پخش زنده
امروز: -
پیرمرد برای جنگ خیلی دیر آمدی!
تهدید نظامی بولتون علیه ایران نشانه شکست سیاست‌های تحریمی امریکا علیه تهران و حاکی از آرزو‌های پیرمردی، که خیلی دیر به کاخ سفید راه یافته است.
جان بولتون مشاور امنیت ملی رییس جمهوری آمریکا که یکی از چهره‌های جنگ طلب دولت ترامپ است روز دوشنبه در بیانیه‌ای تهدید کرد که ایالات متحده نیروی تهاجمی برای خاورمیانه و به منظور ارسال پیام واضح به ایران اعزام کرده است که هر گونه حمله به منافع ایالات متحده و یا متحدانش را با ' نیروی ضربتی' مواجه خواهد کرد.
این بیانیه در زمانی از سوی بولتون صادرشد که از یک ماه پیش ناو هواپیمابر آبراهام لینکلن عازم خلیج فارس شده است.
البته بولتون در کنار تهدید خود افزود: ما در پی جنگ با ایران نیستیم، اما کاملا آماده ایم تا هر گونه حمله از سوی عوامل ایران بویژه سپاه پاسداران یا دیگر نیروهای نظامی وابسته به ایران را پاسخ دهیم.
در چهار دهه از تاسیس جمهوری اسلامی، برهه‌ای از زمان نبوده است که مقام‌های امریکا از تهدید نظامی و روی میز بودن این گزینه علیه ایران سخن نگفته باشند و هیچگاه هم جرات عملی کردن این تهدید را نداشته اند.
نگاهی به جنگ‌های چند دهه گذشته امریکا از کره و ویتنام گرفته تا لشکر کشی به افغانستان وعراق ولیبی چند واقعیت را آشکار می‌کند: نخست اینکه این جنگ‌ها علیه کشور‌هایی صورت گرفته که زمنیه‌های داخلی و ضعف حاکمیت مشهود بوده است.
دوم اینکه این کشور‌ها در جنگ‌ها و نزاع‌های دیگر به تحلیل رفته و قدرت پاسخگویی و واکنش مناسب نداشته اند.
سوم اینکه برخی از این نظام‌ها مانند حکومت عراق به دلیل نداشتن پشتوانه داخلی خود در معرض فروپاشی بوده اند و اقدام نظامی امریکا علیه این کشور‌ها به نوعی سرقت انقلاب محسوب می‌شد.
چهارم اینکه امریکا در این اقدامات نظامی همواره از نیروهای داخلی مخالف به عنوان پیاده نظام بهره برده است مانندعراق و افغانستان.
پنجم اینکه امریکا در جنگ‌های اخیر در کشور‌هایی مانند عراق وافغانستان و لیبی دست به اقدام نظامی زده است که علاوه بر ویژگی‌های یاد شده، توان مقابله مستقل نداشته با بهره‌مند از نفوذ منطقه‌ای و نیروهای نیابتی نبوده اند.
ششم اینکه هیچکدام این کشور‌ها از نظر جمعیت و وسعت به اندازه ایران نبوده اند.
اما در مورد ایران باید گفت که جمهوری اسلامی در طول ۴ دهه گذشته با تجربه جنگ تحمیلی توانسته است در تولید تسلیحات نظامی و راهبردی که می‌توانند معادله جنگ را تغییر دهند به خود کفایی رسیده است.
دوم اینکه با وجود تمام فشار‌های چهار دهه گذشته همچنان مردم پشتیبان نظام هستند و حاکمیت را از خود می‌دانند.
سوم اینکه در داخل کشور علی رغم مشکلات اقتصادی که بخش اعظم آن ناشی از دشمنی‌های امریکاست در زمان تهدید همه در دفاع از کشور متفق القولند.
چهارم اینکه ملت ایران بر اساس ارزش‌های اسلامی ودینی و الگوی عاشورایی، دفاع از حق و مظلوم و ایستادگی در برابر ظالم را یک افتخار ومرگ در این راه را رسیدن به سعادت می‌داند و بنابر این ترسی از تهدید‌ها ندارد.
پنجم اینکه با گذشت چهار دهه از انقلاب اسلامی، نظام جمهوری اسلامی تثبیت شده و به مولفه‌های قدرت دست یافته است.
ششم اینکه نفوذ ایران در طول چهار دهه گذشته از مرز‌های کشور عبور کرده و امروزه تا دریای مدیترانه کشیده شده است.
هفتم اینکه به تبع گسترش نفوذ ایران در منطقه، آغاز جنگ به معنای محدود بودن آن در خاک ایران نیست و شعله‌های آتش جنگ می‌تواند به سرعت سراسر منطقه و منافع امریکا در سراسر جهان را در برگیرد.
هشتم اینکه موقعیت فوق استراتژیک منطقه و نگرانی از شعله ور شدن جنگ نیز خود یکی از عوامل بازدارنده بودن جنگ است در این زمینه می‌توان به امکانات جغرافیایی خلیج فارس، چون تنگه هرمز و تامین ۴۰ درصد انرژی مورد نیاز جهان از این منطقه اشاره کرد که با وقوع جنگ جهان با بحران روبرو خواهد شد.
نهم اینکه به فرض اینکه امریکا جنگی را آغاز نماید، اما قطعا پایان دهنده آن نخواهد بود.
دهم اینکه در فردای جنگی که ابعاد آن معلوم نیست سوال اینجاست که امریکا به کدام یک از اهداف خود دست خواهد یافت؟ آیا امریکا در جنگ‌های گذشته مانند لشکرکشی به افغانستان و عراق به جز هزینه‌های چند تریلیون دلاری به هدف دیگری رسید که در ایران بخواهد به اهداف برسد؟ امریکا در عراق مجبور شد که از ایران کمک بخواهد ودر افغانستان اکنون به مذاکره با طالبان روی آورده است.
سوال اینجاست در چنین شرایطی آیا تهدید جان بولتون می‌تواند عملی شود؟ در پاسخ به این سوال به نظر بعید می‌رسد که امریکا دچار چنین خطای راهبردی شود و دست به اقدام نظامی بزند و به نظر می‌رسد این تهدید‌ها بیانگر شکست سیاست‌های تحریمی امریکا در صورت واکنش مناسب ایران به این تحریم هاست و در واقع مقام‌های کاخ سفید با تهدید‌های توخالی خود در صدد جلوگیری از واکنش مناسب تهران به تحریم‌ها و کشاندن تهران به پای میز مذاکره پیش از آن هستند که شکست آن‌ها آشکار شود.
در چنین شرایط باید به بولتون گفت که خیلی دیر به کاخ سفید آمده ای، دیگر پیرشده‌ای و وقت بازنشسته شدنت فرا رسیده است در جوانی به آرزوی خود نرسیدی و اکنون این آرزو را به گور خواهی برد.
------------------------------------------------
رضا محمدمراد
این بیانیه در زمانی از سوی بولتون صادرشد که از یک ماه پیش ناو هواپیمابر آبراهام لینکلن عازم خلیج فارس شده است.
البته بولتون در کنار تهدید خود افزود: ما در پی جنگ با ایران نیستیم، اما کاملا آماده ایم تا هر گونه حمله از سوی عوامل ایران بویژه سپاه پاسداران یا دیگر نیروهای نظامی وابسته به ایران را پاسخ دهیم.
در چهار دهه از تاسیس جمهوری اسلامی، برهه‌ای از زمان نبوده است که مقام‌های امریکا از تهدید نظامی و روی میز بودن این گزینه علیه ایران سخن نگفته باشند و هیچگاه هم جرات عملی کردن این تهدید را نداشته اند.
نگاهی به جنگ‌های چند دهه گذشته امریکا از کره و ویتنام گرفته تا لشکر کشی به افغانستان وعراق ولیبی چند واقعیت را آشکار می‌کند: نخست اینکه این جنگ‌ها علیه کشور‌هایی صورت گرفته که زمنیه‌های داخلی و ضعف حاکمیت مشهود بوده است.
دوم اینکه این کشور‌ها در جنگ‌ها و نزاع‌های دیگر به تحلیل رفته و قدرت پاسخگویی و واکنش مناسب نداشته اند.
سوم اینکه برخی از این نظام‌ها مانند حکومت عراق به دلیل نداشتن پشتوانه داخلی خود در معرض فروپاشی بوده اند و اقدام نظامی امریکا علیه این کشور‌ها به نوعی سرقت انقلاب محسوب می‌شد.
چهارم اینکه امریکا در این اقدامات نظامی همواره از نیروهای داخلی مخالف به عنوان پیاده نظام بهره برده است مانندعراق و افغانستان.
پنجم اینکه امریکا در جنگ‌های اخیر در کشور‌هایی مانند عراق وافغانستان و لیبی دست به اقدام نظامی زده است که علاوه بر ویژگی‌های یاد شده، توان مقابله مستقل نداشته با بهره‌مند از نفوذ منطقه‌ای و نیروهای نیابتی نبوده اند.
ششم اینکه هیچکدام این کشور‌ها از نظر جمعیت و وسعت به اندازه ایران نبوده اند.
اما در مورد ایران باید گفت که جمهوری اسلامی در طول ۴ دهه گذشته با تجربه جنگ تحمیلی توانسته است در تولید تسلیحات نظامی و راهبردی که می‌توانند معادله جنگ را تغییر دهند به خود کفایی رسیده است.
دوم اینکه با وجود تمام فشار‌های چهار دهه گذشته همچنان مردم پشتیبان نظام هستند و حاکمیت را از خود می‌دانند.
سوم اینکه در داخل کشور علی رغم مشکلات اقتصادی که بخش اعظم آن ناشی از دشمنی‌های امریکاست در زمان تهدید همه در دفاع از کشور متفق القولند.
چهارم اینکه ملت ایران بر اساس ارزش‌های اسلامی ودینی و الگوی عاشورایی، دفاع از حق و مظلوم و ایستادگی در برابر ظالم را یک افتخار ومرگ در این راه را رسیدن به سعادت می‌داند و بنابر این ترسی از تهدید‌ها ندارد.
پنجم اینکه با گذشت چهار دهه از انقلاب اسلامی، نظام جمهوری اسلامی تثبیت شده و به مولفه‌های قدرت دست یافته است.
ششم اینکه نفوذ ایران در طول چهار دهه گذشته از مرز‌های کشور عبور کرده و امروزه تا دریای مدیترانه کشیده شده است.
هفتم اینکه به تبع گسترش نفوذ ایران در منطقه، آغاز جنگ به معنای محدود بودن آن در خاک ایران نیست و شعله‌های آتش جنگ می‌تواند به سرعت سراسر منطقه و منافع امریکا در سراسر جهان را در برگیرد.
هشتم اینکه موقعیت فوق استراتژیک منطقه و نگرانی از شعله ور شدن جنگ نیز خود یکی از عوامل بازدارنده بودن جنگ است در این زمینه می‌توان به امکانات جغرافیایی خلیج فارس، چون تنگه هرمز و تامین ۴۰ درصد انرژی مورد نیاز جهان از این منطقه اشاره کرد که با وقوع جنگ جهان با بحران روبرو خواهد شد.
نهم اینکه به فرض اینکه امریکا جنگی را آغاز نماید، اما قطعا پایان دهنده آن نخواهد بود.
دهم اینکه در فردای جنگی که ابعاد آن معلوم نیست سوال اینجاست که امریکا به کدام یک از اهداف خود دست خواهد یافت؟ آیا امریکا در جنگ‌های گذشته مانند لشکرکشی به افغانستان و عراق به جز هزینه‌های چند تریلیون دلاری به هدف دیگری رسید که در ایران بخواهد به اهداف برسد؟ امریکا در عراق مجبور شد که از ایران کمک بخواهد ودر افغانستان اکنون به مذاکره با طالبان روی آورده است.
سوال اینجاست در چنین شرایطی آیا تهدید جان بولتون می‌تواند عملی شود؟ در پاسخ به این سوال به نظر بعید می‌رسد که امریکا دچار چنین خطای راهبردی شود و دست به اقدام نظامی بزند و به نظر می‌رسد این تهدید‌ها بیانگر شکست سیاست‌های تحریمی امریکا در صورت واکنش مناسب ایران به این تحریم هاست و در واقع مقام‌های کاخ سفید با تهدید‌های توخالی خود در صدد جلوگیری از واکنش مناسب تهران به تحریم‌ها و کشاندن تهران به پای میز مذاکره پیش از آن هستند که شکست آن‌ها آشکار شود.
در چنین شرایط باید به بولتون گفت که خیلی دیر به کاخ سفید آمده ای، دیگر پیرشده‌ای و وقت بازنشسته شدنت فرا رسیده است در جوانی به آرزوی خود نرسیدی و اکنون این آرزو را به گور خواهی برد.
------------------------------------------------
رضا محمدمراد
نظر شما