پخش زنده
امروز: -
گزارش مکتوب
”تام بوی ها“، نیازمند مشورت با پزشک تا زمینه سازی‌های فرهنگی
سبک تامبوی یا پسرانه به سبکی اطلاق می‌شود که در آن خانم‌ها به جای پوشیدن لباس‌های زنانه، لباس‌های مردانه می‌پوشند.
به گزارش خبرنگار خبرگزاری صداوسیما؛ سبک تامبوی یا پسرانه به سبکی اطلاق می‌شود که در آن خانم‌ها به جای پوشیدن لباس‌های زنانه، لباس‌های مردانه می‌پوشند و یا رفتار مردانه دارند، این دختران در ضمیر ناخودآگاه خود، آگاه هستند که نمی‌توانند مرد باشند بنابراین وجود صرفا پوشش و رفتار پسرانه، شاخص درستی برای تعیین گرایش جنسی فرد نیست.تام بوی‌ها در واقع دخترانی هستند که خصوصیات اعم از پوشش و یا رفتار جنس مخالف که در اغلب فرهنگ‌ها مربوط به جنس مذکر است را به نمایش می‌گذارند، غالبا این دختران دارای هویتی آشفته هستند و هویت آشفته نیز اختلال جنسی محسوب نمی‌شود.
دکتر آزاده مظاهری روانپزشک و فلوشیپ اختلالات روانی و جنسی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی با اشاره به اینکه واژه تام بوی به دخترانی اطلاق می‌شود که رفتار‌های پسرانه از خود نشان می‌دهند و معمولا دایره دوستان آنها به دختران محدود نمی‌شود و معمولا وارد بازی‌هایی پسرانه می‌شوند میگوید:بروز رفتار و پوشش مردانه اگر صرفا رفتار باشد اختلال محسوب نمی‌شود و تنها به عنوان یک رفتار متفاوت تعریف می‌شود ضمن اینکه رفتار خانواده‌ها در شکل گیری هویت فررزندان تاثیر جدی دارد
این استاد دانشگاه اهمیت عوامل فرهنگی و اجتماعی را در شکل گیری رفتار‌های پسرانه از سوی دختران مورد تاکید قرارداد و خاطرنشان کرد: در برخی جوامع ممکن است دختران همواره شاهد آزادی و اهمیت بیشتر فرزند پسر و یا مردان در خانواده بوده اند و این موضوع باعث شده است دختران تلاش کنند با نوع پوشش و رفتار، خود را به جنس مخالف شبیه‌تر کنند.
علاقه برخی خانواده‌ها به داشتن فرزند پسر و این که برخی خانواده‌ها دوست دارند بچه اولشان پسر باشد هم از عوامل موثر در این نوع رفتار‌های دختران است و به عقیده صاحبنظران، نوع نگاه و رفتار‌های جامعه و خانواده در بروز هویتی آشفته چه در مردان و زنان بی تاثیر نیست.
خانم مظاهری به خانواده‌ها توصیه می‌کند: این که دختران برای بدست آوردن تمام امتیازات جنس مخالف و یا حتی پیروی از پسران دست به رفتار‌های مردانه می‌زنند، مانند پسر‌ها صحبت می‌کنند و یا لباس می‌پوشند؛ در حالی که به هویت جنسی ”زن“ بودن خود آگاه هستند نیز نیاز به توجه دارد و لازم است علل بروز این رفتار‌ها بررسی شود.
وی گفت: نوجوانان در برنامه‌های جمعی گروه‌های مرجع پیدا می‌کنند و ممکن است تحت تاثیر بسیاری از الگو‌های رفتاری قرار گیرند پس چه بهتر که این گروه‌ها با نظارت و حمایت خانواده‌ها تشکیل و حمایت شودضمن اینکه باید طی دوره رشد و هویت یابی بررسی شود که بروز این رفتار‌ها صرفا رفتار است یا مشکلات دیگری را دربر دارد.
عده‌ای دیگر از کارشناسان معتقدند علاوه بر مسایل اجتماعی، هویتی و خانواده، اما پیروی از الگو‌های نامتعارف یا مد و لباس از دلایل دیگر دختران تام بوی است.
دکتر سیدمهدی صمیمی اردستانی روانپزشک دانشگاه علوم پزشکی شیهد بهشتی گفت: تام بوی‌ها دخترانی هستند که تنها تفاوتشان با سایر دختران، در نحوه پوشش آن هاست، این دختران صرفا از یک رفتار، مد و لباس پیروی می‌کنند.
وی مسایل اجتماعی را در پیروی زنان و دختران از نوع پوشش و به اصطلاح مد در انتخاب نوع لباس مورد توجه قرار داد و تاکید کرد: مرز باریکی میان تام بوی‌ها و افرادی که اختلال جنسی دارند وجود دارد و این دو نباید با یکدیگر اشتباه گرفته شوند.
استاد دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی بروز رفتار‌های مردانه و این که فرد احساس کند به جنس مخالف تعلق دارد را نیاز به مداخله و مشورت با پزشک دانست و خاطرنشان کرد: اگر دختری علاوه بر پوشش و تقلید رفتار‌های پسرانه با هویت جنسی خود مشکل داشته باشد و اظهار می‌کند که یک ”پسر هستم و تنها جسم دخترانه دارم“ باید این موضوع بررسی و به روانپزشک مراجعه شود.
نتیجه اینکه باید توجه داشت که احساس تعلق به جنس مخالف نیاز به مداخله پزشکی دارد نمی‌توان سن مشخص و دقیقی برای هویت یابی دختران و پسران تعیین کرد، اما به طور تقریبی دختران از ۱۱ سالگی و پسران از ۱۳ سالگی دچار آشفتگی هویتی می‌شوند و برای هویت یابی تلاش می‌کنند که این مساله دو تا سه سال بعد از آن نمود پیدا می‌کند، اما اکنون نهاد‌های مسئول و دستگاه‌های فرهنگی و اجتماعی وظیفه دارند تا با فراهم کردن زمینه‌های مناسب در عرصه‌های فرهنگی و اجتماعی زمینه بروز و ظهور ظرفیت‌ها و توانمندی‌های دختران را در کشور فراهم کنند و این مسایل در سیاستگذاری‌های اجتماعی و مدیریتی مورد توجه قرار گیرد.
مریم صادقی؛ خبرگزاری صدا و سیما
انتشار یافته: ۱۴
نظر شما
ایا اگه من به چیزها ووسایل پسرونع علاقه داشته باشم و گاهی پسرانه رفتار کنم یعنی تامبوی هستم
بعضی اوقات سعی کردم با گفتن جمله هایه: برام لباس لش و پسرونه بخرین به اونا بفهمونم ولی اونا انگار چیزی متوجه نمیشن من چیکار کنم
همه ی لباس های من پسرونه است
از بدن خودم متنفرم و واسه همین وقتی میخوام برم حمام اول آیینه رو بخاری میکنم بعد می م زیر دوش
از اسمم بدم میاد و هر بار کسی اسم منو صدا میزنن حالم بد میشه
واسه اینکه مطمئن بشم دوست دختر هم گرفتم و دیدم نه واقعاً من از لحاظ جنسی هم مثل پسرام هر وقت یه دختر میبینم زیر و رو میشم
با وجود تمام مشکلاتم پدر و مادرم بازم چیزی از من و حس من نمی دونن امسال حال من جوری شده که معدلم از ۲۰ به ۱۵.۶۸ رسیده به مادرو پدرم هم نمی تونم چیزی بگم چون خودم می‌دونم که چه رفتاری نشون میدن میشه کمکت کنید تا این مسئله رو بتونم به خانواده ام بگم
از نظرم جامعه دیدگاه نادرستی نسبت به ما داره و واقعا ازار دهندست