آیا آمریکا کشور خودشیفته هاست؟

به گزارش سرویس بین الملل خبرگزاری صدا و سیما ،‌ روزنامه واشنگتن پست در گزارشی به قلم ویلیام وان به بررسی نتایج تحقیقاتی پرداخت که در نهایت به این نتیجه می رسند که مردم آمریکا عموما دچار خودشیفتگی هستند و به طور کلی آمریکا یک کشور خودشیفته به حساب می آید.
در ابتدای این گزارش این پرسش مطرح شده است که "آیا آمریکا یک کشور خودشیفته است"؟
نویسنده در ادامه می نویسد: هنگامی که آمریکا مراسمی برای تقدیر از خود برگزار می کند این پرسش کاملا منطقی به نظر می رسد. پاسخ این پرسش بر اساس یک تحقیق جدید، یک «بله» قاطعانه است. اما داخل آمریکا برخی ایالت ها بیش از بقیه دچار خودشیفتگی هستند.
در مطالعه ای که نتایج آن در مجله «علم روانشناسی» منتشر شده است، محققان از 2800 شهروند آمریکایی این پرسش را مطرح کردند که ایالت آنها تا چه حد در تاریخ آمریکا ایفای نقش کرده است.
ساکنان ایالت دلاوِر به طور میانگین معتقد بودند که این ایالت 33 درصد از تاریخ آمریکا را ساخته است. اهالی ایالت جورجیا نیز گفتند این ایالت تقریبا نقشی محوری در ایجاد تاریخ آمریکا داشته و حضور ایالت جورجیا در تاریخِ کل آمریکا را 28 درصد دانستند.
مردم تگزاس و کالیفرنیا - دو ایالتی که به خودستایی و لاف زدن شهرت دارند - نیز نقش ایالت های خود را 21 و 22 درصد ارزیابی کردند که قابل توجه بود اما در برابر نقش 41 درصدی ویرجینیا و 35 درصدی ماساچوست ناچیز به نظر می رسید.
هنری رودیگر از روانشناسان دانشگاه واشنگتن در سنت لوئیس در این مورد گفت: "پرسشی که ما در این تحقیق مطرح کردیم از یک نظر احمقانه است زیرا پاسخ درستی برای آن وجود ندارد. اما خوبی آن این بود که اطلاعات فراوانی در مورد مردم و آنچه که در مورد خود تصور می کنند در اختیار ما قرار داد".
آنچه که میان همه ایالت ها مشترک بود، خودبزرگ بینی بود که هنگام به میان آمدن ایالت هر فرد در وی بروز می کرد - نوعی حافظه انتخابی همگانی و خود مهم بینی - که روانشناسان به تازگی مطالعه درباره آن را آغاز کرده اند و آن را "خودشیفتگی جمعی" می نامند.
حتی مردم ایالت هایی مانند کانزاس و وایومینگ - که جزء 13 کولونی اولیه یا ایالت های قدرتمند تاریخی آمریکا نیستند - تصورات بزرگ و غیر عادی در مورد نقش خود در شکل گرفتن تاریخ آمریکا داشتند.
پس از آنکه محققان برآوردهای به دست آمده از سهم هر ایالت در تاریخ آمریکا را جمع زدند در نهایت رقم جالب توجه 907 درصد به دست آمد. رودیگر که روی نظریه حافظه مطالعه می کند گفت: "فکر می کردیم که ارقام به دست آمده بالا باشد اما تصور نمی کردیم تا این اندازه زیاد باشد".
وی و سایر محققان سپس از تعدادی از شرکت کنندگان امتحان تاریخ گرفتند که شامل مسائل اولیه و کلیاتی مانند اینکه آمریکا 50 ایالت دارد بود. رودیگر در مورد این امتحان گفت: "فکر می کردیم اگر مردم حتی نگاهی بسیار کوتاه به تاریخ آمریکا می انداختند نتایج امتحان متفاوت می شد".
این امتحان اولیه که پیش از پاسخگویی به سؤالات در مورد نقش ایالت ها گرفته شد هیچ تاثیری در پاسخ های بعدی نداشت.
محققان برای ایجاد آنچه که "شاخص خودشیفتگی" نامیدند برآوردهای مربوط به اهالی هر ایالت را با دیدگاه اهالی سایر ایالت ها درباره آن مقایسه کردند. نتیجه این مقایسه آن بود که ویرجینیا و دلاور در صدر جدول بالاترین سطح خودشیفتگی جمعی قرار گرفتند. نیویورک، پنسیلوانیا، جورجیا و نیوجرسی با فاصله کمی در رده های بعدی قرار گرفتند.
این محققان که مطالعه خود را در همه ایالت های آمریکا انجام دادند چند عامل را برای رفتار ناشی از خودشیفتگی مردم شناسایی کردند: اینکه تاریخ هر ایالت اغلب در مدارس وارد ذهن مردم می شود؛ اینکه مردم در ریاضی و به خصوص حساب کردن با اعداد کوچک ضعیف هستند؛ و تمایل روانشناسی مردم به اینکه خود را بالاتر از سطح میانگین تصور کنند و خود را به گروه های موفق وصل کنند.
دومین مطالعه ای که نتایج آن هم ماه گذشته منتشر شد، برخی از محققان این رویکرد را در سطح جهانی مورد استفاده قرار دادند و از مردم 35 کشور پرسیدند که به نظر آنها کشورشان تا چه حد در شکل گرفتن تاریخ جهان نقش داشته است.
نتایج این تحقیق سطوح قویتری از خودشیفتگی جمعی را به نمایش گذاشت. با در نظر گرفتن اینکه 195 کشور در جهان وجود دارد، اهالی هر یک از کشورهایی که این مطالعه در آنها انجام شد برآوردهای نجومی از نقش خود در تاریخ جهان ارائه کردند.
حتی اهالی پایین ترین کشور در رده بندی این تحقیق یعنی کشور بی طرف سوئیس، به طور میانگین معتقد بودند کشورشان در 11.3 درصد رویدادهای جهان نقش داشته است.
کشورهای نسبتا کوچک تصورات بسیار بزرگی از اهمیت خود داشتند. مردم مالزی معتقد بودند در 49 درصد از تاریخ جهان تاثیر گذار بوده اند. پرتغالی ها نقش خود را به اندازه 38 درصد ارزیابی کردند و کانادایی ها نیز 40 درصد از حوادث تاریخی جهان را تحت تاثیر کشور خود دانستند.
نکته ای که شاید شگفت انگیز باشد این بود که آمریکا در میانه این رده بندی قرار گرفت و مردم این کشور به طور میانگین رقم 29.6 درصد را برای میزان تاثیر این کشور در اتفاقات جهان تعیین کردند که از پرو، بلغارستان و سنگاپور کمتر بود.
بر اساس این تحقیق خودشیفته ترین کشور جهان روسیه بود که مردمش نقش این کشور در تاریخ جهان را 60.8 درصد ارزیابی کردند.
این نتیجه قابل توجه با نتایج سایر تحقیقاتی که دهه گذشته در روسیه انجام شده است تطابق دارد. جیمز ورچ انسان شناس و کارشناس حافظه جمعی دیدگاه روسها و آمریکایی ها را در مورد ایفای نقش کشورشان در جنگ جهانی دوم مورد مقایسه قرار داد. در این تحقیق دانشجویان آمریکایی در پاسخ به اینکه از نظر آنها مهمترین رویداد جنگ جهانی دوم چه بود، به حادثه حمله ژاپن به پرل هاربر در آمریکا و پیاده شدن نیروهای متفقین در نرماندی اشاره کردند. اما دانشجویان روس از نبرد استالینگراد و نبرد مسکو به عنوان مهمترین اتفاق جنگ جهانی نام می بردند. نکته جالب این بود که پاسخ های این دو گروه تقریبا هیچ همپوشانی با یکدیگر نداشت.
در سالهای اخیر روانشناسان به طور فزاینده ای به اشتراکات حافظه جمعی و خودشیفتگی و چگونگی تبلور آنها در دنیای واقعی علاقه مند شده اند.
ویلیام هرست از روانشناسان در مؤسسه نیوسکول در نیویورک که در دو مطالعه اخیر نقشی نداشت می گوید: "در برخی مقاطع ممکن است بگویید این خودشیفتگی و حافظه جمعی بد است زیرا ممکن است به تقویت نژادپرستی، ملی گرایی و بیگانه ستیزی بیانجامد. اما این پدیده مزایایی نیز دارد. این پدیده باعث تقویت درک مشترک از گذشته ما و آنچه هویت ما را به عنوان یک کشور یا ملت شکل می دهد می شود".