بسکتبال ایران نیاز به جانشینی برای حدادی ندارد

    حامد حدادی ستاره بی بدیل تیم ملی بسکتبال است و هیچ شکی در آن وجود ندارد. وحشت دوران بعد از این بازیکن در تیم ملی بسکتبال از سال‌ها قبل وجود داشته و هیچ شکی در این هم نیست که موفقیت‌های دهه هشتاد به بعد بسکتبال ایران با کمک حدادی به دست آمد. وضع حدادی در لیگ چین و لبنان نشان داد که این ستاره از روز‌های اوج خود فاصله گرفته و حتی خود او در مصاحبه‌ای تاکید کرده بود که با توجه به مصدومیت‌های کهنه افت داشته است. با وجود این هنوز در این شرایط هم جایگاه خوبی برای حدادی در تیم ملی بسکتبال وجود دارد و نیازی به استدلال خاصی برای این حضور نیست.
    موضوعی که در برخی تحلیل‌های دنیای بسکتبال به چشم می‌آید​، القای نیاز به حدادی با توجه به نداشتن جانشین برای اوست و همچنین ابراز دوباره نگرانی‌ها از تیم ملی بدون حدادی که در ادامه سال‌های قبل مطرح می‌شود. در حالی که دنیای بسکتبال به نوعی متحول شده است که دیگر حتی نیاز مبرمی به داشتن سنتر‌های بلندقامت برای فتح سبد حریفان مانند گذشته حس نمی‌شود. در واقع تفکر وابستگی به ستاره‌ها به قدری در ذهن دوستداران بسکتبال ایران جای گرفته که فراموش کردیم راه‌های دیگری هم وجود دارد.
بازی مدرن بسکتبال در دهه اخیر به اصطلاح بازتر شده است و تیم‌ها میل به شوت زنی بیشتری پیدا کرده اند. اتفاقی که کاملا متفاوت با زمان اتکا به بازیکنان نزدیک به حلقه است. بازیکنانی مانند یائو مینگ و حامد حدادی در دهه قبل، شرایط نابرابری را مقابل تیم‌های آسیایی به وجود می‌آوردند و جایگاهی هم در لیگ بسکتبال NBA پیدا کردند. به همین علت نیاز مبرمی به پیدا کردن جانشین بلندقامت برای آنها حس می‌شد و بسکتبال ایران سال‌ها دنبال بازیکنان بلندقامتی بود که در آینده جای حدادی را بگیرند.
    چینی‌ها هم بعد از یائو مینگ، بازیکنی مثل ژیان لیان را به عنوان سنتر-فوروارد و همچنین ژو کی را در پست پنج پیدا کردند؛ اما تیم چین در بازی‌های آسیایی ۲۰۱۸ نشان داد که نوع بازی بازیکنان این تیم با چند شوت زن خوب تغییراتی دارد. البته تغییرات جدید به معنی از بین رفتن جایگاه بازیکنان بلندقامت و سنتر‌ها نیست؛ اما بسکتبال امروز دنیا نوید خوبی می‌دهد که لزوما نیازی به پیدا کردن بازیکنی با قواره و استعداد حدادی نیست، بلکه ایجاد سیستمی با پرورش چند بازیکن مکمل شاید جواب بهتری برای آینده باشد.
    مسئولان فدراسیون و تیم ملی بسکتبال هم بعد از بازی‌های آسیایی جاکارتا بار‌ها به این نکته اشاره کردند که بسکتبال روز دنیا نسبت به قبل تفاوت کرده است و باید بیشتر به این سمت حرکت کنیم. با این شرایط بیشتر از اینکه دنبال "جانشین حدادی" باشیم، شاید نیاز به ساختن تیم و رها شدن از تفکر وابستگی به ستاره‌ها داشته باشیم.
    حامد حدادی بار‌ها تیم ملی ایران را روی دوش خود گرفت و در کنار نسل طلایی، دوران خوبی برای بسکتبال ایران ساخت. غیبت او در برخی مسابقات پنجره‌های انتخابی جام جهانی هم به چشم آمد؛ اما تیم ملی در سه پنجره آخر انتخابی جام جهانی عملا بدون حدادی به کار خود ادامه داد و به خصوص در مسابقه به میزبانی فیلیپین که نقش تعیین کننده‌ای در قطعی شدن صعود ایران به جام جهانی داشت، بازیکنان جوان تر نشان دادند که می‌توان به تدریج ترس دوران بعد از حدادی را کنار گذاشت.

فرشته سیفی ناجی خبرنگار سرویس ورزشی، خبرگزاری صدا و سیما