قابلیت انتقال بیش از ۱۰۰ میلیون تن بار از جاده به ریل وجود دارد

به گزارش­ خبرگزاری صداوسیما از روابط عمومی راه‌آهن جمهوری اسلامی ایران، سعید محمدزاده در نشست هم‌اندیشی با نمایندگان و سردبیران مطبوعات با ابراز امیدواری از اینکه این جلسه نقطه آغازی برای تعامل بیشتر صنعت حمل‌ونقل ریلی و اصحاب رسانه باشد، افزود: حضور ۴ نفر از اعضای هیئت‌مدیره در این جلسه نشان‌دهنده اهمیت این مسئله برای راه‌آهن است.­

وی یکی از بخش‌های جدی ارتباط صنعت ریلی با مردم را بخش مسافری خواند و اظهار داشت: بعد از انقلاب اهمیت ریل در همه ­اسناد بالادستی دیده شد و در برنامه ششم توسعه و سیاست‌هایی که مقام معظم رهبری برای تدوین این سند ابلاغ کرده‌اند، این موضوع مطرح‌شده است.­

مدیرعامل راه‌آهن، با یادآوری اهمیت بندهای ۲۴ و ۲۵ سیاست‌های ابلاغی مقام معظم رهبری، تصریح کرد: در برنامه ششم توسعه مبنای مسیر توسعه حمل‌ونقل کشور، توسعه حمل‌ونقل ریلی قرار داده شده است.

وی با بیان پیگیری‌ها و حمایت‌های دولت از حمل‌ونقل ریلی گفت: خوشبختانه در مجلس نیز نگاه‌ها به راه‌آهن روشن است.

محمدزاده با طرح این مسئله که چرا راه‌آهن در ایران در نقطه مطلوب نایستاده است، افزود: در سال ۱۳۸۵-۱۳۸۴ سهم راه‌آهن از بار کشور حدود ۱۸ درصد از تن کیلومتر بار کشور بود که قرار بود بر طبق برنامه‌های تدوینی به ۳۰ درصد در سال ۹۲ برسد اما این اتفاق نیفتاد و سهم بار کشور در سال ۹۲ به زیر ۱۰ درصد رسید.­

وی با بیان اینکه در سال‌های یادشده در راه‌آهن خصوصی‌سازی نیز انجام شده بود، اظهار داشت: کل بار حمل شده در تمام سال‌های قبل از سال ۹۲ حداکثر ۳۳ میلیون تن و مقدار تن کیلومتر بار حمل شده در راه‌آهن در سال ۹۲ حدود ۲۲ میلیارد تن کیلومتر بوده است.
مدیرعامل راه‌آهن با بیان اینکه فراز و نشیب‌ها در این مسیر ادامه داشت، اضافه کرد: در سال ۹۴ میزان حمل بار به ۳۵ میلیون تن، سال ۹۵ به ۴۰ میلیون تن و ۹۶ به نزدیک ۴۷ میلیون تن افزایش یافت.­

وی افزود: همچنین مقدار تن کیلومتر بار حمل شده در راه‌آهن از ۲۲ میلیارد تن کیلومتر به ۳۰ میلیارد تن کیلومتر در سال ۹۶ رسید که این میزان یک جهش قابل‌توجه بود.

محمدزاده با تأکید بر اینکه این جهش قابل‌قبول نیست، تصریح کرد: سهم ما از ریل، تن کیلومتر کشور نزدیک به ۱۲ درصد شد درحالی‌که قرار بود که بر اساس برنامه ششم این سهم به ۳۰ درصد افزایش یابد.

وی با بیان اینکه صاحبان رسانه و مطبوعات در کشور بایستی با مسئولان بخش‌های اقتصادی تعامل داشته باشند، گفت: بر اساس گزارش‌های موجود، در ایران وقتی یک تن کیلومتر بار از جاده به ریل منتقل می‌شود، حدود ۴۳ تا ۴۷ سی‌سی صرفه‌جویی سوخت به دنبال دارد.­

مدیرعامل راه‌آهن میزان مشخص‌شده از سوی سازمان بهینه‌سازی سوخت کشور که شامل بند «ق» می‌شود را ۳۵ سی‌سی عنوان کرد و افزود: پتانسیل باری که امروز می‌تواند روی ریل قرار گیرد بالای ۱۰۰ میلیون تن است.

وی با بیان اینکه لازم است علت اینکه چرا این میزان بار به ریل منتقل نمی‌شود با کمک رسانه‌ها مورد بحث و بررسی قرار گیرد و مشخص شود، اظهار داشت: بسیاری از دولت‌ها برای حمایت از تولید برخی از کالاها سیاست‌های حمایتی تدوین کرده‌اند و برای بخش‌های اقتصادی کشور یارانه قائل هستند، این در حالی است که اگر بتوانیم نشان دهیم که حمل‌ونقل ریلی چه میزان برای کشور صرفه‌جویی به دنبال دارد، می‌توانیم به اقتصاد کشور کمک شایان توجهی کنیم.

مدیرعامل راه‌آهن با تأکید بر اینکه در حال حاضر کشور با جنگ اقتصادی روبروست، گفت: باید در اقتصاد درست بیندیشیم، در حمل بار، وزن می‌تواند دو برابر شود و به ۶۰ میلیون تن بار برسد و صرفه‌جویی فراوانی به دنبال خواهد داشت.­

وی افزود: در بخش مسافر نیز در مسیرهای بلند، جایگزینی یک نفر کیلومتر از جاده به ریل ۲۰ سی‌سی صرفه‌جویی به دنبال دارد و در مسیرهای کوتاه چون سفرهای حومه‌ای، نزدیک ۷۸ سی‌سی صرفه‌جویی سوخت را شاهد خواهیم بود.­

مدیرعامل راه‌آهن با اشاره به اینکه صرفه‌جویی سوخت تنها بخشی از مزایای حمل‌ونقل ریلی محسوب می‌شود، گفت: حفاظت از محیط‌زیست، جلوگیری از کشتار جاده‌ای و از دست رفتن زیرساخت‌های جاده‌ای از دیگر مزایای استفاده از حمل‌ونقل ریلی است.

مدیرعامل راه‌آهن بابیان اینکه سال ۹۵ بارهای معدنی که در حوزه ایمیدرو جابجا شده، نزدیک ۶۰ میلیون تن بوده است، تصریح کرد: فقط ۲۰ میلیون تن از این بار روی ریل آمده است و از ۴۰ میلیون تنی که روی جاده رفته است نیز ۲۰ میلیون تن آن موازی با ریل بوده و مابقی در جاهایی بوده که ریل وجود نداشته است.

وی با اشاره به اینکه ۳۵ میلیارد دلار طرح توسعه فولاد در کشور در حال انجام است،­ گفت: اگر این طرح اجرایی شود در سال ۱۴۰۴، ۶۰ میلیون تن بار سال ۹۵ به ۲۱۰ میلیون تن بار می‌رسد و اگر یک‌سوم آن یعنی ۷۰ میلیون تن روی ریل منتقل شود، باز هم ۱۴۰ میلیون تن با روی جاده خواهد رفت و این امر سبب افزایش مصرف سوخت و از بین رفتن زیرساخت‌های جاده‌ای کشور خواهد شد.­

وی با انتقاد از اینکه در ۳۵ میلیارد دلار طرح توسعه فولاد، ۳۵ ریال هم برای حمل‌ونقل آن اندیشیده نشده است، تأکید کرد: سیاست‌های توزیع و حمل بار بایستی همگام سیاست‌های توسعه کشور شود.

مدیرعامل راه‌آهن با طرح این سؤال که چند پالایشگاه و پتروشیمی و ... در کشور به ریل متصل هستند و چه مقدار از بار آن‌ها به روی ریل منتقل می‌شود، اظهار داشت: وقتی قیمت سوخت در کشور رقابت ریل و جاده را به هم می‌زند این امر موجب استقبال از جاده می‌شود.­

وی همچنین رساندن ریل به مراکز بار را ضروری دانست و تصریح کرد: در سیاست‌های ابلاغی مقام معظم رهبری بر این موضوع تأکید شده است.­

محمدزاده با اشاره به اینکه راه‌آهن تعرفه حمل بار بر ریل را از عدد ۵۷ درصد در سال ۹۲ به ۱۹ درصد در سال جاری رسانده است، گفت: این در حالی است که تعرفه جاده ۴ درصد است و این موضوع مانع از اقتصادی شدن حمل بار می‌شود، مضاف بر اینکه ما در حوزه حمل مسافر نیز یک ریال حق دسترسی نمی‌گیریم.­

مدیرعامل راه‌آهن با یادآوری اینکه مطابق برنامه ششم توسعه بایستی در پایان برنامه میزان حمل بار بر روی ریل به میزان ۱۸۵ میلیون تن برسد، افزود: ظرفیت‌های زیادی در زمینه ترانزیت کالا در کشور وجود دارد و وزیر راه و شهرسازی در زمینه ترانزیت ریلی شخصاً جلسات متعددی با کشورهای همسایه برگزار کردند و اقدامات زیادی در زمینه ترانزیت صورت گرفته است. باید توجه داشته باشیم که اگر ترانزیت را فعال نکنیم ممکن است صاحبان کالا جذب مسیرهای دیگر شوند و ترانزیت را از دست دهیم.­

وی با بیان اینکه تخلیه و بارگیری بایستی در مبدا و مقصد حمل بار مورد توجه قرار گیرد، اظهار داشت: در کشورهای پیشرفته برای مراجعه کامیون‌ها به پارک لجستیک معافیت مالیاتی قرار داده‌اند تا باردر مقصد کوتاه با کامیون و در مقصد طولانی با ریل حمل شود.
مدیرعامل راه‌آهن در ادامه با تشریح مشکلات خریدوفروش ناوگان در بخش ریلی گفت: نه فروشنده توان فروش اقساطی و نه خریدار توان خرید نقدی را دارد و در این زمینه نیازمند توسعه مکانیزمهای لیزینگ در کشور هستیم.

محمدزاده با تأکید بر ضرورت ریل‌گذاری مجدد برای تعامل راه‌آهن و رسانه‌ها و ایجاد فضای مطالبه برای پاسخ گوئی افزود: موضوعات بسیاری در راه‌آهن برای بررسی و واکاوی وجود دارد که لازم است در فضایی کارشناسی و علمی مورد بحث و تبادل‌نظر قرار گیرد تا بتوانیم راهکارهای مناسبی برای آن بی اندیشیم.­