طرح سوالی درباره آینده بشر بعد از کرونا

• ۱. کرونا فرهنگ مراودات و تعاملات اجتماعی را تغییر میدهد.
  جمع‌های دوستانه کوچکتر میشود.
  حضور و فیزیک افراد جای خود را به تصاویر دیجیتال و مجازی میدهد.
  دلتنگی‌ها بیشتر می‌شود و آهسته آهسته این سیطره تلفن‌ها و دنیای اینترنت، جای خالی افراد و عزیزانمان را پر خواهد کرد.
  انسان، موجودی ست که در طول فرهیختگی اجتماعی اش، نیاز به مراودات و ارتباطات حضوری و دیده شدن‌ها دارد.
  دنیای بعد از کرونا، شاید میز‌ها و صندلی‌های بسیار خالی از حضور خواهند بود.
  
  
• ۲. ویروس کرونا، به ما یادآور می‌شود که سمت روشن تکنولوژی چقدر حیاتی ست. شاید انسانِ پس از کرونا باید بیش از هر چیز وامدار تکنولوژی باشد.
  سیستم آموزش انسانی تغییر خواهد کرد.
  ویدئو کنفرانس‌ها و آموزش‌های تحت شبکه اینترنت، سرفصل تازه‌ای از آینده‌ی علم و آموزش است.
  تمامی مدارس به ناچار به جدیدترین ابزار انتقال علم مجهز خواهند شد و تعاریف بسیاری از علوم آموزشی دچار تحولی بزرگ خواهد بود.
  این اتفاق می‌تواند به صورت غیر مستقیم و بعضا مستقیم، از نابودی جنگل‌های بسیاری جهت چاپ کتب درسی و آموزشی در سراسر سیاره محافظت کند.
  
  
• ۳. کرونا، به طرز شگفت انگیزی میانگین مطالعه افراد سیاره را در یکسال افزایش خواهد داد.
  انسان‌های زیادی برای زنده ماندن مجبور به یادگیری و خواندن خواهند شد. قرنطینه‌های درمانی ویروس کرونا، کتاب‌های دیجیتال و خاک خورده‌ی کتابخانه‌ها را جان دوباره خواهد داد.
  ویروس کرونا، هنر و خلاقیت فردی را به شکل قابل توجهی رشد خواهد داد.
  هورکس معتقد است در یکسال، صنایع دستی و هنر‌های مبتنی بر فرد، یک رنسانس تازه را تجربه خواهد کرد.

مرکز مطالعات بیولوژیک میشیگان، متشکل از یک تیم تحقیقاتی محیط زیست شامل بیش از پنجاه دانشمند در زمینه محیط زیست و بیماری‌های بیولوژیکی، نظر جالب دیگری دارند:
"کرونا، حیات بیولوژیک سیاره را متحول خواهد کرد. "
- کاهش بیش از ٢٠٠ میلیون متر مکعب گاز‌های گل خانه‌ای و دی اکسید کربن.
- پایین آمدن دمای کره زمین در آینده‌ی نزدیک، حفظ بقای بیش از هفتصد گونه‌ی گیاهی و جانوری در صورت حفظ این وضعیت به مدت یکسال
- آسمان‌های آبی‌تر
- کاهش چند صد میلیون تن زباله‌ی پلاستیکی، افزایش چشمگیر بهداشت عمومی، اختصاص بودجه‌های هنگفت جهانی و احیای سندیکا‌ها و مجامع بهداشت در سراسر جهان برای حفظ انسان، بهره مندی عمومی‌تر کشور‌های فقیر دنیا از بهداشت و آموزش، در نهایت باور پذیرتر بودن این دیدگاه که انسان مالک این سیاره نیست.

تغییر این نگاه برای بقای نسل بشر حیاتی ست.
دانشمند ارشد این تیم تحقیقاتی، از کرونا بعنوان "یک تنفس عمیق" این سیاره نام برد.
جایی که شاید حیات سیاره آبی به این اتفاق نیاز شدیدی داشت؛ و پرسش نهایی شاید این است؛ آیا کوئید ١٩ میتواند آن حلقه‌ی گمشده دفاعی این سیاره در برابر موجودی به نام انسان باشد؟!