گاردین: جنگ ترامپ با رسانه ها پیامدهای مرگباری دارد

به گزارش سرويس بين الملل خبرگزاري صدا و سيما به نقل از روزنامه گاردین، دونالد ترامپ رئیس جمهور آمریکا با رسانه ها پیامدهای مرگباری دارد.

این روزنامه در پایگاه اینترنتی خود در مقاله ای به قلم سایمون تیسدال نوشت: کشتن پیام رسان، به بیان استعاری، از عادت های دیرینه در میان رؤسای جمهور آمریکا و سیاستمداران نازک نارنجی در سرتاسر جهان بوده است. اما دونالد ترامپ با اصرار مکرر بر اینکه با روزنامه نگاران باید مانند «دشمن مردم» رفتار شود، خود را تا سطح بی سابقه ای تنزل داده است که این پیامدهای بین المللی خطرناکی دارد. ترامپ از همان آغاز اودیسه ریاست جمهوری خود، تدارکاتچی های رسانه ها را با عنوان «اخبار جعلی» هدف اولیه حملات خود قرار داده است. حملات او به مزاج جمعیت طرفداران حزبی اش خوش آمد و آنان را تشویق کرد که باور کنند که روزنامه نگاران نوچه های نخبگان نظام «لیبرالی» اند که به گفته وی به رؤیای آمریکایی خیانت می کنند.
ترامپ که احساس ناامنی می کند، عاشق چاپلوسی و تعریف و تمجید بی چون و چراست. بنابراین، همزمان با شدت یافتن گزارش های انتقادی و گزنده ای که پس از پیروزی وی در انتخابات آغاز شد، انتقام گیری های شخصی او نیز از سازمان های رسانه ای به جریان افتاد. شبکه ها و رسانه هایی که به طور مکرر مورد انتقاد ترامپ قرار می گیرند جزو معتبرترین رسانه های آمریکا هستند که نیویورک تایمز، واشنگتن پست، و سی ان ان از آن جمله اند.
جیم آکوستا، که به عنوان گزارشگر سی ان ان در کاخ سفید بیش از همه هدف حملات قرار گرفته است، بالاخره پنجشنبه در یک بحث تند ضد حمله خود را آغاز کرد. او سارا هاکِبی سندرز، سخنگوی کاخ سفید و منشی مطبوعاتی ترامپ را در یک نشست خبری نادر به چالش کشید تا تهمت «دشمنی» (روزنامه نگاران با مردم) را پس بگیرد. سندرز خودداری کرد و به جای آن از رفتار ناپسند مطبوعات با وی گله و شکایت کرد.
آکوستا بر شدت منازعه افزود و گفت: این دموکراسی، این کشور، همه مردم سرتاسر جهان دارند حرفی را که تو داری می زنی می بینند ... رئیس جمهور آمریکا نباید ما را دشمن مردم خطاب کند. چیزی که من از تو می خواهم انجام دهی این است که همین الان و همین جا به این اذعان کنی. سندرز مجددا خودداری کرد.
ترامپ همان شب در یک گردهمایی انتخاباتی در پنسیلوانیا عمدا این موضوعات را پیش کشید و به استهزای خبرنگاران حاضر پرداخت و با فریاد گفت: آنها می توانند هر کار بدی بکنند چون آنها اخبار کذب، کذب نفرت انگیزند. ترامپ مدعی شد دیدارهای به زعم او موفقیت آمیزش با ملکه انگلیس، ولادیمیر پوتین رئیس جمهور روسیه و کیم جونگ اون رهبر کره شمالی در رسانه ها منفی گزارش شده است.
ترامپ به رغم غر و لندهای همیشگی بیش از رؤسای جمهور قبلی زیر ذره بین نبوده و معیارهای بالاتری از وی انتظار نرفته است. تفاوت بزرگی که اکنون وجود دارد این است که تعریف او از «اخبار جعلی» چنان بسط یافته است که شامل هر خبری که او دوست نداشته باشد، می شود. فرمانده کل قوا می خواهد سردبیر هم باشد. چرا؟ شاید به این دلیل که او یک فرد شیفته کنترل دیگران است که نمی تواند تحمل کند از او سؤال شود. شاید هم دلیلش این است که او داغی تحقیقات اف بی آی درباره همدستی ادعایی با روسیه - و اتهامات احتمالی جدید درباره پولشویی سازمان پیشین ترامپ - را احساس می کند.
ترامپ تحقیقات رابرت مولر را یک حرکت بگیر-ببند توصیف کرده است که رسانه های دشمن به آن دامن می زنند. چنین لحنی پژواک آشکاری از لحن ریچارد نیکسونِ کژپندار (رئیس جمهور اسبق آمریکا) است که خیلی چیزها برای مخفی کردن داشت. منابع داخل کاخ سفید می گویند دغدغه و نگرانی خصوصی ترامپ این است که استیضاح شود.
اما رفتار ترامپ حاکی است که او فاقد درک و شناختی بنیادی از نقش مطبوعات آزاد در یک جامعه آزاد است. سندرز هفته گذشته گفت رئیس جمهور از آزادی مطبوعات حمایت می کند. وی گفت: ما همچنین از آزادی بیان حمایت می کنیم. و فکر می کنیم این ها دست به دست هم پیش می روند.
نویسنده مقاله گاردین در بخش انتهایی مقاله نوشت، رویکرد «تفرقه بینداز و شادمانی کن» ترامپ مسری است. انگلیس نیز در حال پروراندن نوع خودی اش از رسانه های راستگرای تحریک کننده عوام است که می کوشند «صحت سیاسی» را (یعنی هر چیزی را که دوست ندارند) بدون توجه به حقایق، یا بدون هیچ ملاحظه ای درباره درستی ، انصاف و توازن ، معکوس جلوه دهند.
اما قضیه بدتر از این است. بیزاری ترامپ از موشکافی صادقانه پیامدهای مرگبار دارد. کارکنان نشریه کپیتال گزت در مریلند ماه ژوئن با خون خود هزینه آن را پرداختند، یعنی زمانی که یک مرد مسلح به این نتیجه رسید که آنچه را کارکنان این نشریه می نویسند دوست ندارد. حقیقت همواره تنها قربانی جنگ ترامپ با رسانه ها نیست.
پیامدهای تهدید رسانه ها قابل توجه است. رژیم هایی مانند رژیم روسیه که در آن روزنامه نگاران کنجکاو یکباره می میرند، یا در ترکیه که در آن به تعداد کثیری زندانی می شوند، به شیطنت های بی محابای ترامپ می نگرند و برای سرکوبگری چراغ سبز می گیرند. پیام دون شأن ریاست جمهوری او به صداهای مستقل در همه جا این است: خفه شوید، و الا.