امیدواری محققان به درمان شایع‌ترین سرطان مغزی در کودکان

به گزارش سرویس بین الملل خبرگزاری صدا و سیما، گروهی بین المللی از محققان علوم پزشکی تحت سرپرستی دانشمندان استرالیایی مولکولی را یافته اند که می‌توان با هدف قرار دادن آن، به درمان یکی از مرگبارترین سرطان‌های کودکان امیدوار بود.
سرطان نوروبلاستوما بیش از هر سرطان دیگری کودکان زیر پنج سال را از بین می‌برد و یکی از عوامل خطر سلول‌های سرطانی در تومور یاد شده، مولکولی سرطان زا با نام MYCN است. ولی با وجود شناخت این مولکول، دانشمندان تاکنون راهی برای هدف قرار دادن آن نیافته اند.
در این مطالعه که توسط موسسه سرطان کودکان استرالیا انجام گرفت و با مشارکت دانشمندانی از آمریکا، اروپا و چین همراه بود مولکول جدیدی کشف شد که می‌توان با حمله به آن، مانع از پیشرفت سرطان شد.
دانشمندان دریافتند نوعی آر ان‌ای با زنجیره طولانی که کدگذاری نشده است و lncNB۱ نام دارد در آن دسته از مبتلایان به نوروبلاستوما وجود دارد که شرایط بدتری دارند و در واقع می‌توان گفت: حضور این مولکول، به وخیم شدن سرطان و پیشرفت تومور سرطانی مغز در کودک، کمک می‌کند.
دانشمندان توانسته اند این مولکول را هدف بگیرند و امیدوارند با یافتن داروی جدید که بتواند به این مولکول حمله کند سرطان نوروبلاستوما را مهار کنند.
به گزارش پایگاه خبری ساینس دیلی، دکتر تائو لیو سرپرست گروه محققان و همکارانش می‌گویند با این روش نه تنها می‌توان جان کودکان بسیاری را نجات داد بلکه می‌توان کیفیت زندگی رها شدگان از سرطان را نیز بهبود بخشید.
بین تمام نئوپلاسم‌های دوران کودکی فقط لوسمی و تومور‌های مغزی از نوروبلاستوما شایع‌تر هستند. دو سوم موارد در پنج سال اول زندگی به وقوع می‌پیوندد. منشاء این تومور از ستیغ عصبی بوده و در هر جائی از طول زنجیره سمپاتیک ممکن است ایجاد شود.
نوروبلاستوما در هفتاد و پنج درصد موارد از محدوده خلف صفاق منشاء گرفته و در پنجاه و پنج درصد از موارد در غدد فوق‌کلیوی به وجود می‌آید. رفتار بیولوژیک تومور با توجه به سن بیمار، محل اولیه تومور و میزان گسترش بیماری متفاوت است.
پس از خارج کردن نوروبلاستومای محدود، تنها هنگامی می‌توان به محل تومور اشعه تاباند که مقدار قابل توجهی از تومور باقی مانده باشد. نوروبلاستومائی که قابل برداشت نباشد باید ابتدا شیمی‌درمانی و رادیوتراپی شده سپس بقایای تومور با جراحی خارج شود. اکثر موارد نوروبلاستوما به اشعه حساس بوده و با مقداری اشعه یا کمتر پاسخ می‌دهند.
بیمارانی که دچار بیماری منتشر هستند باید با ترکیبی از عوامل شیمی درمانی تحت درمان قرار گیرند. مثال‌هائی از این عوامل شیمی‌درمانی مؤثر عبارتند از: سیکلوفسفاماید (سیتوکسان)، وین‌کریستین، داکاربازین، دوکسوروبیسین، سیس‌پلاتین و تنی‌پوزاید.
بیماران دارای تومور مرحله‌های III یا IV و دارای بیش از یک کپی N-myc از رادیوتراپی کل بدن و به دنبال آن پیوند مغز استخوان، سود خواهند برد.
شایع‌ترین یافته وجود توده‌ای است که می‌تواند اولیه یا متاستاتیک باشد.
علائم غیراختصاصی شامل استفراغ، اسهال، یبوست، کاهش وزن و تب می‌باشند. در نوزادان، متاستاز به کبد یا چربی زیرجلدی شایع بوده و متاستاز‌های استخوانی نامعمول هستند. وجود درد در استخوان‌های گرفتار و مفاصل به‌ همراه درد‌های عضلانی و تب، علائم تب روماتیسمی را تقلید می‌کند.
به دنبال ترشح کاته‌کولامین و پپتید وازواکتیو روده‌ای ممکن است بیمار دچار افزایش فشار خون و اسهال شود.
خصوصیاتی که باعث افتراق نوروبلاستوما از سایر تومور‌ها می‌شوند شامل سطح نامنظم و سفت تومور و عبور آن از خط وسط می‌باشند.