پخش زنده
امروز: -
یادداشت روز
مصادره خواسته‌های به حق مردم عراق از سوی ائتلاف شرارت پیشگان
ناآرامی‌ها طی سه چهار روز گذشته بسیاری از شهر‌های عراق را فرا گرفته است. چهار عامل طی چهار دهه گذشته موجب عقب ماندگی سرزمین بین النهرین شده است. ضعف زیرساخت ها، بیکاری، مشکلات معیشتی، تبعیض، فساد و ناامنی میراث این دوران است.
نخست رژیم بعث عراق، دوم اشغالگری آمریکا، سوم دسیسه ارتجاع عرب و رژیم عبری و چهارم هم گروه تکفیری تروریستی داعش ریشه نارسایی هاست.
موج سواری بر خواسته‌های به حق مردمی، اما اینک از سوی همین ائتلاف شرارت پیشگان مصادره شده است. اتاق فرمانی که با همه اختلاف سلیقه ظاهری در ضدیت با دولت برآمده از صندوق رای هم نظرند.
زمان شعله ور ساختن ناامنی‌ها در آستانه راهپییمایی وحدت آفرین اربعین که بزرگترین گردهمایی بشری در تاریخ است هم بیانگر این همسویی شیطنت آمیز است.
آشنایی ام با تاریخ، فرهنگ و رفتار سیاسی مردم عراق که از دهه ۸۰ به سبب مسئولیت در اخبار شبکه العالم بیشتر شده است باور توانایی گذار مردم و مرجعیت از بحران چندان دشوار نیست، اما نباید مکر دشمنان و زخم خوردگان را دست کم شمرد.
قرارگاه فرماندهی همه این خباثت‌ها بی تردید ایالات متحده آمریکاست که به گفته رییس جمهور ترامپ ۷ تریلیون دلار هزینه کرده است، اما دستاوردی نداشته اند.
یکی از مقام‌های وقت عراق در سال ۸۵ هنگام بازدید از العالم خاطره‌ای را از نگرو پونته نخستین سفیر آمریکا در عراق نقل می‌کرد که اگر درست باشد بسیار درس آموز است.
نگرو پونته پس از پل برمر نخستین حاکم کاخ سفید در عراق – سکان فرماندهی سیاسی نیرو‌های آمریکایی را به عنوان سفیر در بغداد به دست گرفت.
عملیات ترور و انفجار خودرو‌های بمب گذاری شده پس از ورود او به عراق شعله ور شد، اما کمتر کسی در این ارتباط دستگیر شد. زمانی که حدود ۱۸۰ هزار جنگجوی آمریکایی در عراق مستقر بودند که با ایجاد مقر‌های ایست و بازرسی دست کم در شهر‌ها هر حرکتی را تحت نظر داشتند.
ننگروپونته پیش از پایان ماموریتش با زبان مزاح به یکی از از رهبران سیاسی عراق گفته بود که آیا می‌دانی چرا در آمریکا کودتا نمی‌شود؟
مقام عراقی پاسخ داده بود که دلایل زیادی برای این موضوع وجود دارد از توزیع قدرت تا دمکراسی. نگروپونته بی درنگ می‌گوید: «زیرا آمریکا در واشنگتن سفارت ندارد.»
نگرو پونته با این پیشینه، قصد انتقال پیامی واقعی داشته یا صرفا مزاحی دیپلماتیک؟ دست کم ما ایرانیان البته سخن ولو مزاح گونه نگروپونته را با اعترافی که رییس جمهور اوباما چند سال پیش درباره نقش سفارت آمریکا در کودتای ۲۸ مرداد سال ۱۳۳۲ کرد، جدی تلقی می‌کنیم.
نخست رژیم بعث عراق، دوم اشغالگری آمریکا، سوم دسیسه ارتجاع عرب و رژیم عبری و چهارم هم گروه تکفیری تروریستی داعش ریشه نارسایی هاست.
موج سواری بر خواسته‌های به حق مردمی، اما اینک از سوی همین ائتلاف شرارت پیشگان مصادره شده است. اتاق فرمانی که با همه اختلاف سلیقه ظاهری در ضدیت با دولت برآمده از صندوق رای هم نظرند.
زمان شعله ور ساختن ناامنی‌ها در آستانه راهپییمایی وحدت آفرین اربعین که بزرگترین گردهمایی بشری در تاریخ است هم بیانگر این همسویی شیطنت آمیز است.
آشنایی ام با تاریخ، فرهنگ و رفتار سیاسی مردم عراق که از دهه ۸۰ به سبب مسئولیت در اخبار شبکه العالم بیشتر شده است باور توانایی گذار مردم و مرجعیت از بحران چندان دشوار نیست، اما نباید مکر دشمنان و زخم خوردگان را دست کم شمرد.
قرارگاه فرماندهی همه این خباثت‌ها بی تردید ایالات متحده آمریکاست که به گفته رییس جمهور ترامپ ۷ تریلیون دلار هزینه کرده است، اما دستاوردی نداشته اند.
یکی از مقام‌های وقت عراق در سال ۸۵ هنگام بازدید از العالم خاطره‌ای را از نگرو پونته نخستین سفیر آمریکا در عراق نقل می‌کرد که اگر درست باشد بسیار درس آموز است.
نگرو پونته پس از پل برمر نخستین حاکم کاخ سفید در عراق – سکان فرماندهی سیاسی نیرو‌های آمریکایی را به عنوان سفیر در بغداد به دست گرفت.
عملیات ترور و انفجار خودرو‌های بمب گذاری شده پس از ورود او به عراق شعله ور شد، اما کمتر کسی در این ارتباط دستگیر شد. زمانی که حدود ۱۸۰ هزار جنگجوی آمریکایی در عراق مستقر بودند که با ایجاد مقر‌های ایست و بازرسی دست کم در شهر‌ها هر حرکتی را تحت نظر داشتند.
ننگروپونته پیش از پایان ماموریتش با زبان مزاح به یکی از از رهبران سیاسی عراق گفته بود که آیا می‌دانی چرا در آمریکا کودتا نمی‌شود؟
مقام عراقی پاسخ داده بود که دلایل زیادی برای این موضوع وجود دارد از توزیع قدرت تا دمکراسی. نگروپونته بی درنگ می‌گوید: «زیرا آمریکا در واشنگتن سفارت ندارد.»
نگرو پونته با این پیشینه، قصد انتقال پیامی واقعی داشته یا صرفا مزاحی دیپلماتیک؟ دست کم ما ایرانیان البته سخن ولو مزاح گونه نگروپونته را با اعترافی که رییس جمهور اوباما چند سال پیش درباره نقش سفارت آمریکا در کودتای ۲۸ مرداد سال ۱۳۳۲ کرد، جدی تلقی می‌کنیم.
 |
دکتر حسن عابدینی کارشناس ارشد مسائل بین‌المللی |
نظر شما