تشدید جنگ کثیف امریکا علیه ایران و لزوم اتخاذ راههای مقابله به مثل

از جمله اینکه گفته شود این تحریم ها با هدف ایجاد مانع سر راه رایزنی های جاری برای جلوگیری از تشدید تنش در منطقه صورت گرفته باشد و یا اینکه حتی اینگونه تعبیر شود که چه بسا خود کاخ سفید و شخص ترامپ پشت تشدید تحریم ها قرار دارد تا از آن به عنوان چماق استفاده کند. اما برای ایران فرق نمی کند که تحریم ها و تشدید آن با چه انگیزه و هدفی صورت گرفته و از سوی چه کسانی حمایت و تحریک می شود بلکه آثار مخربی است که روی زندگی بیش از 80 میلیون ایرانی بجا گذاشته و در عمل به جنگی همه جانبه تبدیل شده است.
جنگ با تمام بدی هایش انواع مختلف دارد که در نازلترین آن جنگ کثیف قراردارد. تحریم های اقتصادی امریکا علیه مردم ایران در این رده می گنجد چراکه عموما غیرنظامیان و در غیرنظامیان نیز اقشار آسیب پذیرتر از جمله بیماران، سالخوردگان و کودکان را مورد هدف قرار می دهد. حتی در جنگ های نظامی تلاش گسترده ای می شود تا از آسیب رساندن به غیرنظامیان جلوگیری شود و طبق اصول و قوانین بین الملل از جمله کنوانسیون های ژنو هرگونه کوتاهی در این زمینه مصداق بارز جنایات جنگی محسوب می شود و این همان جنایاتی است که امریکا با اعمال و تشدید تحریم ها علیه مردم ایران انجام می دهد. 
نکته قابل تامل و تعجب این است که امریکایی ها تاکنون پرونده های قضایی زیادی علیه ایران تشکیل داده و پس از محکومیت یکجانبه بدون حضور ایران به مصادره و بلوکه کردن اموال ایران اقدام  و از آن محل برای شاکیان خصوصی خود  غرامت پرداخت کرده اند. به نظر می رسد ایران می تواند از حق مقابله به مثل خود در این زمینه نیز بهره گیرد و تنها به برجام اکتفا نکند. 
در این عرصه ایران می تواند هم از امریکا بابت خساراتی که از اعمال و تشدید تحریم ها بر ایران بخصوص در دوره پسا برجام وارد کرده غرامت طلب  و حتی آن را به شرط مذاکره تبدیل  و هم اینکه بستر را برای طرح شکایت قربانیان تحریم ها در ایران فراهم کند و موج تبلیغاتی را از این محل علیه امریکا به راه بیندازد.
شواهد موجود نشان می دهد که دولت ترامپ بر اساس رئالیسم تهاجمی عمل می کند و از استراتژی های این مکتب به اقتضای شرایط بهره می گیرد.  این بدین مفهوم است که مقابله با تهدیدهای دولت ترامپ علیه ایران زمانی می تواند مثمر ثمر باشد که به همین منوال بر مبنای رئالیسم تهاجمی با آن مقابله شود. ایران بعد از مدت ها صبر استراتژیک در هفته های اخیر مجبور شد نمایی از رویکرد تهاجمی را از خود به نمایش بگذارد که تا حدی هم موفقیت آمیز بود اما این مستلزم آن است که اولا متوقف نشود و دوم اینکه تنها به یک عرصه مثلا نظامی محدود نشود و عرصه های مختلف از جمله دیپلماسی ، تبلیغاتی  واقتصادی را نیز در بر بگیرد.  
-----------------------------

احمد کاظم زاده