نکات روشن افزایش و گسترش تجاوزات رژیم صهیونیستی
رژيم صهيونيستي آغاز گر جنگ پهپادي عليه محور مقاومت بوده و اکنون توپ در زمين اين محور است که براي بازدارندگي پاسخ مناسب اين حملات را بدهد.

در میان ابهام های موجود در خصوص افزایش و گسترش دامنه حملات رژیم صهیونیستی علیه محور مقاومت از سوریه و عراق تا لبنان چند نکته روشن وجود دارد: از جمله اینکه در همه این محورها رژیم صهیونیستی آغاز گر حمله بوده و لذا اکنون در موقعیت دریافت پاسخ قرار دارد.
با اینحال آنچه از قرائن و شواهد موجود بر می آید این رژیم فقط امکان دریافت پاسخ از سوی حزب الله را جدی گرفته و با توجه به تهدیدهای قبلی حزب الله مبنی بر اینکه در هر جنگ احتمالی آینده شمال فلسطین اشغالی در امان نخواهد بود و امکان ورود به داخل سرزمین های اشغالی سال 1948 وجود خواهد داشت به افزایش نیرو و تقویت استحکامات در شمال فلسطین اشغالی در امتداد مرزهای لبنان اقدام کرده است.
این بدین مفهوم است که خاطر این رژیم تا حدودی از پاسخ سوریه و عراق جمع است و به همین دلیل هم به استمرار حملات به این دو کشور دست می زند. ازجمله عواملی که باعث یک چنین اطمینان خاطری شده در خصوص عراق شامل: ادامه حضور نیروهای امریکایی درعراق و تسلط بر فضای این کشور، از بین رفتن توان موشکی عراق در زمان حمله امریکا و فقدان سامانه دفاع هوایی در این کشور و در خصوص سوریه: تمرکز توجه دولت و ارتش سوریه به عملیات آزادسازی ادلب و مقابله با طرح مشترک امریکا و ترکیه برای ایجاد منطقه به اصطلاح امن در شمال سوریه و ملاحظات مربوط به تعامل روسیه با رژیم صهیونیستی است.
این بدین مفهوم است که اگر عراق و سوریه می خواهند حاکمیت ملی و تمامیت ارضی اشان از تعرض و تجاوزات رو به افزایش رژیم صهیونیستی در امان بماند باید هرچه سریعتری به فکر یافتن ساز و کاری برای ایجاد بازدارندگی در برابر حملات این رژیم بیفتند. نکته قابل توجه و تامل مهم دیگری که وجود دارد این است که دولت ها و مجامع جهانی و منطقه ای و در راس آن شورای امنیت سازمان ملل واکنش به موقع و درخور مسئولیت های مصرح خود در قبال تجاوزات و تعرضات رژیم صهیونیستی از خود نشان ندادند و این در حالی است که اولا تعرضات و تجاوزات این رژیم به سه کشور مستقل لبنان، عراق و سوریه در تناقض آشکار با اصول و منشور ملل متحد و قطعنامه های مصوب این شورا از جمله قطعنامه 1701 در باره لبنان است.
دوم اینکه بررسی عملکرد این رژیم نشان داده است که این رژیم معمولا واکنش های جهانی و منطقه ای به اقدامات خود را رصد و پیگیری می کند و در صورتی که عکس العمل جدی دریافت نکند گام بعدی را برمی دارد و از این دید نوع واکنش های جهانی و منطقه ای نیز در افزایش و گسترش این حملات و تعرضات موثر بوده است. آنچه در این میان مایه تاسف است اینکه رویکرد برخی از کشورها از جمله عربستان در راستای تایید این حملات و تشویق و تحریک به استمرار آن است و این می تواند نشانه ای از وجود هماهنگی بین دو طرف باشد و حتی امکان دارد رژیم صهیونیستی بابت این تعرضات و تجاوزات مابه ازایي را از عربستان دریافت کرده باشد تا از این طریق فضای تنفسی برای این کشور در جنگ یمن ایجاد شود که بعد از اختلاف با امارات بیش از هر زمان دیگر در تنگنا قرار گرفته است.
-----------------------
احمد کاظم زاده