هزار و یک مشکل، گریبانگیر جاده بستان آباد

به گزارش خبرگزاری صدا و سیما، مدتی است نرخ عوارض آزاد راه پیامبر اعظم (ص) افزایش یافته و همین امر موجب شده است، رانندگان وسایط نقلیه به خصوص وسایط نقلیه سنگین ترجیح دهند به جای پرداخت عوارض و استفاده از آزادراه که از امنیت بیشتری برخوردار است، خطر تصادف و مرگ را به جان خریده و از جاده قدیمی، پرفراز و نشیب و کم عرض بستان آباد استفاده کنند. (پهنای این جاده 8 متر است)

هر چند این تصمیم رانندگان، اقتصاد بستان آباد را که با افتتاح آزاد راه پیامبر اعظم(ص) به نوعی به بن بست کشیده شده (به گفته محلی ها، اقتصاد شهر را فلج کرده و به کسب و کار مغازه داران حاشیه جاده، لطمه بزرگی وارد کرده)، تا حدودی از رکود و تنگنا خارج می کند، اما هزار و یک مشکل دیگر را گریبانگیر مردم این شهر می کند.
پای مشکلات شهروندان بستان آباد
برخی شهروندان بستان آبادی و ساکنان حاشیه جاده بستان آباد، عبور پرمشکل، پرخطر و زمان برِ عابران پیاده از یک طرف جاده به طرف دیگر در مدتِ دست کم 10 تا 15 دقیقه، ، تهدید جان کودکان و دانش آموزان هنگام عبور از این جاده و وقوع تصادفات متعدد و روزانه در آن را (که عامل بروز برخی مشکلات روحی، روانی و هیجانی در افراد است) از جمله مشکلاتشان برشمرده و می گویند: برای مرتفع شدن این مشکلات، هیچ تدبیری اندیشیده نشده است، نه از روگذر و عابرگذر خبری است و نه از زیرگذر مناسبی.

جاده قدیمی بستان آباد – شبلی، جاده ترانزیتی بین المللی به شمار می رود که بخشی از آن از داخل شهر بستان آباد عبور می کند. (این جاده از محورهای پرترددِ کشور محسوب می شود)
هدایت ترافیک این مسیر به سمت آزاد راه پیامبر اعظم، مزایای متعدی برای ساکنان بستان آباد داشت. ( از امنیت جانی و آرامش روانی مردم منطقه گرفته تا کاهش دود و دم و سر و صدا)
اما با افزایش عوارض آزاد راه نامبرده، این جاده قدیمی بار دیگر به شریان اصلی ترانزیتی کشور تبدیل شد، با این حال مشکلاتِ آن، نه تنها همچنان به قوت خود باقیست و دردسرهای بسیاری هم برای بستان آبادی ها دارد، بلکه طرحِ رها شده ی تعریض و چهاربانده کردن آن هم بر مشکلاتش افزوده است.
هر کیلومتر از جاده قدیمی بستان آباد = مرگ یک هموطن
داستان مشکلات جاده قدیمی بستان آباد – شبلی زمانی قوت گرفت که آمار وقوع تصادفات و مرگ و میرها در بازه زمانی یک ساله در آن، انگشت تعجب را به سمت دهان ها برد.

آمارها حکایت از آن داشت که در یک سال گذشته (از آذر 96 تا آذر 97)، هر کیلومتر از این جاده 15 کیلومتری، جان یک نفر را گرفته است.
به طوری که در این یک سال، بیش از 15 نفر در این جاده کشته و 150 نفر هم زخمی شده اند. (این آمار رسمی است و به تایید مراجع مربوط و ذیصلاح رسیده است)
آماری که به وجود هزار و یک مشکل در محور پررفت و آمد بستان آباد - شبلی، مهر تایید زد و مسئولان را واداشت به فکر تعریض و افزایش پهنای آن بیفتند.
بر این اساس از 3 سال پیش (سال 94)، عملیات اجرایی تعریض و چهاربانده کردن آن آغاز شد، هر چند، این طرح هم مثل هزار و یک طرح دیگر، نیمه کاره رها شد.
حدود یک سالی است که طرح مذکور، ابتر مانده و آمار تصادفات و مرگ و میرها نه تنها کاهش نیافته، بلکه سیر صعودی هم به خود گرفته است.
کسی هم به فکر نیست تا با اتمام آن، جان هزار و یک هموطنی را که به هزار و یک علت، مجبورند از این جاده معیوب، پرمشکل و کم عرض عبور کنند، از خطرِ مرگ، قطع عضو شدن، معلولیت و ده ها موردِ جانی و مالی دیگر که بر اثر تصادف دامن گیرشان می شود، برهاند.
ناگفته نماند تعداد زیادی از تصادفات این جاده، نزدیکی تالاب بین المللی قوری گول (پیچ منتهی به روستای کرگان) که از نقاط کور در رانندگی است، رخ می دهد.
آمار تصادف در این مکان که به محل رفت و آمد ساکنان روستای کرگان و همچنین گردشگران تبدیل شده، به اندازه ای بالا بود که برخی مسئولان را بر آن داشت تا با احداث عابرگذر در همین مکان، دست کم از مرگ و میر عابران جلوگیری کنند.
این کار را هم کردند، اما چون تعداد پله های عابر گذر زیاد است، عابران به خصوص افراد مسن، ترجیح می دهند از عرض جاده عبور کنند، بنابراین این هم، آن طور که باید و شاید، دردی را دوا نکرد.
انباشت مشکلات در دل پردرد جاده بستان آباد - شبلی
نبود گاردریل، نبود سیستم روشنایی، شانه های خاکی باریک و غیراستاندارد، ناهمواری و پستی و بلندی های متعدد، آسفالت نامناسب، شکاف های عمیق و نیمه عمیق ایجاد شده در وسط جاده، کم عرض بودن و خط کشی نامناسب و در برخی جاها پاک شدن خط کشی از جمله مشکلاتی است که می توان در وصف این جاده قدیمی و پرتردد برشمرد.

جاده ای که انباشت این مشکلات نه تنها سایه سیاهی بر سرش افکنده، بلکه آمار کمرشکن تصادفات گاه و بیگاه هم، بر پیکرش سنگینی می کند.
اختلافات دو سویه، عامل رکود تعریض جاده بستان آباد
این مشکلات و هزاران مشکل ریز و درشت دیگر هم، به طور مشخص دامن هیچ نهادی را نمی گیرد چرا که طبق معمول و رایج، مشکلات را یکی به گردنِ دیگری می افکند تا خود را تبرئه کند و تنها و تنها به فکر حفظ میز و تختِ ریاست و مسئولیتش باشد.
راهداری و راه و شهرسازی، هر کدام دیگری را در وجود و بروز مشکلات جاده بستان آباد - شبلی، مقصر می داند و هیچ کدام هم قصد کوتاه آمدن ندارد!
فرماندار شهرستان بستان آباد می گوید: راهداری درخصوص جاده قدیمی بستان آباد – شبلی توجیهات خاص خود را دارد و می گوید برای بهسازی و تعریض مسیر، آن را از راه و شهرسازی تحویل نگرفته است! راه و شهرسازی هم به صراحت می گوید: 4 سال است مسیر را به راهداری تحویل داده است.(با این اوضاع باید به دنبال پرتقال فروش گشت و بس!)

سیدعلی حسینی موسوی در ادامه می گوید: با وجود این تناقضات و کشمکش ها، مشخص شد کمبود نقدینگی هم در رکود طرحِ تعریض جاده بستان آباد – شبلی عامل بوده است.
وی توضیح می دهد: پیمانکار طرح که حتی خاکبرداری و خاکریزی بخشی از جاده را انجام داده، به علت نبود نقدینگی، طرح را نیمه کاره رها کرده و وزارت راه و شهرسازی هم با خلع ید و عزل پیمانکار بر رکود آن دامن زده است.

فرماندار بستان آباد ادامه می دهد: البته فرار و عزل پیمانکار هم دردی را دوا نکرد چرا که آگهی مناقصه جدید راه و شهرسازی، هیچ شرکت کننده ای نداشت و به نتیجه نرسید. (بدیهی است با مشکلات مالی و شرایط کنونی دولت، کسی هم پای کار نخواهد آمد و طرح ها از این جا رانده و از آن جا مانده خواهند شد)
تعریض تنها 3 کیلومتر از 15 کیلومتر!
به گفته موسوی، در نهایت با بررسی های انجام شده و توافقات صورت گرفته، قرار شد اداره کل راه و شهرسازی آذربایجان شرقی، مسئولیت طرح را برعهده گرفته و آن را به سرانجام برساند.(البته فقط 3 کیلومتر از طرح را)
وی می گوید: با انتشار آگهی مناقصه دیگری، پیمانکار جدید، حدود 10 روز پیش مشخص شد و هم اکنون در مرحله عقد قرارداد است.
آقای فرماندار گفته، قرار شده یک لایه روکش آسفالت، روشنایی و حفاظ بتنی جاده بستان آباد – شبلی، البته از بستان آباد تا قوری گول، آن هم به طول 3 کیلومتر به عنوان طرح ضربتی، در اولویت قرار گیرد تا شهروندان بیش از این در گیر و دار مشکلات این طرح گرفتار نشوند.
با این حال هنوز تکلیف 12 کیلومترِ دیگر از این جاده ترانزیتی بین المللیِ پررفت آمد، نامشخص است و معلوم نیست معایب و مشکلات آن، گریبان چند هموطن دیگر را بگیرد.

حال سوال اینجاست: هر چند اختلاف نهادهای مربوط در طرح تعریض جاده قدیمی بستان آباد – شبلی، تا حدودی ختم به خیر شد، اما به واقع در این میان، اختلافات نهادها و ارگان ها، سهل انگاری ها، کم کاری ها و در راس آنها کمبود و نبود اعتبارات، تا کی باید به قیمت جان مردم تمام شود و راه و جاده ای که بستر اولیه و زیربنای اصلی آنها سال ها پیش (حتی بیش از 60 سال قبل)، پی ریزی شده، تا چه زمانی باید با خون مردم، رنگِ بازسازی و بهسازی به خود بگیرد؟
کاش و هزاران کاش، کمی به فکر مردم باشیم و به جان انسان ها و هموطنانمان، بهای بیشتری قائل شویم، چه در کِسوت مسئول راه و شهرسازی، چه در مقام مدیریت راهداری، چه در پست پیمانکار و چه هر مسئولیت خرد و کلان دیگری...
گزارش از : سهیلا محمدیان