تولید کالای خواب از گذشته تا امروز

به گزارش خبرنگار خبرگزاری صداو سیما؛ در گذشته دوخت تشک و لحاف در هر شهری آداب و رسوم‌ خاصی داشت و‌ یکی از وسایل مهم جهیزیه عروس خانم ها بود اما الان با کوچک تر شدن خانه ها دیگر نه خبری از لحاف دوزها هست و نه دیگر کسی فضای کافی برای دوخت لحاف و تشک دارد.
این روزها دوخت و دوز تشک ها از حالت سنتی به صنعتی تغییر پیدا کرده است و علاوه بر تولیدکنندگان بزرگ‌ کالای خواب ، تولیدکنندگان کوچکی هم هستند که با کمی تلاش و‌ کوشش اقدام به راه اندازی کارگاه تولیدی کرده اند.
خانم صفری که در یکی از این‌کارگاه های تولیدی مشغول به کار است از تشک و‌ لحاف های امروزی می گوید.
وی اعتقاد دارد که تشک های قدیمی سنگین بودند و دختران جوان توانایی جا به جایی آنها را ندارند.
خانم صفری از کیفیت کالاهای خود می گوید: تشک و لحاف های امروزی بسیار سبک و‌ کم جا هستند و حتی برای مسافرت بسیار مناسبند.
وی ادامه داد: برای خرید تشک‌ و لحاف خوب باید روی تشک فشار دهید اگر برگشت و روی آن دوخت داشت لحاف و تشک با کیفیت و خوبی است.
خانم محمد زاده که چند سالی است یک کارگاه تولید کوچکی راه انداخته و تعدادی از خانم ها را مشغول به کار کرده است می گوید من از ابتدا با یک چرخ که جهیزیه ام بود شروع کردم گفتم می توانم و الان تعداد چرخ هایم بیشتر شده است.
وی ادامه داد: اگر تولیدکننده کار با کیفیت خوب در اختیار خریدار قرار دهد قطعا تولیدش افزایش پیدا می کند و تقاضا برای تولیدکننده افزایش می یابد.
خانم محمد زاده گفت: من کار با کیفیت به دست مشتری می دهم و این باعث شد تا برخی از کشورهای همسایه نیز تقاضای خرید از ما را داشته باشند.
وی به این معتقد است که همیشه نباید با سرمایه زیاد اقدام به راه ندازی تولیدی کرد بلکه با یک چرخ خیاطی که در اکثر خانه ها وجود دارد هم می توان یک کسب و کار راه انداخت.
محمدزاده ادامه داد: سود ماهانه من ۷ میلیون تومان است که اگر تسهیلات به بنده بدهند توانایی افزایش تولید و صادرات را هم خواهم داشت.
هر چند شرایط تولید کالای خواب در سال گذشته به دلیل کاهش واردات در وضعیت بهتری بود، اما در این بخش ظرفیت تولیدی کاهش داشته است و واحدهای تولیدی در حال حاضر با 60 درصد ظرفیت خود مشغول به کار هستند که این امر بیانگر آن است که اگر از تولیدکنندگان این حرفه حمایت شود بدون شک می توانند رقیب جدی رقبایی خود باشند.
گفتنی است؛ کالای خواب جزو دو صنعت پایین دستی در بخش نساجی است که ظرفیت بالایی برای مصرف محصولات این صنعت دارد و ۸ ردیف شغلی را به خود وابسته کرده است و در صورت افزایش ظرفیت های تولیدی آن می تواند اشتغالزایی خوبی داشته باشد.