند خانوار بیشتر ندارد اما بعضی تا 350خانوار هم دارد.
نُهوج، سَرهنگچه، کسوج، گلشکنان، لشکرکوه، خرم آباد، ده گردیان، سینا و 77روستای دیگر شهرستان، این روزها رمقی ندارند و تشنگی و کم آبی، سخت، به اهالی این روستاها سخت می گیرد.
نیسیان یکی از این روستاهاست پرجمعیت ترین روستای منطقه برزاوند اردستان با 1200نفر جمعیت.
روستایی که هم بافت قدیمی و کاه گلی دارد با کوچه پس کوچه های قدیمی و هم ساختمان های نوساز و خیابان های امروزی.
مهمان خانواده باصفای آقای علی جعفری می شویم .بخشی از خانه اش نوساز است و بخشی قدیمی،می رویم داخل اتاقی با سقف های تیر چوبی. "آب" تعارفمان می کند در همان سيني های استيل قدیمی و ليوان هاي بلند گلدار.
"فاطمه خانم"مادر خانواده با ما درد و دل می کند: بهار و تابستان ها بيشتر با کم آبی مشکل داريم. آبرساني سيار هم جواب نمي دهد. باغ هایمان خشکیده و کم آورده ایم.
او از دردسرهای بی آبی می گوید از ظرف ها و لباس های نَشُسته و تلمبار شده، از اینکه هفته ای دو بار تانکر ،آب می آورد؛ راننده آب را می ریزد داخل تانک ها و بعد اهالی دبه به دست در صف می ایستند تا سهمشان را از زندگی بگیرند.
از آب لوله کشی روستا می پرسم می گوید:صبح ها یکی دو ساعتی لوله ها کمی تَر می شوند ولی شور است و برای آشامیدن مناسب نیست.
آقای جعفری هم که چوپان است می گوید: دامداری دیگر فایده ندارد، آبی نیست که به گوسفندان بدهیم و زمین ها هم خشکیده اند که کشاورزی کنیم.
پشت خانه،آغل گوسفندانشان است، آبشخور های خالي اثبات صحبت های آقای جعفری است،تعداد دام هایش هم کم است 15 رأس. می گوید:روزگاری تا 300رأس گوسفند داشته و حالا باید دامداری را هم ببوسد و بگذارد کنار.
به روستای "آردِمچه" می رویم با 12خانوار از روستاهایی که زیر پوشش آب و فاضلاب روستایی نیست و 35کیلومتری هم با مرکز شهرستان فاصله دارد ،اینجا هم دردو دل های اهالی زیاد است.
کنار جاده ورودی روستا نشسته اند ،پیرمردی 70ساله قمقه به دست نگاهش به جاده است می گوید: دیر کرده اند.خدا کند امروز بیایند آبی در خانه نداریم .
دخترش که زنی میان سال است جلو می آید و می گوید: زندگی اینجا خیلی سخت شده از حمام رفتنمان گرفته تا پختن غذا و شستن ظرف.
صورت نوه اش "زهرا"را که پر از لکه شده نشانمان می دهد و می گوید: مريضي هم زياد شده چون مجبوریم وقتی که آب نمي رسد از آب چاه آلوده استفاده کنیم البته چاره اي هم نيست.
از خوش شانسی شان همان لحظه آب می رسد و روستاییان خوشحال به طرف تانکر ِ رنگ و رو رفته آبرسان می روند و چندین بار تکرار می کنند:آب رسید آب رسید آب رسید...
آب می رسد و اهالی روستای "آردِمچه" جانی دوباره می گیرند اما می دانند این شادی پایدار نیست و دبه های آب کفاف خوردن و شست و شوی روزمره شان را نمی دهد.
وسعت شهرستان اردستان زیاد است و تعداد روستاها هم کم نیست رییس اداره آب و فاضلاب روستایی اردستان می گوید: آب آشامیدنی ۸۵روستا
با بیش از 5700نفر جمعیت در شهرستان با هشت تانکر تامین می‌شود.
رضا دهقان اضافه می کند: ۳۰تانکر فلزی شش هزار و ۳۰هزار لیتری با یک میلیارد و 500میلیون ریال هزینه برای استقرار در این روستاها نصب شده است.
البته داستان تلخ کم آبی در استان اصفهان فقط به روستاهای اردستان ختم نمی شود؛ مدیرعامل شرکت آب و فاضلاب روستایی استان هم می گوید:به بیش از 400روستای استان اصفهان روزانه هزار متر مکعب آب رسانی سیار می شود.
محمد حسین قرائتی اشاره ای به افزایش 50درصدی آبرسانی سیار روستاها در مقایسه با سال گذشته کرده و ادامه می دهد: سمیرم و بویین میاندشت و شهرستان های شرقی استان شامل اردستان و نایین با بیشترین معضل کم آبی و تامین آب آشامیدنی در استان مواجه اند.
او پیش بینی می کند تا پایان تابستان،تعداد مناطق روستایی استان که به آب رسانی سیار نیازدارند به 600روستا هم افزایش می یابد.
فصل گرم تابستان، قطرات آب است که همچون خون به زندگی همه چه روستایی و چه شهری حیات می بخشد اما، در این روزهای تشنه و گرم انگار در فرودست، کفتری آب نمی‌خورد و در بیشه دور، سیره‌ ای پر نمی‌شوید و در آبادی، کوزه‌ ای پر نمی گردد،سهراب کجایی!آبی نمانده که بگوییم:آب را گل نکنیم.....
نگارنده: مرضیه قاسمی